Hartje Rotterdam

Het was afgelopen zaterdag, die in het weekend met tijd, toen ik rond een uurtje of elf ’s ochtends het huis weer binnenstapte na mijn rijles, de zon scheen en er plannen gemaakt werden. Er stond sowieso een feestje op de planning maar eigenlijk was het perfect weer om een eerste terrasje te pakken in de stad en mijn ouders waren niet thuis, dus tussendoor naar huis gaan om in m’n eentje thuis te eten terwijl ik ’s avonds dezelfde mensen weer zou zien was niet het meest voor de hand liggend. Het was plannen van het kaliber waarbij je in een gesprek gewoon allerlei ideeën en mogelijke opties oppert en dan vanzelf in een soort flow terechtkomt waar uiteindelijk een plan uit volgt dat volledig gebaseerd is op waar je zin in hebt. Ik geniet dan altijd een soort gevoel van ultieme vrijheid omdat alles mogelijk lijkt te zijn en ik vooral ook nergens door beperkt lijk te worden; niet door schoolwerk, niet door andere mensen in huis waar ik rekening mee moet houden, en ook niet door mezelf. Vroeger zou ik gillend gek zijn geworden als je me tegen het middaguur had verteld dat ik aan het eind van de middag al weg zou gaan in plaats van in de avond, nu lijk ik die hang naar controle een stuk meer kwijt te zijn geraakt.

IMG_3751c

(meer…)

Twenty-sixth

Het verschilt bij mij nogal hoe ik wakker word op zaterdagmorgen. Soms ben ik zó zen, relaxed en uitgerust dat ik ultiem blij ben, maar deze keer overheerste een algeheel ‘meh’-gevoel. Ik weet nog dat ik me nog een keer omdraaide toen mijn radiowekker ging om 10:30 (ik was eigenlijk ook vergeten dat ik die had gezet, maar dit is wel een plausibele tijd vind ik zelf) en dacht ‘het enige positieve is dat ik niet wakker word van een of ander kutlied, maar van What Do You Mean – Justin Bieber’. Dat nummer is zonder enige schaamte al de hele maand mijn themesong. Maar goed, het eerste wat ik deed toen ik mezelf uit bed had gesleept en naar beneden was gestrompeld was een aspirine pakken en water drinken, want er is bij mij blijkbaar geen alcohol nodig om op zaterdag met een enorm duf hoofd wakker te worden. Ik had juist het feestje van Fleur overgeslagen op vrijdagavond omdat ik mezelf ergens op de bank vond en me realiseerde dat ik nog wel energie kon opbrengen, maar dat ik waarschijnlijk zou merken dat ik heel moe was als ik een uurtje niets zou doen en dat gebeurde inderdaad (en het gevoel hield blijkbaar wat langer aan dan één avond). Overheersender en minder makkelijk op te lossen was echter mijn spierpijn. OVERAL.

IMG_8668b

(meer…)

Zaterdag 25/10/2014 in snapshots

Ten tijde van mijn 30 Day Challenge ‘plogde’ ik al één dagje, maar daarna heb ik het eigenlijk nooit meer spontaan gedaan. Afgelopen zaterdag had ik er wel opeens heel veel zin in. Het was mijn laatste vakantiedag en het grote voordeel aan alles in detail vastleggen is dat je veel meer stilstaat bij wat je doet. Omdat ik mijn dag juist goed wilde besteden was het een goede stok achter de deur om me bewust te zijn van wat ik eigenlijk aan het doen was en daarnaast leek het me gewoon heel erg leuk om jullie nou eens te laten zien wat ik écht doe op een vrije dag, in plaats van het een beetje vaag te omschrijven. Elke dag overal snapshots van maken lijkt me helemaal niets, maar me eens in de zoveel tijd een beetje Cynthia of Annemerel voelen door alles tot in detail te beschrijven lijkt me best leuk!

 photo PLOG25-10-201410_zpsf99af9ec.jpg

Ik word wakker van mijn wekker die ik om 8:45 had gezet. Echt uitslapen blijft natuurlijk altijd beter, maar ik was anders waarschijnlijk maar een halfuurtje later wakker geworden en soms is het gewoon wel zo handig om van te voren te weten hoe laat je de volgende dag opstaat.

Mijn plan van de vorige dag om van 23:00 tot 00:00 te lezen ging weer niet door omdat ik pas om 00:00 mijn bed inrolde en mijn ogen toen het liefst gelijk dicht wilde doen, maar dat boek moet natuurlijk wel uit. Ik lees van 9:00 tot 10:15 en eindig op pagina 162, de helft, yes.

(meer…)