Niemand kent me zoals ik dat doe

Er is iets wat me opvalt aan het leven. Na een jaar of zestien zou je zeggen dat je wel een beetje gewend bent aan hoe het er hier op aarde aan toegaat, maar ergens in mij zit nog een stukje kinderlijke verbazing en sowieso denk ik graag na over dingen, waardoor ik af en toe opeens tot misschien logische, maar ergens ook verrassende conclusies kom. Nu het zomer is en ik vakantie heb is er juist alle ruimte in mijn hoofd om na te denken – iets wat niet altijd even positief is, maar gelukkig heb ik ook genoeg tijd om leuke dingen te doen waardoor ik niet nadenk. Die leuke dingen onderneem ik most of the time met anderen en aangezien iedereen toch vrij is, kom ik ook weer meer mensen tegen die de rest van het jaar niet op school te vinden zijn. Een barbecue met vrienden die je maar heel af en toe ziet is opeens weer een strak plan en als je naar een vriend gaat kun je er net zo goed de hele dag zijn – nu je toch de tijd hebt – en toevallig de rest van zijn gezin ook tegen het lijf lopen. Opeens bedenk ik me dan weer dat het misschien goed is om een idee te hebben van hoe ik over wil komen op mensen; niet dat dat zo ontzettend verschilt van hoe ik echt ben, maar het is een van mijn favoriete onderwerpen om uit te denken omdat ik ervan overtuigd ben dat het ook echt nut kan hebben.

En toch kwam ik al snel tot de conclusie dat de ouders van een vriend me nooit gaan leren kennen zoals die vriend me zelf kent, hoe ik me ook opstel, simpelweg omdat de situatie er niet naar is. Nu heeft dat gelukkig ook niet zo’n prioriteit bij mij, maar zelfs de paar mensen met wie ik op een persoonlijk level close ben (en bijvoorbeeld dus ook over gevoelens vertel, in plaats van de oppervlakkige dingen) gaan me nooit volledig kennen zoals ik mezelf ken. Ook al ben ik vrij open, dan nog is er een heleboel wat je wederzijds (want dit geldt natuurlijk net zo goed voor die ander) niet van elkaar weet of begrijpt omdat je het gewoon niet allebei meegemaakt hebt. Hetzelfde geldt voor de vrienden die ik misschien wel veel zie en spreek in het dagelijks leven, maar waar de gespreksonderwerpen eigenlijk in een geringe selectie aan categorieën te plaatsen vallen. Niet dat daar iets mis mee is: vaak is het hartstikke gezellig en is dat nou eenmaal het gene wat je gelijk hebt en waar je dus over praat, maar ik bedoel maar, zelfs het feit dat je veel tijd met mensen spendeert betekent niet automatisch dat ze je doorgronden.

1

(meer…)

Jezelf aan anderen verliezen

Het liefste behouden we ons goede imago en zorgen we ervoor dat wat we doen in goede aarde valt bij de mensen om ons heen. Of we die mensen nu goed kennen of niet: uiteindelijk wil niemand dat er kwaad over je wordt gesproken, dat je anderen teleurstelt of dat je ruzie uitlokt. Natuurlijk maakt het wel uit hoe goed je diegene kent. Bij vreemden of vage bekenden waar ik verder geen echte band mee heb, sta ik vaak best wel op mijn strepen. Het klinkt misschien hard, maar om die mensen geef ik nou eenmaal minder en als ik geen goede band/relatie met ze heb, hebben mijn keuzes daar ook geen invloed op en kies ik dus makkelijker voor mezelf. Maar wat nou als je zowel jezelf als de ander gelukkig wil maken? Hoe blijf je dan nog dicht bij jezelf?

Niet, is in veel gevallen het antwoord. Dat is de ene keer negatiever dan de andere keer. Jezelf een beetje verliezen kan goed zijn, in de zin van jezelf helemaal openstellen en iemand écht bij je binnen laten zonder muren op te trekken zodra diegene dichtbij komt. Als je zeker weet dat het goed zit tussen jou en de ander (en dit gaat waarschijnlijk in 50% van de gevallen over een liefdesrelatie, maar is net zo bij vriendschappen en andere relaties) én het komt van beide kanten, dan kan het best goed zijn om closer te worden door niet altijd jezelf als belangrijkste persoon te zien, maar ook juist een stukje van je eigen verwachtingen los te laten en je af en toe aan te passen aan de wensen van de ander. Over het algemeen betekent ‘jezelf aan anderen verliezen’ echter niet veel goeds. De quote don’t lose yourself just because you found somebody bestaat niet voor niets: jij bent de stabiele factor in je leven, en juist in die relatie ben jíj essentieel. Dan kun je jezelf niet zomaar laten gaan.

(meer…)