What about week 23?
Omdat ik het zo sneu vind voor weeknummers en bijbehorende sites als welkeweekishet.nl (of weeknummer.nl, weeknummer.info of dezeweeknummer.nl – ik ben blijkbaar niet de enige die moeite heeft met dat soort dingen), vond ik het wel eens tijd voor een weekverslagje. Goed, dat is natuurlijk niet waar, maar ik wilde wel gewoon graag over week 23 schrijven omdat ik ‘m als heel prettig heb ervaren. En dat ik geen Picture its meer schrijf, betekent niet dat weken totaal geen aandacht meer krijgen. Ik moet toegeven dat dinsdag te laat is om over de afgelopen week te lezen – maandag is namelijk ook gewoon iets te laat om er nog over te schrijven -, maar ik heb dit weekend letterlijk maar twee uur met mijn laptop doorgebracht en dat was toen ook nog eens voor een Engels presentatie, dus ik maak gewoon een uitzondering voor week 23.
Grappig is dat dat weekend niet eens het hoogtepunt van mijn week was, behalve qua drukte dan. Maandag tot en met vrijdag waren eigenlijk heel rustige dagen en vooral het aantal uren school dat ik had was beschamend weinig: woensdag begon ik om 13:00 (tot 16:20), donderdag zou ik vier uur en een pauze op gym moeten wachten totdat mijn roostermaker besloot dat dat de moeite absoluut niet waard was (great minds think alike) en ik het huis om 12:30 alweer binnenstapte en vrijdag kon ik het weekend ook al inluiden om 13:50. De tijd die ik overhield kon ik eindelijk weer eens in mijn blog stoppen en dat voelde héel erg lekker, om aan het einde van je dag gewoon nog tijd over te hebben om iets te schrijven en ’s morgens blij te worden van een nieuw artikel met fijne foto’s op je homepage. Als lezer merk je er misschien niet heel erg veel van, behalve dat er een misschien een artikeltje meer online komt voor je gevoel, maar voor mij verschilt het heel erg of ik mijn blog op een dag gewoon nul keer check of helemaal niet open heb staan op mijn laptop of dat ik er wél mee bezig ben. Op de dagen dat ik meer tijd thuis doorbreng is dat laatste vaak het geval en dan realiseer ik me ook opeens weer hoeveel ik eigenlijk nog wil schrijven, wat ik wil verbeteren en hoe fijn mijn blog eigenlijk is als uitlaatklep. Waar mijn echte ambities liggen.
