vrijheid – hesterly

Zonnige zomerzondagen

1 juli 2016 6 reacties

Niet afgelopen zondag, want ondanks dat ik die ’s avonds alsnog buiten spendeerde aan onze tuintafel bevond ‘ie zich in een opeenvolging van dagen die ik niet snel met de zomer associeer. Mijn zonnige zomerzondag was de eerste van juni, toen ik mijn eerste week werken er op had zitten en mijn weekend pas echt goed waardeerde. Het afgelopen jaar heb ik dat eigenlijk niet zo gedaan omdat ik doordeweekse dagen juist heel chill vond op school met iedereen en mezelf regelmatig een middagje vrij gunde, of een keer een ochtendje kon uitslapen. Er zat dus niet zo’n wezenlijk verschil tussen maandag tot en met vrijdag en zaterdag en zondag (overigens ook omdat schoolwerk in het weekend in principe gewoon doorging, al deed ik er dan nooit zoveel aan) tot ik vijftig uur op mijn werk en in de metro had gespendeerd binnen vijf dagen. Dat betekent niet per se dat ik daar een hekel aan heb (goeie grap zou dat zijn) maar wel dat twee dagen weekend als een soort kleine vakantie voelden, als een enorme vrijheid bovendien.

De weersvoorspelling was beyond goed en dus fietste ik op zondagmiddag in mijn zomerste outfit in tijden naar Marolise en daarna naar een plas in de buurt. Ik wilde stiekem heel graag zwemmen, maar eer we op plaats van bestemming neergestreken waren was het natuurlijk al het eind van de middag en niet bepaald aangenaam om meer dan je voeten aan de watertemperatuur te laten wennen. In plaats daarvan lagen we op het gras terwijl ik zelfmeegebrachte bekertjes water inschonk en distribueerde en Mar foto’s schoot en we praatten. ‘Thuis’ troffen we onder andere de lekkerste zalm in tijden aan in een zonovergoten achtertuin, en vingen we de laatste zonnestraaltjes op op Marolises balkon tussen kussens en onder dekentjes. Voor de verandering genoot ik wel van aardbeien, misschien omdat Niels ze zomerkoninkjes noemde, en zelfs van alcohol. Niet zo gek als het een fancy looking glas met Spa Rood, limoncello, komkommerreepjes en munt is.

Met eigenlijk veel te blote benen voor een juni-avond nadat de zon onder is gegaan stapte ik op mijn fiets naar huis zonder het koud te hebben. Ik ervoor die dag wat het precieze nut is van ontspanning, en vooral ook hoe je echt kan opladen in een weekend.

IMG_5047b

(meer…)

De wereld aan je voeten

19 juni 2016 12 reacties

IMG_5362b

IMG_5336b

(meer…)

Vrijheidskiekjes

27 mei 2016 3 reacties

Examens leren komt niet in mijn lijstje van favoriete bezigheden. No hard feelings, want het moest nou eenmaal een keer gebeuren en daarom heb ik het ook best braaf gedaan, maar na week één van mijn meivakantie/studieverlof kon ik echt even niet geloven hoe ongelooflijk saai je leven ervan wordt. Gelukkig brak er precies toen een opeenvolging van dagen aan die bijna niets met school te maken hadden, misschien zelfs een beetje te weinig, en toch was het het waard. De zon scheen en alles wat gepland was, werd aangevuld met spontane acties. In de week van 5 mei vierde ik de vrijheid in Rotterdam en Utrecht met festivals, Franse dinertjes, ondergaande zonnen en barbecues en ik denk dat het de moeite waard is de kiekjes op mijn telefoon te delen.

IMG_5647b

(meer…)

Vier de vrijheid

7 mei 2015 7 reacties

Ze intrigeren me. De flats in pastelkleuren – of felle kleuren die in de loop der jaren flets zijn geworden, wie zal het zeggen – die optimisme veinzen. Veinzen ja, want als ik erlangs loop, valt het me elke keer weer hoe de verf afbladdert en de helft van de kelderruitjes voorzien is van een netwerk aan barsten. Op de krappe balkons, die uitkijken op de luxe appartementgebouw ertegenover, staat vaak een enkele stoel en soms een schotel voor buitenlandse ontvangst. Uit sommige kamers klinkt reggae, op een enkel balkon staan een paar mannen een sigaretje te roken. Ik vraag me af of het leven anders is in zo’n flat, anders dan in mijn keurige rijtjeshuis dat dan misschien wel grenst aan deze wijk, maar er vooral een groot contrast mee vormt. Wat vieren zij eigenlijk op 5 mei? Dat Nederland, het land waar ze misschien wel gewoon geboren en getogen zijn, bevrijd is en nu al 70 jaar een vrij land is waar ze met plezier in wonen? Of vieren ze dat ons land vrijheid aan hen biedt, omdat dat in hun eigen land niet vanzelfsprekend was?

Misschien vieren ze wel niets, omdat ze zich juist gevangen voelen in een land dat niet hun moederland is. Misschien moet Bevrijdingsdag voor hun gevoel nog komen, als ze weer kunnen wonen waar ze willen. Ik denk er nog steeds over na als ik over het zebrapad loop en de flats uit het oog verlies. Ze geven letterlijk en figuurlijk kleur aan de wijk. Nu nog wel in elk geval, want in het bestemmingsplan van 2016 zijn ze niet meer opgenomen.

Processed with VSCOcam with c1 preset

(meer…)

Waarom ik graag jong ben

17 februari 2015 14 reacties

Als je eens wil zien wat mensen bedoelen als ze het hebben over mijn dodelijke blikken hoef je maar één ding te doen en dat is me tussen neus en lippen door ‘puber’ noemen. Hoewel ik die leeftijd inderdaad heb, vind ik niets erger dan geassocieerd worden met een stelletje hangjongeren dat – bij voorkeur onder een brug – rookt en drinkt, alleen maar ‘omdat het kan’ (of: ‘omdat het niet mag van m’n ouders’). Die mentaliteit heb ik uiteraard ook wel een weekje gehad op m’n twaalfde, maar gelukkig was ik toen nog braaf genoeg om ‘m niet verder voort te zetten. Dat ik tegenwoordig het woord ‘puber’ nog wel eens naar m’n hoofd geslingerd krijg is echter niet omdat ik weet wat ik niét wil, maar juist omdat ik weet wat ik wél wil.

En dat is inderdaad vaak wat anders dan mijn ouders, mijn leraren of de rest van de wereld in gedachten hebben. Door daar vervolgens tegenin te gaan kom je al vrij snel rebels en puberaal over en in mijn ogen kijken volwassenen dan gelijk een beetje op je neer. ‘Laat d’r maar, die is gewoon aan het puberen; dat trekt wel weer bij joh.’ Maar is het eigenlijk niet gewoon heel logisch en vooral goed dat je op een gegeven moment zélf gaat nadenken? Dat je op een leeftijd komt waarbij je jezelf en de wereld wat beter leert kennen en op basis daarvan je eigen mening vormt, in plaats van te doen wat je opgelegd wordt?

Blog (17)

(meer…)

SPEAK UP & STAND OUT

23 januari 2015 7 reacties

Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan het antwoord ‘dat maakt me niet uit’. Wat mij betreft mogen alle woordcombinaties die onverschilligheid uitdragen dan ook echt buiten werking mogen worden gesteld, zelfs het Franse ‘ça m’est égale’, hoe leuk ik dat ook vind klinken. Het zal af en toe wel eens voorkomen dat je ergens inderdaad echt helemaal geen mening over hebt en dan heeft het geen zin toch maar wat onzinnigs te stamelen, maar en générale vind ik het maar niets als mensen hun mening inruilen voor een onverschillig ‘oh’.

Kleine kanttekening (ja, nu al): de situatie in Parijs twee weken geleden leerde ons dat het soms misschien wel beter is je mening voor je te houden. Of nou ja, dat was niet de boodschap van de #jesuischarlie actie, maar ik denk wel dat zelfs aan vrijheid zitten grenzen. En dus ook aan die van meningsuiting. Je bent vrij om te zeggen wat je wilt en als je anti-moslims bent vind ik dat dat gewoon gezegd moet kunnen worden, maar je bent niet vrij om anderen te kwetsen en pijn te doen. Natuurlijk is die scheidingslijn vaag, of misschien niet eens aanwezig (en over (bijvoorbeeld) christenen wordt ook genoeg gezegd wat wel kwetsend is, maar toch gewoon geslikt wordt omdat het nou eenmaal went). Dat is dus niet iets waar ik verder op inga, maar door het hele debacle ben ik wel wat meer stilgezet bij die vrijheid van meningsuiting.

(meer…)