Tussenjaartwijfels
Het tweede halfjaar van de vijfde is aangebroken, mijn zus begint het steeds vaker over haar examens te hebben, in maart zijn er weer een hoop open dagen en ik heb het eerste verslag ingeleverd waarvan het cijfer meetelt voor mijn eigen examens. Met andere woorden: de toekomst, in de vorm van de tijd na mijn vwo, komt met rasse schreden dichterbij. Ik heb gelukkig nog genoeg tijd om me op studies te oriënteren en open dagen te bezoeken en eigenlijk is het me ook al best duidelijk wat ik ongeveer wil, zeker nadat ik van twee verschillende leraren als feedback op een artikel voor het Spuigat kreeg dat ik écht wat met schrijven moet gaan doen. Het liefste doe ik iets van psychologie met een master in de richting van media/journalistiek, óf andersom, of psychologie en Nederlands tegelijk (aangezien die studies best goed te combineren blijken te zijn, maar dit is geen ontzettend reëel plan). Goed kunnen schrijven én gespecialiseerd zijn op een bepaald onderwerp lijkt me twee vliegen in één klap en bovendien heel erg leuk, maar… Wie heeft eigenlijk gezegd dat ik na mijn vwo direct aan een vervolgopleiding moet gaan beginnen?
Ik snap dat het voor velen de meest logische stap is. Vwo is de langste middelbareschoolopleiding (mooi woord voor Galgje!), dus na die zes jaar zijn velen al een jaartje of 18 en als je dan ook nog bijna even lang wil studeren is er misschien wel een soort van haast. Als alles volgens plan verloopt, rol ik echter op mijn zeventiende-en-een-maand van school af en kan ik drie maanden later aan een universitaire opleiding beginnen. Daar is niets mis mee, want er zijn genoeg vwo’ers die een klas over hebben geslagen en als jonkies op de uni beginnen en bovendien kan ik juist heel goed met anderen omgaan die net iets ouder zijn. Toch krijg ik wel eens van anderen te horen dat een tussenjaar misschien geen gekke optie is en dus lijkt het me niet verkeerd er in elk geval over na te denken.
