14 mei 2017, een van de meest verwachte verjaardagen ooit. In de eennalaaste maand van mijn eerste jaar als student ben ik mijn minderjarigheid eindelijk ontgroeid en leeftijd voelt voor deze ene keer als meer dan alleen een cijfertje. Dat ik nu alcohol kan kopen of in elk geval niet meer buiten de supermarkt hoef te gaan staan als ik met iemand boodschappen doe die alcohol koopt is ronduit praktisch, dat ik uit kan gaan zonder te moeten checken of het 18+ is wel zo leuk, en dat ik nu voor het eerst sinds ik mijn rijbewijs haalde in augustus alleen mag rijden is ook nog eens een verwezenlijking van heel veel vrijheid. Eigenlijk is het bizar dat een getal blijkbaar daadwerkelijk zoveel uitmaakt en ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het niet af en toe heel irritant vond (niet omdat alcohol en uitgaan zo’n grote rol in mijn leven spelen, wel omdat ik als enige in mijn omgeving nog met die leeftijdsbeperking te maken had) maar dat maakt deze mijlpaal wel extra leuk.
Ik heb nog altijd een beetje het idee dat mijn laatste verjaardagsfeestje twee weken geleden was, maar niets is minder waar: het is vandaag 14 mei 2016 en dat betekent dat ik alweer mijn zeventiende verjaardag mag vieren. Time flies by so quickly, vooral als je je bedenkt dat ik mijn allereerste centrale examen – Nederlands – er alweer op heb zitten en er dus ook wel écht dingen veranderen. Ik ben nog altijd niet officieel volwassen (en kan mijn leeftijd de komende vijf jaar waarschijnlijk nog verwachten als gespreksonderwerp op feestjes als er al wat alcohol gevloeid heeft), maar op mijn zeventiende mag ik wel het veilige wereldje van de middelbare school verlaten en vooral ook verruilen voor de universiteit. Overigens moet ik wel zeggen dat middenin de examenperiode jarig zijn bepaald niet optimaal is voor een maximale voorbereiding op een nieuw levensjaar, want ik heb er nog maar beroerd weinig bij stilgestaan, maar een blogpostje mag uiteraard niet ontbreken.
Goed, ik zei gisteren al dat dat niet het laatste was wat jullie over mijn verjaardag zouden lezen en vandaag maak ik die belofte waar. Ik heb ondertussen geleerd dat als ik denk ‘oh, dat deel ik later wel’ het er uiteindelijk helemaal nooit meer van komt en dat zou zonde zijn, want zeker op deze grauwe maandag zijn wat zonnige foto’s altijd welkom (toen scheen de zon namelijk nog ja…). Een groot voordeel van jarig zijn is dat iedereen voor de verandering op je wacht als je foto’s maakt, dus daar heb ik even gebruik van gemaakt toen de taart werd aangesneden en van onze verbouwde garage kon ik moeilijk géén foto’s maken na het werk dat erin zat, haha. Bovendien werd ik stiekem gewoon heel blij van die gekleurde LED-lampjes, de lampjes en de slingers. Ik geniet nog even na van een fijn (Hemelvaarts)weekend!
De afgelopen week was een opeenstapeling van leuke dingen. Het enige ding met leuke dingen is dat ze zich maar sporadisch in mijn eigen kamer afspelen, en veel vaker in de tuin, op het strand, in een stad of bij iemand thuis, waardoor ik echt zero momenten heb gevonden om door de week heen te updaten over waar ik allemaal mee bezig was. Behalve dan om te melden dat ik jarig was – en hoe ik over mijn afgelopen levensjaar dacht -, want dat leek me toch wel belangrijk en bovendien is mijn verjaardag ook een groot onderdeel van de reden waarom mijn week zo retedruk maar vooral heel erg leuk was. Ik heb er dit jaar meer dan normaal aandacht aan besteed en ook op mijn blog zullen er dan ook nog wat 14 mei-gerelateerde blogjes online komen, maar ik denk niet dat die heel vervelend worden (want: foto’s van taart). Voor nu besloot ik mijn week te beschrijven in een ‘diary’, zodat jullie weten waar ik mee bezig was en en ik over een paar maanden nog met extra plezier op deze week terug kan kijken – want dat is ‘ie zeker waard!
Zaterdag
Ik werd een beetje voor gek verklaard, maar ik ging gewoon even in m’n uppie naar de stad. Het enige wat ik moest doen was namelijk iets terugbrengen bij de Bershka, een tas kopen bij de Pull&Bear (waar ze helaas nog maar één beschadigd exemplaar van hadden, dus die heb ik uiteindelijk alsnog online besteld) en moederdagcadeautjes scoren en zodoende zat ik om half één in de metro. Het overwinningsgevoel dat ik de winkels gewoon in één keer gevonden had nam een beetje af toen ik zelfs met Google Maps nog drie keer fout liep op weg naar The Body Shop, maar gelukkig kwam ik er tijdens poging 4 achter dat ‘ie gewoon in de Koopgoot zit. Ik kocht een handcrème en een scrub, nam de metro terug naar huis en was om half drie terug van mijn wereldreis. Niet veel later kwamen ook mijn ouders en nichtjes (die hier logeerden) terug van een ander winkelcentrum, met een nieuwe tv – die ander was plotseling stukgegaan – én een nieuwe cavia van 10 weken oud die nu ‘Moes’ heet. Na het avondeten bewerkte en verstuurde ik wat galafoto’s van m’n zus en haar vriendinnen en daarna fietste ik met een paar vrienden naar een andere vriend waar weer een klein feestje werd gegeven for no reason. Na een uurtje of drie fietsten we naar huis, waarna ik het zelfs compleet nuchter nog voor elkaar om half van m’n fiets te vallen omdat een vriend en ik opeens op elkaar in reden (niemand snapte het). In het halfuur daarna kreeg ik nog tien keer te horen dat ‘ie twee spaken miste en een slag in z’n wiel had, maar gelukkig konden we er wel om lachen en is het inmiddels zelfs al gemaakt. Om half één trok ik de deur achter me dicht, prima dagje.
