Op het moment dat de telefoontjesregen voor de eindexamenklassers van dit jaar begon, reisde ik af naar de Uithof voor iets wat eveneens verlossend zou werken: mijn allerlaatste tentamen. Nienke en ik hadden een soort dinnerdate gepland maar in feite was dat niet eens nodig geweest, want de hele delegatie eerstejaars Nederlandsstudenten was aanwezig. Naast me laaiden de taalkundediscussies op terwijl ik aan een fruitsapje nipte en me aan mijn eigen gouden regel rondom tentamens hield: niet over de stof praten vlak voor of vlak na het tentamen, omdat je beter met weinig voorbereiding maar veel zelfvertrouwen een tentamen kan maken dan met veel voorbereiding en weinig vertrouwen in je eigen kunnen. Ik had in de voorafgaande uren galajurkjes gezocht in plaats van bomen te oefenen maar het ging het vorige tentamen ook goed, eigenlijk het hele jaar al, en daarmee was ik een prominent voorbeeld van de eerste categorie.
