Hartje Rotterdam

Het was afgelopen zaterdag, die in het weekend met tijd, toen ik rond een uurtje of elf ’s ochtends het huis weer binnenstapte na mijn rijles, de zon scheen en er plannen gemaakt werden. Er stond sowieso een feestje op de planning maar eigenlijk was het perfect weer om een eerste terrasje te pakken in de stad en mijn ouders waren niet thuis, dus tussendoor naar huis gaan om in m’n eentje thuis te eten terwijl ik ’s avonds dezelfde mensen weer zou zien was niet het meest voor de hand liggend. Het was plannen van het kaliber waarbij je in een gesprek gewoon allerlei ideeën en mogelijke opties oppert en dan vanzelf in een soort flow terechtkomt waar uiteindelijk een plan uit volgt dat volledig gebaseerd is op waar je zin in hebt. Ik geniet dan altijd een soort gevoel van ultieme vrijheid omdat alles mogelijk lijkt te zijn en ik vooral ook nergens door beperkt lijk te worden; niet door schoolwerk, niet door andere mensen in huis waar ik rekening mee moet houden, en ook niet door mezelf. Vroeger zou ik gillend gek zijn geworden als je me tegen het middaguur had verteld dat ik aan het eind van de middag al weg zou gaan in plaats van in de avond, nu lijk ik die hang naar controle een stuk meer kwijt te zijn geraakt.

IMG_3751c

(meer…)

Over taart + tegenzin

Het is dinsdagavond 23:11 en ik lig – voor mijn doen precies op tijd – in bed. Daar keek ik vanmorgen ongeveer al naar uit: niet per se omdat ik zo moe was, wel om dezelfde redenen als waarom ik maandagavond al tweette dat ik liever een alternatief zag plaatsvinden voor de dinsdag. Ik stond ’s ochtends dan ook onder de douche met een hint van de tegenzin die ik als kind veel vaker ervoer als ik simpelweg niet naar school wilde, met als nuanceverschil dat ik tegenwoordig sommige dingen gewoon moet doen en skippen niet echt wat oplost. In plaats daarvan bracht ik even een stille ode aan het woord ’tegenzin’ dat ik een fantastische vondst van het Nederlands vind. Het omschrijft namelijk precies hoe je tegen iets op kan zien, ongeacht of het objectief gezien ook echt verschrikkelijk is of juist hartstikke leuk, maar gewoon puur en alleen omdat je er even niets voor voelt.

IMG_1028b

(meer…)

Photography: sweet sixteen

Goed, ik zei gisteren al dat dat niet het laatste was wat jullie over mijn verjaardag zouden lezen en vandaag maak ik die belofte waar. Ik heb ondertussen geleerd dat als ik denk ‘oh, dat deel ik later wel’ het er uiteindelijk helemaal nooit meer van komt en dat zou zonde zijn, want zeker op deze grauwe maandag zijn wat zonnige foto’s altijd welkom (toen scheen de zon namelijk nog ja…). Een groot voordeel van jarig zijn is dat iedereen voor de verandering op je wacht als je foto’s maakt, dus daar heb ik even gebruik van gemaakt toen de taart werd aangesneden en van onze verbouwde garage kon ik moeilijk géén foto’s maken na het werk dat erin zat, haha. Bovendien werd ik stiekem gewoon heel blij van die gekleurde LED-lampjes, de lampjes en de slingers. Ik geniet nog even na van een fijn (Hemelvaarts)weekend!