sinterklaas

9 december 2015 10 reacties

Na een onderbreking van een jaar vierden we afgelopen zaterdag weer Sinterklaas op ‘onze’ traditionele manier. Met vier personen is lootjes trekken echt een van de meest geestdodende manieren om het te vieren, dus de ene keer dat we dat deden, verlangden we al snel weer terug naar de gevulde jutezak van vroeger die toen op de patio werd gezet en aangekondigd werd met gebons op de deur. Tegenwoordig houden we die zak gewoon lekker binnen maar door allemaal voor drie personen wat kleine cadeautjes te kopen zit ‘ie alsnog altijd heel erg vol en ik moet toegeven dat ik nog steeds lichtelijk excited raak als ik de hele hoop cadeautjes aan mijn voeten zie liggen naast de salontafel met (chocolade)kruidnoten, pepernoten, chocolade Sinterklaasjes, marsepein en schuimpjes.

Toen mijn rij-instructeur me die morgen in de auto vroeg of we het nog gingen vieren, moest ik alleen wel opbiechten dat ik nog niets aan cadeautjes óf gedichten had. Nadat ik uitgebreid verslag had gedaan aan mijn zus (die toevallig thuis was) over het feit dat ik zowel moest sturen als gassen, remmen, koppelen en schakelen en ook nog in detail had uitgeweid over ongeveer alle gedachtes die ik in dat uur had gehad inclusief bijbehorende handgebaren, ruimde ik eerst mijn kamer op (ja ja, prio’s). Vervolgens raakte ik verdwaald in mijn levensboek dat vooral de verhalen van mij als eigenwijze peuter vertelt, maar ook al mijn klassenfoto’s bevat waar ik ongeveer een halfuur om heb kunnen lachen. Door het gebrek aan een dreigende toetsweek had ik echt een soort ‘niets hoeft, alles mag’-gevoel en dus stond ik uiteindelijk pas om 13:00, na een lunch met mijn zus, in het winkelcentrum. Maar wel met een missie.

IMG_0892c

(meer…)

Hello December

1 december 2014 12 reacties

Vandaag is het 1 december. De ene maand gaat nou eenmaal naadloos over in de andere maand en dat na november december komt is niet iets waar we nog van op kijken, maar toch hé: de LAATSTE maand van 2014 is aangebroken. Waaaat, nu al! Ik kan me oudejaarsavond van 2013 en de verwachtingen voor een nieuw, totaal leeg jaar dat ‘2014’ heette nog voor de geest halen alsof het gisteren is, maar ondertussen heb ik 2014 al op tientallen toetsblaadjes geschreven (als scholier denk je nou eenmaal in schooltermen).

De afgelopen elf maanden zaten vol met bijzondere, heftige, nieuwe en leuke dingen, maar voor ik daar op terug ga blikken wil ik eerst wat aandacht besteden aan de laatste maand van 2014 – waarin ik nog 31 dagen de tijd heb het beste uit dit jaar te halen, zoals ik mezelf op 1 januari voorhield. December vind ik over het algemeen een leuke maand – zoals veel mensen, geloof ik. Het is koud en donker, maar ook juist heel gezellig en behaaglijk door alle kerstverlichting en kaarsjes, stampotten, chocolademelk en oliebollen, sociale aangelegenheden (mensen trekken nou eenmaal meer naar elkaar toe als het buiten ongezellig is, en stiekem is dat best prima), glitters, kerstmuziek en -films, cadeautjes en dikke truien. En met een beetje geluk natuurlijk ook nog sneeuw, maar dat is vooral een vage wens van de meeste Nederlanders, haha.

(meer…)

De grenzen van nationalisme

20 november 2014 11 reacties

Elke keer als ik tijdens het eten van een aantal chocoladekruidnoten door mijn Facebooktimeline scroll, kom ik er wel wat over tegen: de hele Zwarte Piet-discussie. Rechtlijnige meningen van mensen die maar al te graag hun zegje over de tradities van hun vaderland – voor de één – of over de achterstelling van hun eigen volk – voor de ander – doen. Het Sinterklaasfeest is allang geen Nederlands kinderfeest meer, maar eerder een maatschappelijk probleem. Juist omdat het ons allemaal aangaat en je er daardoor van alle kanten zo mee wordt bestookt, word je bijna gedwongen er een mening over te hebben.

Uit mezelf is het namelijk niet iets waar ik me echt mee bezig houd. Ik mag dan een heel maatschappelijk vakkenpakket hebben met onder andere geschiedenis en maatschappijwetenschappen, dat betekent niet dat ik me ook graag meng in de discussies waar de wereld zich mee bezighoudt. Natuurlijk heb ik – als ik me er meer in verdiep en erover nadenk – wel een mening die ik waarschijnlijk nog goed zou kunnen beargumenteren ook, maar wat me vooral afschrikt bij zulke kwesties is het zwart-witte (lekker gepaste term ook, haha) denken van mensen. Zelf zie ik eerder altijd de verschillende kanten van een standpunt in. Ja, natuurlijk is Zwarte Piet in principe een verwijzing naar de slavernij waardoor donkere mensen zich achtergesteld kunnen voelen, maar Nederlanders staan daar eigenlijk niet (meer) bewust bij stil en vieren het vooral als een onschuldig kinderfeest. In mijn ogen hebben zowel voor- als tegenstanders een punt en zou een compromis de beste oplossing zijn, maar bij maatschappelijke problemen staat daarvoor vaak één ding in de weg: nationalisme.

(meer…)