My favorite feeling

Vorig jaar werd ik met de 30 Day Writing Challenge ‘uitgedaagdaf en toe over mijn liefdesleven te schrijven. Er zijn eigenlijk niet veel onderwerpen waar ik totaal niet over durf te schrijven, en dit was geen uitzondering op die regel. Uiteraard heb ik toen niet opeens een chronologisch verhaal verteld over wat er ooit wel of niet gebeurd zou zijn, want dat is toch wel iets te persoonlijk en voornamelijk voor personen in kwestie, maar die paar honderd woorden die liefdegerelateerd waren en over mijn ‘general opinion’ gingen, rolden zo uit mijn toetsenbord. Dat is het voordeel van onderwerpen die je normaal niet ‘zomaar’ bespreekt: je kan er opeens heel veel nieuws over vertellen. Toch vind ik het altijd iets behoorlijk moeizaams hebben om te schrijven (of praten) over de liefde terwijl ik helemaal geen vriend heb, omdat ik simpelweg een enorme aversie heb tegen dat hele ‘wanhopig op zoek zijn’. Dat is dan ook bepaald niet op mij van toepassing, maar het idee dat ik die indruk kan wekken door een bepaalde opmerking is voor mij al reden genoeg om er niets over te zeggen.

Favourite feeling (1)

(meer…)

Valentijn a.k.a. rode rozen, roze lipstick & chocolade

En – hebben we Valentijnsdag allemaal weer overleefd? Niet dat ik het zelf zo’n big deal vind, maar een aantal desperate statussen op Facebook deden vermoeden dat sommige (single) mensen er niet per se heel blij van werden, haha. Als ik tien jaar ouder en single was terwijl de rest van mijn vriendinnen allemaal happy & settled waren zou ik me misschien ook wel een beetje zo voelen (al maakt het delen op social media dat er niet veel beter op), maar ik kan me er op deze leeftijd gewoon absoluut niet druk om maken dat ik geen relatie heb. Met is leuk, maar zonder is nog net zo leuk.

Aan Valentijnsdag doe ik eigenlijk dan ook nooit zoveel, behalve de rozenactie op school. De eerste keer dat ik een roos stuurde was vorig jaar en toen bedacht ik me eigenlijk dat het zonde is om het niet te doen. Rozen zijn mooi, mijn vriendinnen verdienen wel eens wat extra liefde en stiekem hoopt iedereen er natuurlijk wel op om er eentje te krijgen, dus ik heb er gewoon vier verstuurd haha. Zelf kreeg ik er nog een van mijn beste vriendin, alleen daar kwam ik echt pas vier uur later achter omdat de tekst op het briefje nogal cryptisch was en ik niet aan haar dacht omdat ze niet meer bij me op school zit. So yeah that was kinda awkward haha, maar wel heel lief.

(meer…)

Jezelf aan anderen verliezen

Het liefste behouden we ons goede imago en zorgen we ervoor dat wat we doen in goede aarde valt bij de mensen om ons heen. Of we die mensen nu goed kennen of niet: uiteindelijk wil niemand dat er kwaad over je wordt gesproken, dat je anderen teleurstelt of dat je ruzie uitlokt. Natuurlijk maakt het wel uit hoe goed je diegene kent. Bij vreemden of vage bekenden waar ik verder geen echte band mee heb, sta ik vaak best wel op mijn strepen. Het klinkt misschien hard, maar om die mensen geef ik nou eenmaal minder en als ik geen goede band/relatie met ze heb, hebben mijn keuzes daar ook geen invloed op en kies ik dus makkelijker voor mezelf. Maar wat nou als je zowel jezelf als de ander gelukkig wil maken? Hoe blijf je dan nog dicht bij jezelf?

Niet, is in veel gevallen het antwoord. Dat is de ene keer negatiever dan de andere keer. Jezelf een beetje verliezen kan goed zijn, in de zin van jezelf helemaal openstellen en iemand écht bij je binnen laten zonder muren op te trekken zodra diegene dichtbij komt. Als je zeker weet dat het goed zit tussen jou en de ander (en dit gaat waarschijnlijk in 50% van de gevallen over een liefdesrelatie, maar is net zo bij vriendschappen en andere relaties) én het komt van beide kanten, dan kan het best goed zijn om closer te worden door niet altijd jezelf als belangrijkste persoon te zien, maar ook juist een stukje van je eigen verwachtingen los te laten en je af en toe aan te passen aan de wensen van de ander. Over het algemeen betekent ‘jezelf aan anderen verliezen’ echter niet veel goeds. De quote don’t lose yourself just because you found somebody bestaat niet voor niets: jij bent de stabiele factor in je leven, en juist in die relatie ben jíj essentieel. Dan kun je jezelf niet zomaar laten gaan.

(meer…)