positivity – Pagina 2

Verliefd op het leven

26 november 2014 14 reacties

Ergens ben ik best een zenuwachtig type. Het is niet zo dat ik ‘m helemaal knijp als ik een presentatie voor de klas moet geven, want ondanks dat ik dan niet weet waar ik moet kijken en alsnog een vervelende trilling in mijn stem heb in de eerste minuut, vind ik het absoluut niet vervelend om te doen. In plaats daarvan kan ik in het dagelijks leven mijn voeten nooit stil houden als ik op een stoel zit, kan ik niet rustig een digitale tekst lezen zonder ‘m te selecteren en deselecteren en gieren de zenuwen soms op de meest random momenten door mijn lijf.

Ik geef het toe: het is ergens vervelend als je daardoor het gevoel krijgt dat er zo meteen iets onwijs spannends bijzonders extravagants gaat gebeuren, terwijl je in werkelijkheid gewoon in een les Latijn zit en daarna bij wiskunde, et cetera. Soms is gewoon wat rust en ontspanning wel zo lekker namelijk. In die gevallen kan ik het gevoel meestal wel uit mijn lijf krijgen met een paar keer diep ademhalen en me ergens anders op focussen. Als het toch nergens op gebaseerd is, hoef je je verstand alleen maar even te vertellen dat er niets gaat gebeuren en meestal werkt dat wel. Soms echter niet, of ik doe er expres mijn best niet voor. Af en toe is dat tikje extra adrenaline in je aderen namelijk precies wat je nodig hebt op een verder niet bijzondere dag.

(meer…)

You’re never fully dressed without a smile

10 november 2014 7 reacties

Ik wilde eerst voor de bekende ‘A smile is the prettiest thing you can wear’-quote gaan, tot ik het nieuwste nummer van Sia tegenkwam (een remake van een nummer uit de oude Annie-film, zo bleek later). Een andere verwoording van dezelfde boodschap: het maakt niet uit wat voor geweldige outfit je aan hebt of hoe mooi je make-up zit, zonder glimlach op je gezicht zal het altijd ‘onaf’ blijven. Die spreekwoordelijke lach bestaat niet altijd uit een wijdopen mond of een schaterlach, maar ook uit de levenslust die zelfs in je ogen te zien is als je met iets bloedserieus’ bezig bent. Iets wat je niet expres doet en ook niet kan faken, maar je er wel opeens heel goed uit laat zien en positiviteit uit doet stralen.

In de periode(s) dat ik minder goed in mijn vel zat, leek de spiegel opeens een stukje minder aardig voor me. Mijn make-up leek minder goed te zitten, mijn kleding complimenteerde mijn lichaam niet meer, mijn haar viel lijzig langs mijn gezicht en mijn mondhoeken hingen naar beneden. En dat terwijl ik gewoon hetzelfde droeg en deed als normaal! Op zulke momenten beland je bijna in een vicieuze cirkel van je niet fijn voelen, je niet mooi voelen, je nog minder fijn voelen et cetera. Tot ik op een gegeven moment weer in de spiegel keek en een glim van een glimlach op mijn gezicht opving. Ho, wacht – dat maakt een groot verschil. Pas toen had ik door dat ik al die tijd met een uitdrukkingsloos gezicht – het maakte me immers allemaal wat minder uit – in de spiegel had gekeken (en rond had gelopen) en dat dat véél meer verschil maakt dan ik in eerste instantie dacht.

(meer…)

The art of living

7 november 2014 14 reacties

Bestaan is één ding, echt leven een tweede. Op sommige momenten is het allemaal teveel gevraagd en is je energie eigenlijk al op als je uit bed bent gekomen en jezelf hebt aangekleed. Overleven. Gelukkig hebben veel mensen wel de mogelijkheid om écht te leven, om te genieten, om tevreden en gelukkig te zijn. De mogelijkheid om inderdaad, want de inspiratie om echt te leven vind je 9 van de 10 keer buiten je comfortzone… En hoe vaak kom je daar nou eigenlijk? Welke kleine dingen die net even anders dan anders zijn, geven jou de energie en de motivatie om gelukkig te zijn?

The art of living is geen wekker zetten op zaterdag en dus geen idee hebben of je nou om 8:00, 9:00 of 10:00 wakker wordt (of om 9:36), maar er wel 90% zeker van zijn dat je uitgerust wakker wordt. The art of living is een discussie aangaan als je ergens een duidelijke mening over hebt, omdat je het belangrijk vindt om je standpunt duidelijk te maken voor anderen en weet dat je genoeg argumenten hebt om dat ook echt te doen. The art of living is als je alleen thuis bent meezingen met Kodaline’s All I Want, ook al roep je altijd dat je niet kan zingen en klinkt het waarschijnlijk ook inderdaad nergens naar. The art of living is een enorme spraakwaterval zijn als je voor het eerst die dag een uur les hebt met die ene vriendin en uitgebreid verslag doen van alle frustraties, grappige situaties en rare opmerkingen van de afgelopen dag waar zij nog niet over heeft gelezen op je Twitter. The art of living is een zak chips opentrekken om 23:00 en nog net dat beetje extra energie krijgen om extra van de vrijdagavond te genieten (want je ogen vielen eigenlijk al bijna dicht).

(meer…)