When all’s going great
Vrouwen zijn zo veranderlijk als het weer, zeggen ze wel eens. Ik weet niet of ik er geheel gelukkig van word als ik dat toonbeeld van de vrouw nu volop bevestig aangezien ik over het algemeen al vaak genoeg (lees: dagelijks) probeer om te ontsnappen aan de vooroordelen die onlosmakelijk verbonden lijken te zijn met mijn geslacht, maar aan de andere kant voorspelde ik het al in mijn vorige blogpost en dus vind ik dat het wel veilig genoeg is om te zeggen: ik voel me een stuk vrolijker dan afgelopen weekend. Dat was een inkoppertje, lijkt me. En ondanks het feit dat ik eigenlijk helemaal geen gericht iets heb om over te schrijven – wat altijd extra pijnlijk duidelijk wordt als mijn camera doordeweeks stof ligt te happen in een kast omdat het altijd donker is als ik thuis ben en ik dus ook geen beeldmateriaal heb waar ik omheen kan schrijven -, wilde ik misschien toch even iets van me laten horen. Al is het alleen maar omdat ik me net dik een uur in de wondere wereld van de columns van Angel over Mr. Wrong heb gewaand en huiswerk maken nu als de deceptie van de eeuw en vooral de meest geestdodende activiteit ooit zou voelen.
Overigens vind ik dat sowieso wel een struggle af en toe. Als ik er de tijd voor heb, zoals nu wel redelijk het geval is, zou ik over elke mogelijke situatie wel een stukje digitaal kunnen lullen en waarschijnlijk nog met plezier ook, maar ik wil jullie ook niet doodgooien met oninteressante details over mijn leven. Dan kan ik nog wel zo hard zeggen dat ik voor mezelf blog, maar dat betekent natuurlijk niet dat het de bedoeling is dat ik mezelf neerzet als een ontzettend langdradig type dat alles wat er in mijn leven gebeurt breed uitmeet. Er zijn gelukkig ook gewoon nog honderd dingen meer die me interesseren naast mijn eigen leven, alleen elke dag (grapje, ik blog misschien drie keer per week) met een filosofisch artikel aan komen zetten vind ik ook net niets. Alsof ik altijd alleen maar diepzinnig bezig ben. Nadenken is wel een soort vaardigheid en daarmee ook een levenshouding die je jezelf aanleert, dus ja: ik denk veel na, maar er altijd over schrijven vind ik ook niets. Nichéblogs zijn in mijn ogen alleen handig als ze niet heel persoonlijk zijn, want ik wil niet alleen maar over één kant van mijn persoonlijkheid schrijven.
