April, zo je wil

Ik bedoel: dit had natuurlijk elke willekeurige voorjaarsmaand kunnen zijn. Omdat ik bijna niets plan voor dagen op langere termijn dan morgen, overmorgen of dit weekend is mijn besef van data op dit moment überhaupt niet zo heel sterk, zoals bij waarschijnlijk iedereen het geval is. Het enige wat ik wel weet is dat ik over minder dan een maand 21 word (niet per se iets wat je moet willen in deze tijden, maar toch) en dat het nu nog april is, omdat ik alle goede nummers die ik hoor of luister aan mijn 04-’20 lijstje toevoeg. Na een heel aantal maanden waarin ik een stuk of tien nummers verzamelde die mijn maand typeerden, is dit weer eens een lijst met drie keer zoveel muziek. Ik heb niet het idee dat ik zoveel meer muziek luister dan in het normale leven, maar het verschil is misschien wel dat ik nu ook altijd zelf de muziek aan moet zetten, bij een gebrek aan feestjes, avonden met vrienden en koffietentjes. En dan kun je je keuze maar beter wat uitbreiden.

(meer…)

Tijdelijk afscheid in snapshots

De eerste maand van het nieuwe jaar voelde voor mij, zoals verwacht, eerder als een laatste maand. Vanuit de universiteit is het sowieso wel normaal dat de eerste weken van januari in het teken staan van je vakken van het tweede blok afronden, maar in mijn geval was ik al het hele semester met dezelfde vakken bezig, dus het voelde extra goed om de mapjes van die langetermijnprojecten nu eindelijk uit de navigatiekolom van Finder te kunnen verwijderen. Daarnaast was het meer een maand van oogsten dan van zaaien: met mijn vertrek in zicht heb ik met heel veel mensen onze vriendschap of anderszins aanwezige band kunnen vieren, iets wat er normaal nogal vaak bij inschiet. Het begin van januari voelt als een leven geleden en daar ga ik dan ook niet meer teveel aandacht aan besteden (behalve aan het feit dat ik op schaatsen heb gestaan sinds minstens een jaar of vijf, ook dat voelde als een leven geleden), maar voor ik schrijf over Boedapest wil ik nog even stilstaan bij al die goede (en fotogenieke) momenten.

(meer…)

September diary

Een woordje van dank: wat is en blijft het fantastisch om te schrijven. Misschien zou ik het een voorrecht kunnen noemen dat ik makkelijk schrijf, maar ik denk dat mensen die minder makkelijk schrijven zich juist op andere manieren kunnen uiten, dus ik blijf er gewoon bij dat ik dankbaar ben dat ik een manier heb gevonden waarop ik alles goed op een rijtje kan zetten en daar ook zonder beperkingen gebruik van kan maken. Het schrijven van stukjes zoals mijn vorige blogpost brengt me als niets anders mentale rust en ook als ik een simpel maandoverzicht bij elkaar typ bedenk ik me hoe fijn ik het vind om bewust te worden, om woorden te geven aan momenten waar ik anders misschien nooit meer aan teruggedacht zou hebben. Schrijven betekent selecteren en daarmee ook altijd een alternatief op de werkelijkheid creëren – hoe dicht dat ook bij de echte werkelijkheid ligt – en dat geeft de mogelijkheid om te focussen op de fijne of belangrijke dingen. Zo was september best een rustige, soms niet eens even stabiele maand die de boeken niet per se in hoeft, maar onderstaande was er wel allemaal en dat weegt misschien wel zwaarder.

(meer…)

June/july diary

Back at it! Juni bestond uit pogingen doen voor een vakantiegevoel: ik werkte al mijn deadlines netjes af en genoot daarna telkens even van de kortstondige opluchting maar we zijn er gewoon nog niet helemaal. Vandaar dat de maandscheiding ook niet zo goed werkt in m’n hoofd en ik ook maar gewoon wat momenten van juli bij dit fotodagboekje heb betrokken (ik heb immers ook nog geen nieuwe playlist aangemaakt). Wel genoten van een hele hoop dingen verder want ik kan er niet omheen dat ik, zelfs als ik nog tot en met de eerste week van juli portfolio’s in elkaar aan het schuiven ben, gewoon een heel goede basis met duizend fijne mensen in mijn leven heb.

(meer…)

2018, het afspeellijstje

Afgelopen week presenteerde Spotify opnieuw een jaaroverzicht, met daarin (als ik het me goed herinner) een nieuw record van het totaal aantal minuten dat ik muziek streamde in een jaar, namelijk ruim 88 600. Snel uitgerekend kwam het in elk geval uit op een gemiddelde van minimaal vier uur per dag. Topartiest was met stip Ronnie Flex, van wie ik dit jaar niet alleen oude nummers herontdekte maar ook een nieuw album luisterde en zijn een na laatste album vooral in de zomer nog steeds al go to album gebruikte. Ook Bløf en Jess Glynne kwamen niet geheel als verrassing, maar toen ik Justin Timberlake en James Bay spotte in datzelfde rijtje met door mij meest geluisterde artiesten besefte ik hoe ongelooflijk ver weg de eerste maanden van 2018 – waarin ik hen vooral luisterde – voelen. Muziek is een constante factor in mijn leven en tegelijkertijd ook tekenend voor hordes van inhoudelijke veranderingen.

(meer…)

Aan (Live op CAS) – BLØF

Wanneer had jij voor het laatst een album op repeat? Het overkomt mij geregeld, maar toch lijken vooral live-albums zich goed te lenen voor een lange periode en verschillende momenten, alsof ze daadwerkelijk wat meer met de werkelijkheid op hebben dan een studioversie. Terwijl BLØF in het laatste weekend van juni weer optrad op Concert At Sea luisterde ik bijna onophoudelijk naar de opnames van het voorafgaande jaar. Ik wist ondertussen precies hoe Pascal Porselein aankondigde, quotte Een wereld van verschil bij een Instagrampost en zong zachtjes mee met Bewaar Me. Het gejuich aan het begin van Ego werd de soundtrack van dagen die verder weinig houvast hadden en zich voornamelijk aaneenregen door de opvolging van het ontmoeten van mensen onder een blauwe hemel aan blauw water, als een soort eigen Concert At Sea.

(meer…)

Januarimuziek

Letting in (01-2017) op Spotify

Pas kwam ik tussen mijn notities een lijstje tegen dat ik op een van de eerste januaridagen had opgesteld, met elementen waar ik de eerste maand van het nieuwe jaar uit wilde laten bestaan. Eén van die dingen was muziek, geïnspireerd op mijn ervaringen dat januari over het algemeen goede muziek voortbrengt – en dat het bovendien een maand is die nog wel eens wat muziek kan gebruiken. Het gaf me op een niet onprettige manier het gevoel dat ik het toch nog een beetje schuldig aan mezelf was om dan ook daadwerkelijk een blogpostje aan mijn maandelijks gefabriceerde playlist te wijden, vandaar dan ook dat ik punctualiteit even inruil voor ‘beter laat dan nooit’ (hoewel ik me nu eigenlijk afvraag in hoeverre dat nog echt een ruil is, maar ik probeer meestal binnen de maand te zijn met dit soort dingen).

(meer…)

November in een playlist

Oehhh november is ook gewoon alweer tot een einde gekomen! Ik moest er dit jaar weer even opnieuw achterkomen dat die maand geen 31e dag kent (ik twijfel ook nog altijd over de data van Kerst, hoort er een beetje bij bij mij) dus nu is het einde al helemaal een beetje abrupt. Geen probleem op zich, want mijn databundel was toch al op en december betekent het startschot om kerstliedjes te luisteren. Ik ben er nog niet helemaal over uit hoe klaar ik daarvoor ben maar misschien komt de decemberstemming vanzelf als ik Sinterklaas-cadeautjes heb gescoord en gedichtjes heb geschreven. Daaruit mag je inderdaad opmaken dat ik dat nog moet doen, maar vorig jaar was het resultaat er ook niet minder op toen ik alles in één dag deed en mijn cadeautje voor donderdag (als we met het dispuut Sinterklaas vieren) heb ik al. Stiekem toch ook wel heel veel zin. Ondanks dat is het eerst tijd om een blogpost te wijden aan novembers muziek, want na een zomerstopje heb ik de maandelijkse habit van liedjes sorteren weer zo serieus genomen dat erover geschreven moet worden.

(meer…)