Inmiddels een traditie: een jaaroverzicht per maand, inclusief linkjes naar bijbehorende Spotifylijstjes (de foto’s zijn klikbaar). Ik deed dit in 2015 en in 2016 en nu ik er toch de tijd voor had, kon ik het niet laten ook 2017 samen te vatten. Ik schreef al over het afgelopen jaar in grote lijnen, maar voor deze gelegenheid heb ik mijn agenda en filmrol als naslagwerken gebruikt. Get ready for een kleine herbeleving van mijn 2017.
Het is zomer geweest. Dat was qua temperaturen misschien niet altijd te merken, maar wel qua vrijheid: van 15 juni tot 7 september had ik in elk geval op de universiteit niets te zoeken. Ik heb in plaats daarvan weken in Slovenië en Italië doorgebracht, maar evengoed in Rotterdam en Utrecht. Die zijn op mijn blog tot nog toe onbelicht gebleven, terwijl ze evengoed (of misschien zelfs meer) symbool stonden voor zelfontwikkeling, vrijheid en zorgeloosheid. Ik kon een maand lang dingen doen die ik leuk vond met de reden dat ik ze leuk vond en zo simpel was het dan. Om dat gevoel nog even vast te kunnen houden: een driepuntssamenvatting van mijn augustus.
Ik zag vrienden van vroeger en van nu, van Utrecht en van thuis. Tussen mijn twee vakanties door hield ik een meet-up die een dag duurde met Niels waar we ons volgooiden bij de Lof der Zoetheid, over de kassen en velden van Bleiswijk en omstreken tegen de skyline van Rotterdam aankeken en borrelden bij Waalhaven (naast de landingsbanen van Rotterdam Airport). Na mijn dispuutsvakantie had ik nog vier weken augustus over en die heb ik vrij effectief benut. Ik zag Paterson op de Pleinbioscoop in Rotterdam met een vriend waarbij ik ongeveer vernikkelde van de kou (ondanks mijn campingoutfit) maar dat gelukkig niets afdeed aan de ervaring, er was een schoonmaakdag in mijn huis in Utrecht die eindigden met Frederique en ik die de kast die we zelf in mijn auto hadden vervoerd ook zelf in elkaar zetten om negen uur ’s avonds en er was een tweede IKEA-diner in een week, dit keer met mijn zus die wat nodig had.
For the sake of thoughtsharing en meer schrijven heb ik in een loos momentje alle random question generators op het internet geplunderd tot ik een overvloed aan vragen had vergaard waar ik niet direct een antwoord op had maar wel graag over na wilde denken. Here you are!
What do you regret not doing or starting when you were younger?
Ik vind het wel eens jammer dat ik naar mijn smaak te weinig heb vastgelegd van mijn jongere jaren. Ik zeg expres naar mijn smaak omdat ik uiteindelijk best wel wat (zelfgemaakte) foto’s, tweets en op den duur zelfs blogs heb, maar mijn echte gedachtenwereld heb ik nooit goed geconserveerd. Nu moet je je natuurlijk bedenken dat je als kind niet per se bewust met gedachtes omgaat, maar gewoon vanaf de eerste klas had het best gekund en ik vind het wel eens jammer dat ik de insights in hoe ik me toen eigenlijk voelde mis. Ik denk dat ik daar nu nog heel veel uit had kunnen halen. En eigenlijk doe ik het nu op mjn blog na nog steeds niet, maar in de tijd dat ik het wel een beetje deed en drie maanden later teruglas wat ik zelf allang weer vergeten was realiseerde ik me hoe waardevol het kan zijn om wat meer van je innerworld vast te leggen.
How do you get in the way of your own success?
Je eigen talent voor lief nemen.
Heb ik één ding over mezelf geleerd, dan is dat wel dat ik ontzettend reflectief ben ingesteld. Lang van stof daardoor, ook, want als je me vraagt hoe ik iets vind kom ik negen van de tien keer eerst met een inleiding waarin ik alle eerdere ervaringen met het genoemde fenomeen beschrijf, om uiteindelijk toch uit te komen bij de huidige situatie. Verklaar me voor gek maar in mijn hoofd heeft alles gewoon een voorgeschiedenis die in allerlei opzichten bepalend is voor het gevolg en ik vind het bovendien ook heel leuk om die linkjes te kunnen leggen. Mijn voorliefde voor bloggen houdt daar ongetwijfeld verband mee (maar dan in omgekeerde versie), want stiekem doe ik niets anders dan mijn leven documenteren om het achteraf terug te kunnen zien en bepaalde ontwikkelingen of karakteristieken te herkennen. Waarom ik dat hier kwijt wilde weet ik niet meer precies, maar ik gok als uitleg voor het feit dat het me gewoon niet lukt om vijf weken volledig te verzwijgen, ook al zijn ze wat langer geleden en misschien wat minder relevant. Ik zeg misschien want het kan dus zomaar zijn dat ik hier een keer naar terug wil verwijzen en de relevantiewaarde wel vet hoog blijkt te zijn. Daarnaast horen er allemaal leuke en nog nooit eerder vertoonde snapshots bij dus ik neem jullie even in vogelvlucht mee.
Ik houd van gedachtes, niet altijd natuurlijk, maar het is eigenlijk al lang geleden dat ik ongecontroleerd bestookt werd met negatieve gedachtes. In plaats daarvan ben ik soms gewoon verzonken in mijn eigen wereld, die ik af en toe visualiseer als een groot landhuis met verschillende kamers voor verschillende onderwerpen en verschillende fases en verschillende stijlen waar ik me dan soms ongestoord een tijdje kan begeven. Af en toe trek ik een laatje van een oude kast open, soms gooi ik de deuren open en ren ik een aantal kilometer naar buiten, naar een uithoek van de tuin. Dat iedereens gedachtewereld ontoegankelijk is voor anderen tot iemand er zelf over vertelt geeft voor mij altijd een soort extra dimensie aan gedachten: als je ze deelt, betekent het ook echt wat. Daarom doe ik dat graag als ik al een tijdje niet geschreven heb.
