Als iemand tegen me zou zeggen dat ‘ie m’n kledingstijl bewondert, zou ik serieus verbaasd zijn. Net zoals een groot deel van de vrouwelijke sekse vind ik kleding hartstikke leuk, kan ik af en toe verliefd worden op nieuwe collecties of stijlen en voel ik me veel lekkerder in een fijne outfit, maar ik vind kleding nooit boeiend genoeg om er écht veel moeite in te steken. In de kleine subcultuur waar ik veelal in leef – namelijk V6 – lijkt kleding ook helemaal niet zo’n enorm ding te zijn of in elk geval niet dé manier om jezelf op de kaart te zetten en dat vind ik wel prima, want hoe leuk het ook is, er is gewoon nog zoveel meer dan wat iemand aanheeft.
De afgelopen seizoenen heb ik vaak één keer een halve garderobe gekocht waar ik dan een paar écht favoriete items tussen had zitten en verder combineer ik jeans gewoon met truitjes, vestjes, shirtjes en jasjes en that’s it. (Ik zit gelijk aan m’n max van verkleinwoorden van deze blogpost, help me er even aan herinneren.) Outfitposts zijn dan ook bepaald niet aan mijn blog besteed, alleen al omdat ik het stom zou vinden om mijn beste outfits te laten zien en de indruk achter te laten dat ik er altijd zo fabuleus bij loop. Pas bedacht ik me echter wel dat het misschien leuk is voor jullie (en jullie beeldvorming) om een kleine impressie te krijgen van waar ik zoal in rondloop en dus maakte ik afgelopen week vijf keer een foto van mijn outfit. En een keer van m’n kont maar jullie snappen hopelijk wel dat ik dat alsnog voor de outfit deed, dankjewel.
Op zondag probeer ik me vaak wat netter aan te kleden, maar ik heb er de laatste tijd behoorlijk veel moeite mee. Hoewel spijkerbroeken eigenlijk allang geen taboe meer zijn in de kerk voelt het voor mij soms toch een beetje unheimisch omdat ik al mijn hele leven lang opgevoed ben met het idee dat de zondag toch net een wat andere dag is dan de andere dagen. Achter dat idee sta ik nog steeds en ik vind het helemaal niet gek om dat ook in kleding te laten blijken, maar in rokjes en jurkjes voel ik me gewoon niet echt mezelf en broeken in een andere uitvoering dan zwart of denim zijn vaak toch lastiger te combineren. De laatste tijd ga ik vaak gewoon voor een lichte of donkere spijkerbroek met een bloesje en laarsjes om het iets minder ordinairy te maken, maar afgelopen zondag had ik het heldere inzicht dat ik misschien nog wel in een broek van 2013/2014 paste en hij ging inderdaad nog gewoon dicht. Netjes. Vanwege de herfstkleur lag er een klein laagje stof op, maar dat was geen reden om ‘m niet te dragen met mijn enorm fijne ruitjesblouse (in Niels’ bewoordingen een schildersblouse, ‘zo’n modieus ding’). Die blouse is net een maatje te groot en van zichzelf al een beetje oversized waardoor ‘ie bij mij écht alle kanten op gaat, maar hij is wel overal mee te dragen en ik houd ervan. Qua schoenen ging ik voor de zwarte enkellaarsjes die ik afgelopen herfst in Utrecht kocht en waar ik af en toe verliefd op ben en af en toe helemaal niets voor voel. Het was dan ook de enige afwisseling wat betreft schoeisel van deze week, ik ben gewoon niet echt een schoenentype denk ik.
Zo. De week voor de toetsweek zit er ook weer op. Dat klinkt alsof ‘ie bijna even zwaar is als de toetsweek zelf, maar eigenlijk is het juist precies het tegenovergestelde: je doet namelijk niets meer. Bij de meeste vakken heb je alle stof ondertussen eigenlijk wel behandeld en dan ben je vaak een hele week aan het ‘afronden’, wat op zich wel prima is, maar ook heel saai. Ik heb thuis uiteraard al wel vast wat gedaan voor de toetsweek, maar eigenlijk was ik drukker bezig met leuke en spontane dingen. Mijn dinsdag en donderdag – toevallig de twee dagen waarop ik mijn boyfriend jeans droeg, die wel goed bij het imago van de week voor de toetsweek past – verliepen een stuk anders dan normaal.
Met een Primark op loopafstand vanaf school en een H&M op het winkelcentrum om de hoek bij ons huis, ga ik vaker even een winkel in voor iets specifieks dan dat ik een echte shopsessie plan. Dat is ergens onhandig, maar dat je gewoon kan zeggen ‘o, ik wil/moet dat en dat nog even hebben, dan loop ik straks wel even de Primark binnen’ vind ik ergens ook wel weer heel fijn. In de afgelopen maand kocht ik een nieuwe (school)tas bij de Primark en twee zwarte must have items bij de H&M.
Ik realiseerde me pas dat ik deze nog helemaal niet aan jullie had laten zien en dat terwijl ‘ie juist wel wat aandacht verdient. Een heel artikel is misschien wat overdreven, maar uitgebreider dan een fotootje in een Picture it was geen overbodige luxe. Hier paste ‘ie dus prima tussen! Zoals je ziet is het eigenlijk een heel simpel donkerblauw model van nepleer. Langs de onderkant zit nog een ‘rand’ en je ziet de stiksels van de hengels zitten, that’s it. Hij heeft dus ook niet echt een voor- en een achterkant – lekker makkelijk.
