BEWILDER

Tijdens een schrijfsessie voor de nieuwe editie van onze schoolkrant was ik nog op zoek naar één redelijk kleine en onbekende Nederlandse band en via via kwam ik op Bewilder terecht. Hoewel ik niet voor niets ook bands als HEAVN en Causes had genoemd, die ik al langer ken en ook heel fijn vind, voelde ik toch al direct meer voor de nummers van Bewilders album Dear Island. Hun muziek is een mengelmoes van stijlen, maar in mijn oren vooral een beetje indie/alternative en ik kan er na een aantal jaar muziek luisteren écht niet meer omheen dat dat toch wel mijn favoriete muziekgenre is. Het is niet wat ik het meeste luister of waar ik per se het vrolijkst van word, maar goede indie kan ik gewoon altijd waarderen omdat je merkt dat artiesten iets eigens willen produceren zonder zich daarbij al teveel aan te trekken van de geldende popnormen. Waarom weet ik ook nog niet precies, maar ik voel me altijd sterk aangetrokken tot en verbonden met dingen die – op een succesvolle manier – nét even anders zijn dan de standaard. Mijn voorliefde voor indierock is daar in mijn eigen persoonlijkheid volgens mij ook een voorbeeld van (bepaald niet het enige voorbeeld, overigens).

Zodoende vond ik mezelf dinsdag in een tussenuur (waarin ik standaard een laptop claim voor de Spotify Web Player, ook als ik eigenlijk geen computer nodig heb, sinds de headsetaansluiting van mijn iPhone stuk is) dan ook gelukzalig naar de A Shot of Indie-playlist luisteren. Ik wil niet alleen maar over muziek praten, maar het gaat me er meer om hoe het een soort extra dimensie aan je dagelijks leven kan toevoegen, hoe het een simpele dag naar een hoger level kan tillen. Muziek inspireert me, niet zozeer op zo’n manier dat ik gelijk honderden woorden op papier kwijt wil (was het maar zo’n feest), maar wel omdat het een kunstvorm is die laat zien dat er méér is. Het vooruitzicht van het concert van Imagine Dragons op 5 februari, de vrijdag in mijn toetsweek, vind ik dan ook helemaal prima. Imagine Dragons was de eerste band waar ik echt iets ‘mee had’ en ook mijn eerste kennismaking met het indiegenre, dus hoewel ik ze over het algemeen niet per se grijsdraai wil(de) ik er toch heel graag heen. En Hannah ook, gelukkig.

(meer…)

November fifteen’s music

Joe! Ergens onder een stapel boeken in mijn vensterbank heb ik zojuist mijn agenda teruggevonden en erg opgelucht een krul gezet door de afgelopen dagen (raar ticje dat hier in huis verder wel heel common-sense is). Mijn toetsweek is afgelopen, het is inmiddels vier december en dat betekent dat ik allereerst iets ga vertellen over november 2015 aan de hand van bijbehorende playlist. Iets in mij vindt het best knap dat ik dat al tien maanden volgehouden heb en dus zet ik het ook gewoon nog even door. Bovendien was november de maand waar ik for some reason in oktober al naar uitkeek, en die verwachtingen zijn ook wel uitgekomen: ik heb een hoop leuke dingen gedaan. Aan de andere kant was het ook een maand die verschrikkelijk druk was met school, een aantal minder gelukkige dagen opleverde en ervoor zorgde dat ik minder dan ooit heb geblogd (11 blogposts in een maand van 30 dagen is wat teleurstellend, vind ik zelf). Highs and lows dus, vooral.

De eerste week van november was er zo eentje waarin ik dus niet bijzonder goed in m’n vel zat. Ik weet niet precies waarom, maar het wilde gewoon even allemaal niet zo en ik voelde me even vrij ongelukkig. Gelukkig bracht Adele een nieuw nummer – Hello –  uit dat ik tot mijn powersong kon benoemen en ’s avonds stond New York Minute van Don Henley nogal regelmatig aan. Van twintig tot dertig seconden doet ‘ie me bizar veel denken aan de sound van Nederlandse nummers van artiesten als Ronnie Flex, maar uiteindelijk is het gewoon een fijn onbekend nummer dat zo heerlijk oud (1989) klinkt en een mix van country-rock-jazz is. In de winter heb ik daar een beetje een zwak voor. Compleet anders is dan weer Drake – Hotling Bling, die ik eigenlijk vaker skipte dan luisterde maar me wel deed denken aan de gymles met Hannah waarin we onze stress eruit badmintonden en ik ondertussen mijn leven nog een beetje overdacht.

(meer…)

October fifteen’s music

Ik ben al drie minuten aan het nadenken wat ik van oktober moet zeggen. Ik geloof dat ik er de eerste vier dagen heel veel zin in had en toen ergens heb besloten dat ik veel meer zin had in november en dat oktober eigenlijk een beetje saai was – wat niet per se heel erg terecht was, maar als ik iets eenmaal als niet-zo-exciting bestempel dan kom ik daar vaak niet zo snel op terug. Aan de andere kant is een maand eigenlijk ook een veel te groot tijdsbestek om een eenduidige mening over te hebben en is het vooral het belangrijkst dat ik gewoon van alle afzonderlijke dingen heb genoten en, in het kader van deze blogpost, een beetje goede muziek heb geluisterd. Luckily that did happen! Mijn oktoberplaylist bevat 29 nummers die toevallig allemaal redelijk related zijn aan de afgelopen weken, dus in plaats van alles in één alinea te stoppen kan ik mooi aan de hand van een selectie favoriete nummers oktober recappen.

De eerste dagen luisterde ik vooral nieuwe nummers als How Deep Is Your Love – Calvin Harris & Disciples (nadat ‘ie een hele wiskundeles in m’n hoofd had gezeten) en Otherwise – MOKS ft. James Arthur (nadat ik ermee wakker was geworden, klinkt gelukkig een stuk beter door mijn boxjes dan door mijn radiowekker). James Arthur duikt tegenwoordig wel vaker op in nummers met andere artiesten en ik vind zijn stem sinds ik Impossible en Recovery grijs draaide in 2014 al heel fijn, dus dat is bijna altijd goed. Ellie Goulding kwam met On My Mind en ik moest er een beetje aan wennen, maar eigenlijk ben ik sowieso nooit een diehard fan geweest dus zo heel veel maakte het me niet uit of ik het wat vond. Het was in elk geval wel een prima powersong voor in de toetsweek, die in de eerste week van oktober plaatsvond.

(meer…)

I’m collecting sunlight

Sinds één van de vele Andreas Moe-sessies die ik afgelopen september twee dagen lang non-stop hield, hoef ik maar één keer de openingstune van Collecting Sunlight te horen of één van de twee woorden ergens tegen te komen en het nummer zit gegarandeerd in m’n hoofd. Heel veel problemen heb ik daar niet mee gelukkig (behalve dan dat mensen ‘zei je wat?’ vragen terwijl ik eigenlijk gewoon aan het neuriën was, bij gebrek aan zangtalent), want hoewel ik heel veel van zijn muziek fijn vind is dit een terechte favoriet en niet in de laatste plaats omdat het niet direct over de liefde gaat. Niet dat ik daar iets tegen heb, ik bedoel er zijn momenten geweest dat er geen dag voorbijging zonder dat ik The Script luisterde en dat was absoluut niet zonder reden, maar het is atm niet echt een hoofdonderwerp in mijn leven en dus word ik extra blij van originele teksten. Daar zit dan misschien nog steeds wel een ‘you’ in, maar ook een andere waarheid.

(meer…)

September fifteen’s music

Oh hey september, you kinda flew by. De eerste maand in vwo 6 alweer (hoewel mijn eerste schooldag al eind augustus was) en de eerste indruk tot nu toe is nét iets te druk en teveel dingen tegelijk, maar nog altijd heel gezellig en ook wel weer leuk-druk. Ik zou werkelijk niet weten hoe ik dit jaar zonder vrienden zou moeten doen, of nou ja; ik zou misschien een hoop tijd overhouden die ik dan weer aan school zou kunnen besteden, maar voor wat stress relief is het echt heerlijk om in lessen (en pauzes, en tussenuren) gewoon dom te kunnen kletsen en lachen om niets en als het nodig is je verhaal te kunnen doen over schoolstruggles bij mensen die het zelf ook meemaken. Ik had in de eerste helft van september nogal wat last van stress en heb daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. September was de maand waar ik misschien meer aan moest wennen dan gedacht, eentje met onverwacht veel regen (ik ben in een week echt élke dag zeiknat geregend) en grauwe luchten. Dat gold misschien ook een beetje voor mijn gemoedstoestand en ik zou september 2015 niet omschrijven als heel bijzonder – het was een vrij rustige maand -, maar alsnog is er genoeg in gebeurd.

Zo heb ik drie keer paardgereden met school op vrijdagochtend, ging ik twee keer zwemmen met mijn vader, heb ik weer eens een belachelijk slechte afhaalpizza op én Mario Kart gespeeld sinds ages ago, ben ik wezen bowlen met vriendinnen, droeg ik de eerste truien van het jaar, leerde ik 34 onregelmatige werkwoorden en een stuk of 200 woordjes voor Frans (9,4) en ook nog eens 240 woordjes voor Engels (10), zag ik The Maze Runner 2 in de bioscoop en at ik alweer een afhaalpizza – tonijn deze keer – op bed terwijl het buiten keihard regende, las ik een stuk van de Institutie van Calvijn en De Acte van Verlatinghe, maakte ik mijn sportschool- én bosritdebuut waarna ik stierf van de spierpijn, versliep ik me meer dan een uur en fotografeerde ik zowel op een familiefeestje als op een benefietconcert van klasgenootjes. Next to that was het een maand vol slaaptekort, haast en dingen die net niet lukten, maar ook eentje waarin ik heel veel gelachen en gepraat (en dan ook echt goed) heb, eigenlijk best tevreden was over sommige outfits, blogposts, foto’s en Spuigatvergaderingen en muziek bovenal weer een even groot deel van mijn leven was, zoals altijd. Ik vind het tijd voor mijn playlist van september 2015 (die overigens verrassend vol zit met Nederlandse muziek en precies 2 uur duurt).

(meer…)

August fifteen’s music

Augustus is een van de weinige maanden waarbij ik m’n agenda er niet even bij kan pakken om doorheen te bladeren een idee te krijgen van wat er die maand ongeveer heeft plaatsgevonden, omdat ik de hele maand zonder agenda heb geleefd. Ik had uiteraard nog gewoon zomervakantie en dus bizar weinig verplichtingen om op te schrijven en daarnaast was ik veel te druk aan het zomeren om aan het kopen van schoolspullen te denken. Uiteindelijk heb ik dus alleen een klein overzichtje gefabriceerd in Excel (ik weet dat ik dat op m’n iPhone zou moeten doen of minstens in Google, maar ik vind het gewoon veel te leuk in Excel) om te zorgen dat ik geen dubbele afspraken maakte en nog wel een klein beetje overzicht hield, maar meer dan dat was het niet. Vanaf precies 1 augustus was ik weer in Nederland om nog het beste uit mijn vakantie te halen en dat is zeker gelukt, maar precies een week geleden bracht ik weer eens een hele dag in klaslokalen door en dat is ook het vooruitzicht voor de komende maanden. Ik vind het nooit helemaal esthetisch (en ethisch, allebei eigenlijk) verantwoord als de scholen alweer in augustus beginnen, want in mijn hoofd is augustus gewoon nog zomer en vrijheid en is september pas echt weer de ‘back to school’-maand, maar zelfs ondanks dat heb ik een zeer mooie augustus gehad.

Normaal schrijf ik gelijk een soort recap van de maand in mijn playlist-artikelen qua gebeurtenissen, maar omdat ik dat hier al grotendeels deed en ook nog voornemens ben (excuus voor mijn veel te nette taalgebruik maar ik vind dat woord gewoon leuk) om een leuk lijstje te maken over mijn hele zomer en jullie niet wil overspoelen met wat ik allemaal uitgespookt heb, laat ik dat deze keer even zitten. In plaats daarvan is dit wel mijn langste monthly playlist ooit met 30 nummers – ik vond augustus stiekem dan ook wel heel langdradig, vooral doordat de vakantie alweer zo ver weg lijkt maar wel in dezelfde maand was – en hoewel ik het je vooral aanraad om ‘m gewoon eens helemaal te luisteren (op een paar nummers na) als je muzieksmaak een beetje overeenkomt met de mijne, verdienen een paar wel wat extra aandacht. Zoals altijd zit er niet echt een duidelijke lijn in, het is gewoon van alles wat en deze keer ook verrassend weinig nummers met een duidelijke herinnering van een moment; vooral gewoon fijne muziek die ik deze maand overal en nergens geluisterd heb. Leggo!

(meer…)

July fifteen’s music

Juli was heerlijk. De zomervakantie brak aan, wat toch altijd een nieuwe periode is – ook al duurt ‘ie maar twee maanden – en daarom ook wat chaos teweeg bracht. Geen verkeerde chaos, maar het idee van nul verantwoordelijkheden zorgde er wel voor dat ik in de eerste week met gemak tot 02:00 (of 04:00, net wat uitkwam) opbleef, vervolgens uitsliep omdat het kon en de rest van de dag een beetje rondhing, tot ik ’s avonds weer een feestje had of met iemand afsprak. Dat duurde ongeveer een weekje, totdat het grote inpakfestijn begon en we op maandagavond 13 juli in de auto inclusief caravan stapten richting Frankrijk. Op de camping is het altijd een beetje moeizaam om muziek te luisteren, want 1) de kwaliteit van je muziek is áltijd minder dan thuis, aangezien ik sinds dit jaar geweldige speakers heb en die uiteraard achterliet op mijn bureau thuis en 2) je hebt buren met wellicht een totaal andere muzieksmaak of in elk geval het recht op rust en stilte. Als je dan denkt ‘goh, doe gewoon oortjes in’, is er nog punt 3) aka de ongeschreven regel dat je gezellig en sociaal en familie-achtig moet doen als je kampeert. Bovendien is de WiFi vaak net iets te slecht om volop door Spotify te browsen en ‘kan er dus zomaar een nieuwe hit uitgebracht worden zonder dat wij er iets van meekrijgen’, zoals mijn zus al zei. Niet dat dit een haataanval is op kamperen, want  ik kan best even zonder muziek, maar het is wel zo.

Gelukkig had ik van tevoren wel een paar afspeellijsten gesynchroniseerd, was mijn WiFi af en toe goed genoeg en heb ik op een paar momenten aan het zwembad, ’s avonds in mijn tent en op rustige momenten op de camping toch nog wat muziek geluisterd. Dat is wel zo leuk, want als ik mijn februari-playlist beluister merk ik ook dat ik even teruggezet wordt naar februari en met fijne periodes zoals juli heb ik dat gevoel ook graag. Opvallend is trouwens dat mijn juli-playlist alles behalve vol zit met zomerhits; wel een paar, maar het merendeel bestaat eerder uit wat oudere nummers die niet uitermate happyclappy of upbeat zijn. Daar heb ik gewoon wat meer mee. Uiteindelijk zijn er een stuk of 20 nummers in mijn playlist belandt die ik voor de verandering niet te uitgebreid ga bespreken inclusief YouTubelinks (ik bedoel, jullie gebruiken ondertussen wel allemaal Spotify, toch? En anders moet je het echt nu direct aan gaan maken), want het is zomer en we hebben allemaal wel wat beters te doen en het is niet de meest interessante playlist ooit, maar ik wil ‘m wel graag delen.

(meer…)