25 januari 2015
10 reacties
Zo. Ik vind het wel weer eens tijd voor een kletsupdate over mijn persoonlijke/dagelijkse leven. Hebben we het daar nog niet genoeg over dan? Oh jawel, maar ik ga bijvoorbeeld nooit zo heel diep op school in. Dat is er gewoon, en het liefst heb ik het over hoogte- of dieptepunten uit mijn leven, omdat die nou eenmaal het interessantst zijn om te delen. Punt is alleen dat mijn leven op dit moment even grotendeels uit school bestaat, haha. Hoewel ik altijd dingen tegenkom om over te schrijven, ontkom ik er dus toch niet aan jullie te updaten over mijn leven als scholier – iets wat helaas toch nog altijd iets minder fabulous en inspirerend klinkt dan ‘student’, waarbij ik iemand voor me zie die met een MacBook onder haar arm over de campus paradeert en verder vooral veel thuis onder dekentjes en met koppen koffie zit te leren uit dikke studieboeken met oneindig veel roze gemarkeerde stukken tekst.
Maar goed, iets met de ugly truth enzo. Mijn tijd van collegezalen en interessant aandoende studieboeken komt nog wel (en dan wil ik waarschijnlijk weer terug), en tot die tijd slijt ik mijn dagen soms bijna volledig op school. Tenminste, van 8:50 tot 16:20 mag wel tot een bijna-volledige dag gerekend worden toch? Zo voelt het in elk geval wel als je niets nuttigs doet op zo’n dag. Er zijn zoveel lessen waar je binnenkomt, de eerste tien minuten niets doet en vervolgens wel iets doet maar eigenlijk niets wat je niet zelf had kunnen doen in een veel korter tijdsbestek. Sowieso gaat er natuurlijk onwijs veel tijd kwijt door leerlingen om de drie kwartier hun tas in te laten pakken, door de gang te laten lopen en hun tas weer uit te laten pakken, maar dat is gewoon een bug in het schoolsysteem.
Op de meeste momenten profiteer ik daar alleen maar van (want: even je benen strekken! Even een loopje! Even andere mensen! Even kletsen!). Het is alleen irritant als je weet dat je thuis ook nog HEEL VEEL aan school moet doen, wat het geval was (en is) de afgelopen tijd. Qua toetsen valt het allemaal mee, maar de derde periode (/januari) is die waarin leraren met PO’s beginnen te strooien. En in een PO zit zomaar veel meer uur dan in een simpele toets. Voor die van geschiedenis hebben we er na een stuk of 130 pagina’s lezen en heel veel denkwerk 3700 woorden uitgeperst en nog wat voetnoten, wat echt een monnikenwerk om te doen was trouwens (vooral als je bladzijnummers van citaten moet terugzoeken en je op een punt komt dat je Word kennis wil laten maken met je raam/de straat eronder). Maar goed, op de universiteit is dit waarschijnlijk normaal en dat is mede de reden waarom ik er ook niet echt over heb geklaagd. Het is veel werk, maar het is wel te doen; alleen een veel serieuzer niveau dan je gewend bent. Dat is dan ook het dingetje met vwo 5 denk ik, alles wordt gewoon écht een tikje serieuzer.
In elk geval, gisteravond heb ik ‘m netjes op tijd verzonden en dat was waarschijnlijk het engste moment van deze week, maar wel een hele opluchting. Dan heb ik nu namelijk meer tijd voor een annotatieopdracht van Latijn (Plinius, brief aan de christenen), een onderzoeksopzet voor maatschappijwetenschappen, een leesdossier Nederlands en een toetsweek. Als je je afvraagt waar ik mee bezig ben: dat dus. Sad but true.
Echt klagen zul je me gelukkig niet horen. Ik heb het druk ja, maar het hoort erbij en ergens voelt het best goed als je negen pagina’s over de Holocaust kan inleveren en je samenwerkskills weer enigszins hebt opgekrikt (ik kan het nog steeds niet, maar gelukkig zijn er vriendinnen die me op dingen aan durven te spreken haha). Bovendien wordt mijn volgende toetsweek, de eerste week van februari, weer heel erg relaxed. Ik moet écht veel tijd in wiskunde, Latijn en geschiedenis steken, maar ik ben dinsdag vrij en ik heb in totaal maar zeven toetsen en een rekentoets. Dus, je moet even je best doen, maar dan is het uiteindelijk wel te combineren met een sociaal leven. Zo lag ik afgelopen week ook gewoon weer in het zwembad op dinsdag, zag ik Brenda donderdag en was ik zaterdagavond bij een vriend.
Wat het overigens ook wel is: hoe langer je op school zit, hoe meer je het ‘door gaat hebben’. In de eerste kwam ik altijd ruuuim op tijd, deed ik altijd mijn huiswerk en ging ik altijd voor de 10. Tegenwoordig fiets ik drie minuten voor de bel gaat de fietsenrekken in en stel ik wel eens andere prioriteiten. Ik wil gewoon overgaan met goede cijfers, maar als ik een keer een so’tje slecht maak, kan dat nog steeds. School is bovendien meer dan alleen cijfers. Afgelopen vrijdag was ik op het Open Huis van mijn school, eigenlijk zonder taak, maar Hannah moest achter een stand staan en een vriend van me die niet bij ons op school zit ook, dus dat was wel zo gezellig. En ik ben natuurlijk ook nog hoofdredactrice van onze schoolkrant, wat ik – ondanks dat het geen fabulous blad is – toch ook wel leuk vind. School is niet alleen maar saai, je kan ook gewoon van je talenten gebruikmaken en die ergens voor inzetten.
Dus, dit is ongeveer mijn schoolleven op het moment. Ik spendeer heel veel tijd in lessen (en volgens mij worden dat er in het tweede halfjaar, na de toetsweek, nog een paar meer) en thuis achter mijn bureau, maar met muziek, vrienden en eten is dat allemaal wel prima uit te houden. En ik vond mezelf zaterdag zelfs vrijwillig, zomaar, vanuit het niets, aan mijn bureau, geschiedenis samenvattend. Blijkbaar is de motivatie die een tijdje echt VOLLEDIG weg was dan toch weer een beetje terug en dat zou eigenlijk wel goed uitkomen.
Hoe gaat het bij jou op school of op je werk?
