Tijdelijk afscheid in snapshots

De eerste maand van het nieuwe jaar voelde voor mij, zoals verwacht, eerder als een laatste maand. Vanuit de universiteit is het sowieso wel normaal dat de eerste weken van januari in het teken staan van je vakken van het tweede blok afronden, maar in mijn geval was ik al het hele semester met dezelfde vakken bezig, dus het voelde extra goed om de mapjes van die langetermijnprojecten nu eindelijk uit de navigatiekolom van Finder te kunnen verwijderen. Daarnaast was het meer een maand van oogsten dan van zaaien: met mijn vertrek in zicht heb ik met heel veel mensen onze vriendschap of anderszins aanwezige band kunnen vieren, iets wat er normaal nogal vaak bij inschiet. Het begin van januari voelt als een leven geleden en daar ga ik dan ook niet meer teveel aandacht aan besteden (behalve aan het feit dat ik op schaatsen heb gestaan sinds minstens een jaar of vijf, ook dat voelde als een leven geleden), maar voor ik schrijf over Boedapest wil ik nog even stilstaan bij al die goede (en fotogenieke) momenten.

(meer…)

January diary

Geen goede voornemens, wel een lekkere start van het nieuwe jaar: een diary/maandoverzicht. Mijn blog voelt niet altijd meer helemaal als de plek om alles te delen wat ik in mijn leven doe, maar tegelijkertijd vind ik het zelf nog wel altijd heel leuk om terug te lezen en even leuk om bij anderen te lezen en heb ik bij hen ook niet opeens het idee dat ik allerlei persoonlijke dingen van ze weet, dus ik denk dat het moet kunnen. Januari bevatte slechts drie colleges en een tentamen en verder werk, een weekend weg en een ziekenhuisbezoekje. Het was veel donker, nat en koud maar ik heb ook zon gevoeld en sneeuw gezien (en mijn handschoenen slechts een keer of vier gedragen)(maar ik wil niet zeggen dat dat verstandig is). En uiteraard muziek geluisterd, dus doe je voordeel met mijn januarisoundtrack.

(meer…)

January tunes + ♥♥

Precies twee jaar geleden was ik dagelijks met geluk bezig in het kader van mijn profielwerkstuk. Gezien de dingen die ik daarvan leerde – namelijk dat je blijvende geluksniveau is opgebouwd uit je bereik, je omstandigheden en je vrijwillige controle en dat de invloed uit die eerste twee variabelen veel kleiner is dan je zou denken – is het eigenlijk bijzonder dat ik nu bij het reflecteren op mijn gevoel van geluk zo vaak vergeet dat ik dat actief kan beïnvloeden met meer dan alleen acties. Ik maak namelijk wél heel vaak bewuste keuzes over wat ik doe of laat met het oog op hoe gelukkig ik er van word, maar het in goede banen leiden van mijn gedachtegangen laat ik vaak achterwege omdat het een beetje als manipulatie, als valsspelen of als onoprechtheid voelt.

Dat het toch juist belangrijk is om te doen bedacht ik me toen ik op een doordeweekse avond na een heel fijne avond op mijn trein stond te wachten en er een goederentrein voorbij kwam razen. Dat is daar vaste prik maar ik kan er gewoon niet aan wennen, ik vind het elke keer een ongelooflijk vervelend moment. Ik moest ook nog een half uur alleen in de trein en daarna naar huis fietsen in de regen waar ik die dag al vaker mee geconfronteerd was en ik wilde bijna blijven hangen in mijn spiraal van negatieve gedachtes tot ik me herinnerde dat ik echt een goede avond had gehad. Het kost me redelijk wat moeite om mezelf op zo’n moment te overtuigen de andere kant op te denken, maar toch levert een combinatie van dankbaarheid uitoefenen en je eigen pessimisme onderscheppen netto gezien altijd wat op.

(meer…)

basically january

Mijn zus wees me vrijdagvond aan de eettafel tussen pannenkoek nummer één en nummer twee in vriendelijk op het feit dat het de een na laatste dag van januari was. Of nou ja, zo expliciet was het niet (dan zou er namelijk zo’n gezinsbreed momentje zijn ontstaan waarop iedereen verzucht dat de tijd zo snel gaat en daar heb ik niet echt iets op tegen, maar het is wel gewoon heel burgerlijk), maar ik bedacht het me wel. In diezelfde minuut zette mijn moeder echter een verse spekpannenkoek voor mijn neus neer, deed ik op de ene helft chocoladepasta en werd ik bijzonder vreemd aangekeken, waardoor ik al snel meer bezig was met het verdedigen van mijn smaakcombinatie – totdat ik daarna mijn Spotify opende en er alweer mee geconfronteerd werd dat de februariafspeellijstjes ondertussen ook al goed vertegenwoordigd zijn. In tegenstelling tot de artikelen op mijn blog, overigens, en kwaliteit gaat ver boven kwantiteit, maar als januari dan toch bijna afgelopen is wil ik er prima nog een blogpostje tegenaan gooien.

Allereerst: ik hou meer van januari dan dat ik er een hekel aan heb. Na al dat uit je panty knappen terwijl je in eerste instantie al liever een broek aan had gehad dan voor de vierde keer op rij een net jurkje houd ik het eigenlijk altijd wel weer een beetje voor gezien met de feestdagen en ben ik vooral blij als het een januari of vier, vijf, zes is. In dit geval zat er nog een leuk nieuwjaarsfeestje tussen, maar alsnog heb ik er oprecht van genoten toen het een paar dagen later was en alles weer ‘normaal’ was. Januari is mijn basismaand, eentje waarin er wel leuke dingen gebeuren maar die dingen eigenlijk vooral optioneel zijn en niet van tevoren al vaststaan. Ik moet zeggen dat ik dat sowieso wel meer heb met de eerste maanden van het jaar omdat er qua feestdagen, verjaardagen of tradities gewoon niets plaatsvindt, maar januari heeft zélfs geen toetsweek of vakantie zoals februari dat nog wel heeft.

(meer…)