Your imagination

Als kind las ik hardop boeken zonder dat ik überhaupt een letter kon lezen en creëerde ik, samen met mijn zus, een hele aparte wereld voor onze barbies. We lieten ze verliefd worden, naar de supermarkt gaan, trouwen, ruzie maken, paardrijden, kinderen krijgen en pool parties houden en namen het zo serieus dat we af en toe een momentje inlasten om de verhaallijn weer een beetje vorm te geven. Ook toen ik iets ouder werd had ik nog altijd een hekel aan buitenspelen en las ik veel liever een boek, met een verhaallijn buiten mijn eigen leven waar ik volledig in op kon gaan en dingen bij kon bedenken. Die fantasie vind ik nog steeds één van de meest bewonderenswaardige dingen aan een kind: in plaats van hun werkelijke beleving zo groot mogelijk te maken door verre reizen te maken en volop te socializen, scheppen ze gewoon een wonderlijke wereld in hun hoofd waarin alles mogelijk is.

IMG_4530b

IMG_4524d

(meer…)

Surround yourself only with those who are going to lift you higher

Het kiezen van vrienden is nooit echt een ding geweest bij mij. Op school, en ook in andere omgevingen, trek je uiteindelijk vaak vanzelf naar bepaalde mensen toe waar je het goed mee kan vinden en zo maak je onbewust toch een soort keuze. Toch vraag ik me – en zeker naarmate ik met meer (verschillende) mensen in aanraking kom – wel eens af waarom ik met sommige mensen wel goed bevriend raak, en waarom anderen nooit erg hoog zullen scoren in mijn top 10 van mensen met wie ik mijn tijd graag doorbreng. En ook wat nou eigenlijk de omschrijving van een goede vriend(in) is. Zo hebben mijn vriend(inn)en hebben uiteraard allemaal wel wat overeenkomsten, maar ik denk niet dat ze onderling snel met elkaar bevriend zouden raken; het zijn allemaal totaal verschillende personen. Toch kan ik het met ze allemaal heel goed vinden.

(meer…)

Scio me nihil scire

Scio me nihil scire

Hoewel ik door een gebrek aan motivatie alles wat met Latijn te maken heeft het liefste even negeer, kan ik niet om deze zin heen: scio me nihil scire, wat zoveel betekent als ‘ik weet dat ik niets weet’ en voortkomt uit Plato’s filosofieën. Het is misschien wel de grootste paradox ooit en zéker als je je ook nog eens bedenkt dat dit uit de mond (of pen) van een filosoof is komen rollen. Iemand die geacht wordt wijs te zijn, maar doodleuk vertelt dat ‘ie niets weet.

Toch is ‘wijs zijn’ en ‘niets weten’ niet zo’n grote tegenstelling als je in eerste instantie misschien zou denken. In vergelijking met een paar jaar terug heb ik veel geleerd, en toch is tegelijkertijd het gevoel dat ik inderdaad niets weet alleen maar sterker geworden. Vroeger was alles wat ik te horen kreeg per definitie de waarheid voor mij, ik twijfelde amper en mijn leven was vooral nog heel ongecompliceerd. Op mijn tiende had ik dan ook echt het idee dat ik het leven wel een beetje door had, of in elk geval dat het niet zo moeilijk kon zijn.

Maar een paar jaar later blijkt dat je, juist doordat je denkt dat je het allemaal wel weet, helemaal niets weet. Als een trap waarvan je de hoogte van de traptredes verkeerd inschat, waardoor je opeens naar beneden dondert. Of een zwembad dat veel dieper blijkt te zijn dan je denkt, en terwijl jij jezelf erin laat glijden in de verwachting grond onder je voeten te voelen ga je kopje onder. Je krabbelt weer op, zwemt omhoog, slaat het stof van je kleren af, haalt een keer diep adem. En je realiseert je dat je nergens zelf de baas over bent en dat het leven ook absoluut niet stuurbaar, maakbaar of controleerbaar is. Laat staan te begrijpen.

(meer…)

De mooiste quotes over verandering

Ik ben nog altijd een heel grote fan van quotes. Je vindt ze dan ook zowel op mijn Twitter als in mijn iPhonenotities en WhatsAppstatus, en af en toe ook gewoon in een random schrift. Quotes zijn te mooi om niet te onthouden of te delen en daarom zette ik er een paar op een rijtje in dit artikel. Geen losse, maar allemaal over één thema: verandering (of eigenlijk change, want ze zijn allemaal Engels). Dat is namelijk één van de dingen waar ik oneliners het beste bij kan gebruiken, omdat ik gewoon niet zo’n heldin ben in loslaten, afsluiten en simpelweg veranderen. Dus: de (in mijn ogen) mooiste quotes over verandering. 

If nothing ever changed, there’d be no butterflies

Het is typisch hoe we allemaal op zoek zijn naar vlinders, maar daar liever niet voor veranderen en toch het liefst alles bij het oude houden. Verandering kan juist voor heel positieve dingen zorgen en nieuwe deuren naar geluk openen.

Your life does not get better by chance, it gets better by change

Een gelukkiger, leuker of mooier leven leiden hangt niet af van de kansen die je krijgt. Met zo’n passieve levenshouding zul je nooit veel verder komen. Je zult er uiteindelijk zélf voor moeten zorgen, zelf stappen ondernemen en ja, ook dingen veranderen.

(meer…)

Meet new people, visit new places

Ik vind ongeveer niets leuker dan nieuwe mensen en nieuwe plaatsen. Ik zou echt niet zonder de vriendinnen die ik al sinds de brugklas ken willen, want het is gewoon fijn om mensen te hebben die al langer betrokken zijn bij je leven en die je ook 100% kan vertrouwen, maar dat betekent niet dat ik niet opensta voor nieuwe mensen. Gesprekken met mensen waarin je van alles over diegene komt te weten vind ik gewoon oprecht heel erg leuk. Niet iedereen hoeft gelijk een beste vriend(in) van me te worden, maar het verrijkt je wereld wel als je met meer mensen contact legt.

(meer…)

Je creativiteit uiten

De laatste keer dat ik me op papier uitleefde met een goed stel potloden, of een canvas met verf bewerkte, moet lang geleden zijn. Ik kom in de afgelopen jaren niet verder dan een random tekeningetje in een schrift, dat ik vervolgens snel weer doorkras omdat het nergens op lijkt. In tegenstelling tot vroeger, want als écht klein meisje was ik helemaal in mijn element als ik met een schort om achter de keukentafel zat met een doosje waterverf voor mijn neus. Op de basisschool vond ik het ook totaal niet erg als we moesten tekenen en voor mijn leeftijd kon ik dat zelfs wel oké. Ergens ben ik dat echter toch kwijtgeraakt en daarom omschreef ik mezelf allang niet meer als ‘creatief’.

Mijn moeder vond dat wel eens jammer. Zij is wél heel graag ‘creatief bezig’ als in echt iets maken met je handen (uiteraard ook de reden waarom ik dat in de eerste jaren van mijn leven ook veel gedaan heb), terwijl ik liever achter mijn computer zit. Vooral een à twee jaar geleden kon ik hele dagen achter mijn laptop slijten en dat wordt door veel mensen niet als de meest creatieve bezigheid gezien. Een beetje scrollen, een beetje lezen, daar ‘maak’ je toch niet echt iets mee? Ik kwam (en kom) bij zulke standpunten standaard met felle tegenargumenten. Op een computer heb je een enorm breed scala aan mogelijkheden en onder andere fotoshoppen, schrijven en bloggen zijn toch echt bezigheden waarbij je iets creëert, alleen dan is het niet tastbaar.

(meer…)

The art of living

Bestaan is één ding, echt leven een tweede. Op sommige momenten is het allemaal teveel gevraagd en is je energie eigenlijk al op als je uit bed bent gekomen en jezelf hebt aangekleed. Overleven. Gelukkig hebben veel mensen wel de mogelijkheid om écht te leven, om te genieten, om tevreden en gelukkig te zijn. De mogelijkheid om inderdaad, want de inspiratie om echt te leven vind je 9 van de 10 keer buiten je comfortzone… En hoe vaak kom je daar nou eigenlijk? Welke kleine dingen die net even anders dan anders zijn, geven jou de energie en de motivatie om gelukkig te zijn?

The art of living is geen wekker zetten op zaterdag en dus geen idee hebben of je nou om 8:00, 9:00 of 10:00 wakker wordt (of om 9:36), maar er wel 90% zeker van zijn dat je uitgerust wakker wordt. The art of living is een discussie aangaan als je ergens een duidelijke mening over hebt, omdat je het belangrijk vindt om je standpunt duidelijk te maken voor anderen en weet dat je genoeg argumenten hebt om dat ook echt te doen. The art of living is als je alleen thuis bent meezingen met Kodaline’s All I Want, ook al roep je altijd dat je niet kan zingen en klinkt het waarschijnlijk ook inderdaad nergens naar. The art of living is een enorme spraakwaterval zijn als je voor het eerst die dag een uur les hebt met die ene vriendin en uitgebreid verslag doen van alle frustraties, grappige situaties en rare opmerkingen van de afgelopen dag waar zij nog niet over heeft gelezen op je Twitter. The art of living is een zak chips opentrekken om 23:00 en nog net dat beetje extra energie krijgen om extra van de vrijdagavond te genieten (want je ogen vielen eigenlijk al bijna dicht).

(meer…)