BEWILDER

Tijdens een schrijfsessie voor de nieuwe editie van onze schoolkrant was ik nog op zoek naar één redelijk kleine en onbekende Nederlandse band en via via kwam ik op Bewilder terecht. Hoewel ik niet voor niets ook bands als HEAVN en Causes had genoemd, die ik al langer ken en ook heel fijn vind, voelde ik toch al direct meer voor de nummers van Bewilders album Dear Island. Hun muziek is een mengelmoes van stijlen, maar in mijn oren vooral een beetje indie/alternative en ik kan er na een aantal jaar muziek luisteren écht niet meer omheen dat dat toch wel mijn favoriete muziekgenre is. Het is niet wat ik het meeste luister of waar ik per se het vrolijkst van word, maar goede indie kan ik gewoon altijd waarderen omdat je merkt dat artiesten iets eigens willen produceren zonder zich daarbij al teveel aan te trekken van de geldende popnormen. Waarom weet ik ook nog niet precies, maar ik voel me altijd sterk aangetrokken tot en verbonden met dingen die – op een succesvolle manier – nét even anders zijn dan de standaard. Mijn voorliefde voor indierock is daar in mijn eigen persoonlijkheid volgens mij ook een voorbeeld van (bepaald niet het enige voorbeeld, overigens).

Zodoende vond ik mezelf dinsdag in een tussenuur (waarin ik standaard een laptop claim voor de Spotify Web Player, ook als ik eigenlijk geen computer nodig heb, sinds de headsetaansluiting van mijn iPhone stuk is) dan ook gelukzalig naar de A Shot of Indie-playlist luisteren. Ik wil niet alleen maar over muziek praten, maar het gaat me er meer om hoe het een soort extra dimensie aan je dagelijks leven kan toevoegen, hoe het een simpele dag naar een hoger level kan tillen. Muziek inspireert me, niet zozeer op zo’n manier dat ik gelijk honderden woorden op papier kwijt wil (was het maar zo’n feest), maar wel omdat het een kunstvorm is die laat zien dat er méér is. Het vooruitzicht van het concert van Imagine Dragons op 5 februari, de vrijdag in mijn toetsweek, vind ik dan ook helemaal prima. Imagine Dragons was de eerste band waar ik echt iets ‘mee had’ en ook mijn eerste kennismaking met het indiegenre, dus hoewel ik ze over het algemeen niet per se grijsdraai wil(de) ik er toch heel graag heen. En Hannah ook, gelukkig.

(meer…)