‘… 4, 3, 2, 1, HAPPY NEW YEAR!’
Ik hoop dat ik niet de enige burgertrut ben die, terwijl ze keihard twee roept en alvast om zich heen kijkt wie ze zo meteen eerst om de hals gaat vallen/gaat zoenen/ja-wat-gaan-we-eigenlijk-doen, ergens een sentimenteel momentje heeft. Zelfs vroeger had ik dat al, toen ik op een willekeurige oudjaarsdag in een schriftje een ode aan tweeduizendzoveel schreef met de slotzin ‘we zullen je niet vergeten hoor!’. Het is maar een jaartal dat verandert, net dat ene lullige cijfertje. Ja, en de maand natuurlijk, maar daar kijken we in de rest van het jaar ook niet meer zo van op. Toch voelt het altijd weer als een beetje afsluiten en een beetje opnieuw beginnen. Iets wat ik in theorie altijd wel een fijn idee vind, maar in die paar laatste secondes van een jaar toch een beetje een angstaanjagende gedachte. Alsof je zo meteen een punt achter dat jaar zet en er nooit meer aan terugdenkt. Dit was het, meer kunnen we er niet van maken.
Vorig jaar publiceerde ik doodleuk een (niet-kerstgerelateerde) TAG op Eerste Kerstdag, maar dit jaar wil ik er toch wel wat meer aandacht aan besteden. Alleen al omdat het grootste deel van mijn bezoekers vandaag ongetwijfeld drukker is met kerstfilms kijken, cadeautjes openmaken, de laatste kerstkransjes uit de boom opeten, bijkletsen met familie (of je ergeren aan dat ene familielid dat zichzelf weer eens net iets te leuk vindt) en de perfecte kerstboomfoto Instagrammen dan met het lezen van mijn blog. Én natuurlijk omdat ik jullie hierbij even een heel fijne kerst wil wensen!
Ik vind kerst best een tikkeltje overhyped, met de cadeaus, de outfitstress, het gezellig ‘moeten’ doen en de overdadige kerstdiners. Ik geniet in de weken van tevoren gewoon van de kerstliedjes, van de sfeer en van alle lampjes en op de dagen zelf gaan we naar de kerk en naar familie, maar verder is het geen big happening voor mij. Natuurlijk is het wel altijd gezellig met de hele familie bij elkaar te zijn en ik vind het ook altijd leuk om weer even de gelegenheid te hebben een jurkje en hakken uit de kast te trekken, al moet ik eigenlijk nog even bedenken wat ik precies aan ga doen als ik dit op ‘Kerstavond’ (ook zoiets waar ik niets aan doe) schrijf. In mijn familie ben ik al snel een beetje overdressed, maar een jurkje vind ik toch wel horen bij kerst haha.
Vandaag is het 1 december. De ene maand gaat nou eenmaal naadloos over in de andere maand en dat na november december komt is niet iets waar we nog van op kijken, maar toch hé: de LAATSTE maand van 2014 is aangebroken. Waaaat, nu al! Ik kan me oudejaarsavond van 2013 en de verwachtingen voor een nieuw, totaal leeg jaar dat ‘2014’ heette nog voor de geest halen alsof het gisteren is, maar ondertussen heb ik 2014 al op tientallen toetsblaadjes geschreven (als scholier denk je nou eenmaal in schooltermen).
De afgelopen elf maanden zaten vol met bijzondere, heftige, nieuwe en leuke dingen, maar voor ik daar op terug ga blikken wil ik eerst wat aandacht besteden aan de laatste maand van 2014 – waarin ik nog 31 dagen de tijd heb het beste uit dit jaar te halen, zoals ik mezelf op 1 januari voorhield. December vind ik over het algemeen een leuke maand – zoals veel mensen, geloof ik. Het is koud en donker, maar ook juist heel gezellig en behaaglijk door alle kerstverlichting en kaarsjes, stampotten, chocolademelk en oliebollen, sociale aangelegenheden (mensen trekken nou eenmaal meer naar elkaar toe als het buiten ongezellig is, en stiekem is dat best prima), glitters, kerstmuziek en -films, cadeautjes en dikke truien. En met een beetje geluk natuurlijk ook nog sneeuw, maar dat is vooral een vage wens van de meeste Nederlanders, haha.
