Excuus voor deze enigszins lange periode van détente. Ik voel me gelukkig alsnog allesbehalve een slechte blogger omdat ik vind dat er geen goed of fout is op het gebied van de kwantiteit van je eigen blog, maar ik moet wel zeggen dat het hier net iets te rustig was. Een gebrek aan beeldmateriaal en soms ook concrete onderwerpen leidt al snel tot een dagje meer radiostilte dan normaal waardoor ik vervolgens denk ‘oké, nu kan ik net zo goed een klein blogpauzetje inlassen, ik ben toch al half op weg’ en de drempel uiteindelijk veel te hoog leg voor het volgende artikel omdat dat dan wel perfect moet zijn, als ik dan weer eens iets online zet. Deze keer maakte ik me vooral veel te druk over het geheel van mijn homepage wat betreft foto’s, maar gelukkig realiseerde ik me een dag later dat onderstaande foto’s gewoon te mooi zijn om pas later te publiceren of zelfs helemaal niet meer te delen (van uitstel komt immers afstel).
Ik maakte ze op woensdagochtend, toen ik tien minuutjes eerder van huis vertrok met mijn camera in mijn tas met het idee om even een pitstop te maken langs de kant van de weg. Hoewel ik het veel makkelijker vond om gewoon in één keer door te fietsen naar school heb ik mezelf toch zover gekregen even af te stappen en daar was ik uiteindelijk zeer blij mee, want dit is typisch zoiets waar je normaliter veel te snel aan voorbijgaat. Vorig jaar maakte ik eind januari ook een hoop foto’s van bloemen en planten onder een laagje rijp, maar dan op een veel minder zonnige dag en al helemaal niet in de ochtend; deze foto’s bevatten die beide ingrediënten wel en juist dat aarzelend zonnige begin vat afgelopen week goed samen. Het voorjaar leek namelijk verrassend dichtbij toen ik met Fleur dingen regelde voor de Grote Avond-editie van het Spuigat die er alweer aankomt, toen ik mijn kat op de vloer in een streep van zon tegenkwam, toen ik een streepjesshirtje droeg dat afgelopen lente favoriet was. Februari beleefde z’n perfecte koude maar heldere dagen en ik denk nog steeds niet dat iets me meer levensvreugde schenkt dan dat.
Ik vergeet altijd even dat februari afgelopen is. Als ik nummer 27 zie staan, gaan er bij mij nog geen ‘de maand is bijna om’-alarmbellen rinkelen… Terwijl ‘ie dat twee dagen later dan wel is. Nu is het dus maart (ik geloof het ook niet helemaal, maar ja echt), wat betekent dat ik een nieuwe playlist aan moet maken met de naam ‘march 15′ voor de nummers die ik veel luister deze maand – maar natuurlijk niet voordat ik mijn february 15-playlist heb gedeeld met jullie. Opvallend is dat ik in februari iets minder nieuwe muziek luisterde dan in januari, maar ik vond eerlijk gezegd ook dat er minder leuke nieuwe muziek uitgebracht werd. Ik heb dus vooral oudere nummers geluisterd die ik (her)ontdekte, en misschien komt dat ook wel deels doordat ik een gedeelte van de maand geen Spotify Premium had en dus eerder een heel (bekend) album aanzette op mijn telefoon dan een playlist met nieuwe nummers waarvan ik bij de helft de neiging had om ze te skippen (wat bij een Free-account maar vijf keer per uur kan), ofzo.
Anyway. On topic. Februari begon met een toetsweek en eindigde met een vakantie, daartussen zaten twee heel drukke maar leuke weken waarin ik erg veel bezig was met school, vrienden, mijn blog en de schoolkrant. Ik zag Gooische Vrouwen 2 in de bioscoop, hield een sleepover met Hannah, fotografeerde bij een vrouwenavond van het Leger des Heils, ging nog een keer of drie zwemmen, zag zowaar mijn hele familie van mijn moeders kant weer eens op mijn opa’s verjaardag en leverde drie verslagen in. Februari was soms een beetje chaotisch en hectisch (ook in privésferen), maar eigenlijk vond ik het wel een heel leuke maand. Wat lentesprankjes af en toe, mooie zonsonder- en opgangen en zelfs sneeuw in Duitsland; ik ben tevreden. En dan nu de muziek!
Het grote voordeel van toetsweken is dat je veel minder uren op school hoeft door te brengen. Deze week zijn het er zelfs maar 16 (ondertussen nog 7) en hoewel je natuurlijk ook gewoon meer tijd nodig hebt om te leren, was de roostermaker me deze keer zo gunstig gezind dat ‘ie m’n hele dinsdag vrij plande – en dan ben je nou ook weer niet de héle dag aan het leren. Om te laten zien wat ik wél deed, heb ik gedurende de dag wat snapshots gemaakt (maar dan wel met mijn spiegelreflex of course). Een dagje test week yet no test week at all!
Toen ik mijn ogen opendeed om 9:00 (alsnog van de wekker, maar toch) scheen er een reepje zonlicht op mijn muur en nadat ik mijn gordijn open had gedaan, had ik mijn camera binnen no time in de aanslag. Er is geen beter begin van de dag dan zon en een blauwe lucht.
