edu – hesterly

While in V5C…

8 juli 2015 19 reacties

Ik weet dat het totaal niet de tijd is om over school te praten als je vijf avonden achter elkaar niet eens thuis bent geweest en je dus overduidelijk vakantie hebt, maar ik wil graag even een uitzondering maken. Vorig jaar schreef ik namelijk ook zo’n mooi recap-lijstje van mijn jaar vwo 4 en omdat het veel te leuk is om terug te lezen en mijn jaar in V5c ook minstens net zoveel aandacht verdient, besloot ik de highlights alsnog even met jullie te delen (en prepare: dat zijn er veel). Bij gebrek aan boeken om op de foto te zetten zien jullie hieronder bovendien een sneak peek van een Frans boekje over geluk dat ik van mijn ex-Frans docente en PWS-begeleidster kreeg, samen met een leeg blikje Coca Cola, dat net zoals het boekje afkomstig is uit Lille. (Kijk mam, het is dus écht wel nuttig om dat soort dingen te bewaren, hoe saai was die foto anders geweest?) Leggo!

V5C

– Als je al meer dan vier jaar op een school rondloopt worden docenten meer een soort goede bekenden. Het leeftijdsverschil wordt kleiner, de fase waarin het cool is om volledig op leraren te haten is allang voorbij en eerlijk is eerlijk, je hebt gewoon teveel van ze nodig om een extreem slechte band te hebben. Op een gegeven moment – zeker na de edureis – werd het dan ook een soort van normaal om leraren en leraressen gewoon bij hun voornaam te noemen, in elk geval onder ons als leerlingen zelf. WhatsApp en Twitter bleken ook opeens valide communicatiemiddelen en ik heb vaak genoeg een opmerking over mijn blog te horen gekregen, omdat docenten niet meer echt verhulden dat ze er van wisten en er soms wel eens op keken.

– Er zijn een aantal lessen geweest waarin mijn slaaptekort zo on point was (en de les zo verschrikkelijk saai en niet-interactief) dat ik heel veel moeite moest doen om wakker te blijven. Hoewel toegeven aan mijn moeheid op dat moment echt heerlijk zou zijn, vocht ik toch altijd tegen de slaap omdat wat er gezegd werd vaak nog wel van enige waarde was en het toch een soort van onrespectvol is om in slaap te vallen tijdens iemands verhaal. Helaas word je van die strijd om wakker te blijven alleen maar nóg moeier en ik was elke keer weer extreem opgelucht als de bel ging en ik even kon lopen, lachen, eten en praten – daarna was ik namelijk altijd gewoon weer wide awake. Zo flauw.

(meer…)

Dear diary @ Rome part two

4 mei 2015 7 reacties

The good life continues, of nouja, in mijn Rome diary dan. Woensdag konden jullie mijn verslagjes over de eerste drie dagen lezen en nu worden dinsdag, woensdag en donderdag tot in detail aan jullie beschreven. Ik denk dat dinsdag en woensdag misschien wel mijn favoriete dagen waren, zelfs met het hoge gehalte musea, so let’s go!

Dinsdag

PicMonkey Collage5

Oké. Skip the line tickets zijn echt heilig, want no way dat ik nog vrolijk de Vaticaanse musea binnen was gelopen als ik twee uur in die rij had moeten staan. Nu was dat wel het geval en liep ik met drie vriendinnen die net iets cultuurgeïnteresseerder zijn dan ik de lange route, en dat is handig want zelf was ik overal waarschijnlijk veel sneller doorheen gelopen terwijl we nu écht alles hebben gezien. De beelden zijn imponerend, maar de gouden plafonds, levensgrote landkaarten en wandtapijten en mozaïeken vloeren net zo goed. En natuurlijk de Laocoöngroep: naast dat het gewoon een fantastisch beeld is, is het ook het beeld dat ik al het langste ‘ken’ omdat ik in de tweede klas het verhaal van de Laocoönpriesters heb vertaald vanuit het (versimpeld) Latijn. Er stond toen ook een foto van dat beeld in het boek en het idee dat ik dat beeld ooit in het echt zou gaan zien vond ik erg exciting. Nou, dat was het ook, haha.

(meer…)

Dear diary @ Rome part one

29 april 2015 12 reacties

Ik wilde eerst een kort verslagje van vijf dagen in één artikel zetten, maar toen ik bij dag vier aangekomen was bleek dat er téveel gebeurd was om het zo kort en krachtig te verwoorden. Vandaar dat ik jullie nu uitgebreid (of eigenlijk nog steeds niet uitgebreid, want er is nog zoveel meer over te zeggen) vertel over zaterdag, zondag en maandag en in een later blogje over de laatste drie dagen. De collages heb ik eerst nog geprobeerd een beetje chronologisch op te bouwen maar het was eigenlijk al zo’n grote chaos (en ik was er al zo degelijk klaar mee, het kost namelijk extreem veel tijd) dat ik dat idee maar heb losgelaten. Mijn favoriete foto’s komen ooit waarschijnlijk nog wel in een los artikel voorbij, want ik vind dat die meer aandacht verdienen; dat vind ik eigenlijk bij meer foto’s, alleen ik heb gewoon geen ‘plek’ om ze allemaal 800 pixels breed in een artikel te zetten haha. Op deze manier krijgen jullie alsnog een goede sfeerimpressie!

Zaterdag

PicMonkey Collage

De dag begon om 3:45. Kapot vroeg, maar nadat mijn moeder mijn kamer even binnen was gelopen stond ik eigenlijk binnen no time naast m’n bed omdat ik er gewoon heel veel zin in had. De lopende band van het vliegveld daarentegen had er niet zoveel zin in, dus het inchecken duurde wel even, maar ik was allang blij dat mijn koffer er gewoon doorheen was gekomen qua gewicht. Na twee uur vliegen landden we om 9:00 op Fiumicino en toen we een uurtje later op de camping waren (er was gelukkig een touringcar afgehuurd die ons naar de camping bracht) hadden we het idee dat we er al een dag op hadden zitten. Even opfrissen in de huisjes zat er helaas niet bij, want die moesten nog schoongemaakt worden. Gelukkig was er al wel één huisje klaar waar we alle koffers instouwden, waarna we met de bus en de metro naar de stad gingen.

(meer…)

the new-experiences-from-last-week list

25 april 2015 10 reacties

Het leuke van in een andere omgeving zijn vind ik dat er opeens zoveel nieuwe dingen zijn. Niet alleen het idee van edu, maar ook het land Italië was volledig nieuw voor mij en dus heb ik in 5,5 dagen heel veel nieuwe dingen meegemaakt. Ik word er altijd heel blij van, niet alleen omdat ik dan drie uur lang verhalen op kan hangen tegen mensen over al deze dingen omdat ik zo gefascineerd ben, maar ook omdat ervaringen zo lekker bijdragen aan je levenservaring en algehele kennis. Voor ik met diary’s en foto’s begin te strooien, vond ik het dus eerst tijd voor een lijstje met wijsheden en ervaringen.

Joe (800x529)

– Italianen zijn zo vol van hun eigen taal dat ze ‘m niet zomaar opgeven voor een (gebrekkig) woordje Engels. Zelfs als ze je in de bus aanspreken met ‘Germany?’ en je met ‘Holland(e)’ antwoordt, het vermoeden dat je buitenlands bent bevestigend, hangen ze gewoon een heel verhaal tegen je op in het Italiaans. En ik kan er NIETS van maken.

– Nieuwe, zwarte Nikes zijn iets minder fan van de klassieke oudheid, iets in mij moest heel hard huilen toen ik zag hoe stoffig en niet-zwart ze waren na een dagje op het Forum. Ze lopen gelukkig wel als slofjes en daarom had ik het er voor over, want ik had me écht geen beter schoeisel voor kunnen stellen. Ik ben de week volledig blaarloos doorgekomen!

– Jongenstruien zitten fabuleus, vooral na een dagje strand als je haar toch al alle kanten op zit en super stug is van het zoute water. Broek en hemdje over je klamme bikini, Nikes eronder en opeens neemt niemand het je meer kwalijk dat je er slordig uitziet. (En ze ruiken lekker)

(meer…)