Laat me kiezen tussen kerst en Oud en Nieuw (de religieuze betekenis niet meegerekend) en ik zal in bijna alle gevallen voor de jaarwisseling kiezen. Ik houd ervan hoe oudejaarsdag hysterie en melancholie tegelijk is en de avond feestjes en glitter en champagne maar uiteindelijk toch heel vaak gewoon spelletjes en tv-programma’s. Hoewel ik de afgelopen maand ook over NYE heb verkondigd dat ik me eraan erger dat er zulke verwachtingen aan de avond hangen is het uiteindelijk toch m’n favoriete dececmberevenement, juist omdat er de ruimte is om terug te kijken op het afgelopen jaar en te benoemen wat er leuk was en wat er minder ging. Het is onmogelijk dat het 365 dagen lang all fun and games is maar er gebeurt in elk geval wel altijd van alles in die twaalf maanden en traditiegetrouw heb ik daar weer een monsterlijke samenvatting van gemaakt.
Bijna wilde ik verzaken, tot ik me bedacht dat het eigenlijk onzin is om a. zomaar een maand over te slaan terwijl het zo’n gemakkelijk (en leuk) concept is, b. mijn verjaardagsmaand over te slaan, en c. te denken dat iets compleet niet meer relevant is als het iets te laat is. Beter laat dan nooit is vaak genoeg van toepassing op mij, dus dan ook op mijn blog. Ik was druk, maar eigenlijk ook heel veel met (hoewel geplande) leuke dingen. Dit soort dagboekjes blijven fijn om terug te kijken op je maand en je te realiseren dat je soms niet eens hoeft te focussen op de kleine leuke dingen omdat er gewoon heel veel grote dingen waren. Verder schreef ik in de aprilversie dat ik nog niet zeker wist hoeveel zin ik had in ‘het gewone leven’ dat weer bijna begon, maar dat probleem heb ik best goed getackeld en daar ben ik best trots op, eigenlijk. Qua muziek is het heel mager – het is 8 juni en mijn junilijstje telt nu al meer nummers – maar She’s Always A Woman en Het Spijt Me Niet heb ik wel oprecht vaak op repeat gehad.
De vierde editie alweer! In retroperspectief is april misschien wel de leukste maand van 2019 tot nu toe. Er was telkens maar een halve dosis van het normale leven en dat werd aangevuld met leuke dingen, tegen de achtergrond van ladingen bloesem. Misschien niet per se representatief maar wel heerlijk dat er af en toe zo’n maand mag zijn. Qua muziek vergat ik telkens nummers aan mijn maandlijstje toe te voegen (ik denk omdat ik Spotify tegenwoordig ook stream), maar uiteindelijk zijn het vooral nieuwe releases. Geen heel specifieke herinneringen, vooral gewoon goede nummers die ik niet wil vergeten en jou ook aanraad. Het mooiste nummer is deze maand wederom van RKCB, de remix van Know Love van OTR. Als je op zoek bent naar soulsoothing muziek verwijs ik je heel graag door naar hen.
Verder heb ik deze maand weer een uitgebreid dagboek dus let’s gooo!
Er was iets mis met maart, misschien. Dat wil zeggen: ik kan er in mijn hoofd niet echt een geheel van maken en dat ligt volgens mij een beetje aan maart (waarom was het de eerste twaalf dagen slecht weer terwijl februari zo goed eindigde?) en ook een hele hoop aan mezelf. Ik had voor sommige leuke dingen even geen tijd omdat ik bezig was met studeren en lesgeven maar het was vooral problematisch dat ik juist tijdens leuke momenten met mijn hoofd af en toe compleet ergens anders zat of ze gebruikte als kleine escape van mijn werkelijkheid. Ik twijfelde, kwam mezelf tegen en wankelde. Dat proces van mijn evenwicht terugvinden is eerlijk gezegd ook niet iets wat in april stopt en soms is dat ff heel vervelend maar gelukkig heeft het tot dusver ook juist wel tot goede gesprekken en inzichten geleid en durf ik er enigszins op te vertrouwen dat de rest zich in april vanzelf wijst. Voor nu dus nog even over maart!
Nieuwe maand, zelfde recept. Ik heb wel behoefte aan een beetje regelmaat in mijn blogleven en dit is wat dat betreft redelijk the way to go, bovendien waren jullie ook enthousiast. Daarom: opnieuw een dagboek met snapshots en een playlist. Dit soort overzichtjes zijn voor mij ook super handig want ik zie nu hoe februari echt niet heel leuk begon maar ook hoe er een grote omslag in de maand zat toen de zon opeens ging schijnen. Cliché maar waar. Als je geen tijd heb of neemt om alle liedjes te luisteren trouwens, luister dan wel Till We’re in the Sea van RKCB, Peer Pressure (James Bay) en Jeangu Macrooys How Much I Love You.
Geen goede voornemens, wel een lekkere start van het nieuwe jaar: een diary/maandoverzicht. Mijn blog voelt niet altijd meer helemaal als de plek om alles te delen wat ik in mijn leven doe, maar tegelijkertijd vind ik het zelf nog wel altijd heel leuk om terug te lezen en even leuk om bij anderen te lezen en heb ik bij hen ook niet opeens het idee dat ik allerlei persoonlijke dingen van ze weet, dus ik denk dat het moet kunnen. Januari bevatte slechts drie colleges en een tentamen en verder werk, een weekend weg en een ziekenhuisbezoekje. Het was veel donker, nat en koud maar ik heb ook zon gevoeld en sneeuw gezien (en mijn handschoenen slechts een keer of vier gedragen)(maar ik wil niet zeggen dat dat verstandig is). En uiteraard muziek geluisterd, dus doe je voordeel met mijn januarisoundtrack.
