Een frisse wind
Hi & WELCOME! Mocht je je af hebben gevraagd waarom ik beloofde meer te gaan bloggen maar vervolgens weer dertien dagen niets van me liet horen… Hierom. Op dinsdagavond opende ik mijn Macbook en mijn blogadmin, ik had al mijn (in dit geval vier) colleges van de week namelijk al gehad, maar zodra ik begon te typen kriebelde er iets. Ik was mijn ooit zo geliefde Tahoma spuugzat. Voor de lol pastte ik het lettertype aan in de blogpost waar ik aan begonnen was, maar ondertussen wist ik ook wel dat dat geen oplossing van het probleem was. Omdat er door geplande werkzaamheden geen treinen tussen Rotterdam en Utrecht reden liep ik die dag al om 7:00 de deur uit om anderhalfuur in een bus te zitten voor mijn eerste college begon en toch weerhield dat me er niet van om om twee uur ’s nachts nog steeds aan mijn bureau te zitten. Ik haalde mijn voormalige laptop er voor onder het stof vandaan – het programma dat ik nodig had stond daar nog op -, liet de Gooische Vrouwen als achtergrondgeluid en gezelschap voor de zoveelste keer in hun problemen verzuipen en storttte me in een lay-outprojectje.