Laat me kiezen tussen kerst en Oud en Nieuw (de religieuze betekenis niet meegerekend) en ik zal in bijna alle gevallen voor de jaarwisseling kiezen. Ik houd ervan hoe oudejaarsdag hysterie en melancholie tegelijk is en de avond feestjes en glitter en champagne maar uiteindelijk toch heel vaak gewoon spelletjes en tv-programma’s. Hoewel ik de afgelopen maand ook over NYE heb verkondigd dat ik me eraan erger dat er zulke verwachtingen aan de avond hangen is het uiteindelijk toch m’n favoriete dececmberevenement, juist omdat er de ruimte is om terug te kijken op het afgelopen jaar en te benoemen wat er leuk was en wat er minder ging. Het is onmogelijk dat het 365 dagen lang all fun and games is maar er gebeurt in elk geval wel altijd van alles in die twaalf maanden en traditiegetrouw heb ik daar weer een monsterlijke samenvatting van gemaakt.
Ik ben aan het bedenken wat ik wil typen als introductie op oktober maar er komt weinig bij me op. Het was een goede maand, met weinig verplichtingen overdag en veel kopjes koffie in bed of aan mijn bureau terwijl ik volledig zonder stress met mijn scriptie bezig was. Er waren dispuutsavonden met leuke borrels en weekenden waar eigenlijk altijd al wel iets in gepland stond, wat ik eigenlijk ook juist wel gezellig vind. Mijn behoefte aan horeca is deze maand niet onvervuld gebleven en bovendien werd er aan het einde van de maand heel veel nieuwe fijne muziek uitgebracht, waar mijn zus en ik allebei heel positief verbaasd over waren. Overigens is een aantal van mijn favoriete nummers van deze maand – Soldi – Mahmood, Happy Together – King Princess, Mark Ronson, Opened Up the Heavens – Isla Vista Worshop, Mark Barlow – dan weer helemaal niet per se recent uitgebracht, maar dat terzijde; ik had in elk geval weinig moeite mijn maandelijkse afspeellijst te vullen and that’s a good thing.
Een woordje van dank: wat is en blijft het fantastisch om te schrijven. Misschien zou ik het een voorrecht kunnen noemen dat ik makkelijk schrijf, maar ik denk dat mensen die minder makkelijk schrijven zich juist op andere manieren kunnen uiten, dus ik blijf er gewoon bij dat ik dankbaar ben dat ik een manier heb gevonden waarop ik alles goed op een rijtje kan zetten en daar ook zonder beperkingen gebruik van kan maken. Het schrijven van stukjes zoals mijn vorige blogpost brengt me als niets anders mentale rust en ook als ik een simpel maandoverzicht bij elkaar typ bedenk ik me hoe fijn ik het vind om bewust te worden, om woorden te geven aan momenten waar ik anders misschien nooit meer aan teruggedacht zou hebben. Schrijven betekent selecteren en daarmee ook altijd een alternatief op de werkelijkheid creëren – hoe dicht dat ook bij de echte werkelijkheid ligt – en dat geeft de mogelijkheid om te focussen op de fijne of belangrijke dingen. Zo was september best een rustige, soms niet eens even stabiele maand die de boeken niet per se in hoeft, maar onderstaande was er wel allemaal en dat weegt misschien wel zwaarder.
Back at it! Juni bestond uit pogingen doen voor een vakantiegevoel: ik werkte al mijn deadlines netjes af en genoot daarna telkens even van de kortstondige opluchting maar we zijn er gewoon nog niet helemaal. Vandaar dat de maandscheiding ook niet zo goed werkt in m’n hoofd en ik ook maar gewoon wat momenten van juli bij dit fotodagboekje heb betrokken (ik heb immers ook nog geen nieuwe playlist aangemaakt). Wel genoten van een hele hoop dingen verder want ik kan er niet omheen dat ik, zelfs als ik nog tot en met de eerste week van juli portfolio’s in elkaar aan het schuiven ben, gewoon een heel goede basis met duizend fijne mensen in mijn leven heb.
Nieuwe maand, zelfde recept. Ik heb wel behoefte aan een beetje regelmaat in mijn blogleven en dit is wat dat betreft redelijk the way to go, bovendien waren jullie ook enthousiast. Daarom: opnieuw een dagboek met snapshots en een playlist. Dit soort overzichtjes zijn voor mij ook super handig want ik zie nu hoe februari echt niet heel leuk begon maar ook hoe er een grote omslag in de maand zat toen de zon opeens ging schijnen. Cliché maar waar. Als je geen tijd heb of neemt om alle liedjes te luisteren trouwens, luister dan wel Till We’re in the Sea van RKCB, Peer Pressure (James Bay) en Jeangu Macrooys How Much I Love You.
April ain’t over yet maar ik besloot om dat eens geen reden te laten zijn om te wachten met het delen van mijn maandelijkse muzieklijstje. Ik schreef in mijn vorige blogpost (of bedacht tijdens het schrijven ervan) dat ik de maand in zou gaan zonder afgebakende verwachtingen en dat is tot nu toe eigenlijk nog steeds aan de hand: zodra de temperaturen af en toe de twintig aantikken en ik me begin te bekommeren over de staat van mijn favoriete bloesembomen ben ik niet meer bezig maanden af te tellen tot de lente, alles loopt gewoon in elkaar over. April zelf laat zich er ook niet door tegenhouden dat het officieel nog geen zomer is, als ik de weersvoorspellingen voor de aankomende dagen mag geloven, en ik volg haar voorbeeld. Over twee weken vinden jullie in dit embedde Spotifylijstje de rest van mijn aprilliedjes, nu wil ik gewoon heel graag even delen wat ik de afgelopen twee weken deed en wat ik daarbij op repeat had.
