Of eigenlijk, Antibes & Cannes. We begonnen de dag namelijk met een ontbijtje op het strand, waar we op het respectabele tijdstip van 10:00 arriveerden. De recentse keren dat ik in zee heb gezwommen waren afgelopen zomer in Scheveningen, een paar maanden daarvoor in Rome en in de zomer van 2014 bij Solrod (Denemarken) en Marseille, maar de laatste keer dat ik zo’n helderblauwe zee heb gezien moet volgens mij in 2008 op Rhodos zijn geweest. Aan de Côte d’Azur hoef je eigenlijk ook niet anders te verwachten, maar toch, dat maakt het geen minder mooi plaatje. Na wat stokbroodjes met jam begaf ik me dan ook al vrij snel naar de zee om een aantal meter pootje te baden en vlak voor we het echt jammer begonnen te vinden dat we geen bikini aanhadden, pakten we onze picknickmand weer in.
De parkeerplaats waar we stonden was bezaaid met palmbomen en ik snapte nu ook direct waarom, het was zelfs ’s ochtends al oprecht warm. In elk geval voor Nederlandse begrippen, want door deze ietwat strompelende zomer was ik niets meer gewend en zeker als je dan in een stad loopt is het even acclimatiseren. Eenmaal in Cannes doken we dan ook al vrij snel een terrasje op waar ik een goed koude cola dronk, daarna slenterden we wat door de stad en langs de haven voor we aan de klim naar boven begonnen. Uiteindelijk zou het een van de vele keren worden dat we ergens omhoog klommen maar elke keer is het uitzicht dat je op zo’n moment hebt op een stad toch weer bizar leuk.
Cannes is verder niet bijzonder: het is bekend geworden om het filmfestival en het is ook een mooie stad, maar het is gewoon niet heel groot en er is verder niet heel veel te doen of te zien. Als je net zoals wij toch in de buurt bent en meerdere steden gaat bezoeken is het vooral leuk om mee te beginnen, omdat het wel de sfeer van de Côte d’Azur ademt en je er zodoende vooral een beetje ‘in kan komen’. Wij zijn er ruim twee uur geweest en dat is, als je geen behoefte hebt om te winkelen of ergens te gaan lunchen maar gewoon een indruk van de stad wil krijgen, genoeg. Op het hoogste punt picknickten we rustig verder met uitzicht op een rood met gele bloemenbank en daarna keerden we terug naar de parkeergarage waar het kwik, needless to say, ondertussen ook sterk was gestegen. Het is des te fijner om je Nikes dan voor Havaianas te verwisselen, in de auto te ploffen en van de airco te genieten.
’s Middags lag ik aan en in het zwembad met Skipping a Beat, een boek waar ik dit jaar al eens eerder aan ben begonnen maar totaal niet uitkreeg binnen de uitleentermijn van de bieb. Daara aten we cassoulet, koken is nou eenmaal geen main activity op de camping, en rolde ik moe maar voldaan mijn tent in.
Looong time no see! Ik breek mijn records van radiostiltes aan de lopende band maar, spoiler (hoewel de oplettende lezer dit wel wist), ik was de afgelopen drie weken in Zuid-Frankrijk en daar kwam het woord internet nog net in mijn woordenboek voor, maar laptop nou eenmaal totaal niet. Alleen het idee van een warm apparaat op mijn benen deed me al naar mijn zwembad rennen en het levenstempo was er verder ook niet naar om meer te doen dan zwemmen, lezen, eten, steden bezoeken, fotograferen, praten, slapen en supermarktshoppen.
Veel meer dan onderstaande zonsondergang met het bijschrift ‘new adventures’ en wat andere kiekjes op Twitter en Instagram (hoe goed is het dat ik dat laatste weer heb opgepikt? Exact) is er dan ook nog niets voorbijgekomen van mijn vakantie. Die drie weken rust vind ik een heerlijke gedachte maar dat betekent ook dat er nu heel veel te delen is. Heel veel foto’s, maar nog veel meer woorden om diezelfde herinneringen onder woorden te brengen zodat jij ze begrijpt, en ik ze niet vergeet. Starting off met de aanloop naar mijn vakantie, in vogelvlucht, voor zover dat aan mij besteed is.
Examens leren komt niet in mijn lijstje van favoriete bezigheden. No hard feelings, want het moest nou eenmaal een keer gebeuren en daarom heb ik het ook best braaf gedaan, maar na week één van mijn meivakantie/studieverlof kon ik echt even niet geloven hoe ongelooflijk saai je leven ervan wordt. Gelukkig brak er precies toen een opeenvolging van dagen aan die bijna niets met school te maken hadden, misschien zelfs een beetje te weinig, en toch was het het waard. De zon scheen en alles wat gepland was, werd aangevuld met spontane acties. In de week van 5 mei vierde ik de vrijheid in Rotterdam en Utrecht met festivals, Franse dinertjes, ondergaande zonnen en barbecues en ik denk dat het de moeite waard is de kiekjes op mijn telefoon te delen.
Meest concrete titel in a while, maar wel eentje die de lading ook gelijk grotendeels dekt: afgelopen donderdag stapte ik na vier uurtjes les en een soort Nova Zembla-tocht door de regen (het is maar tien minuutjes lopen, maar belletjesregen all the way en een paraplu delen is ook niet alles) in de trein naar Amsterdam, in eerste instantie om het Paleis op de Dam te bezoeken. Op het moment dat we Amsterdam Centraal uit liepen scheen er gelukkig alweer een waterig zonnetje en dat was ook wel nodig want geloof me, als zowel je haar als je jas, je sjaal, je broek, je schoenen en je tas stuk voor stuk al een keer nat zijn geregend ondanks het feit dat je met de bus naar school ging dan ben je er wel redelijk klaar mee. Het thema regen verdween dan ook langzaam naar de achtergrond en maakte plaats voor paleizen, sigaren, hamburgers, treinreizen en goede chaos.
