Dear diary @ Rome part one

Ik wilde eerst een kort verslagje van vijf dagen in één artikel zetten, maar toen ik bij dag vier aangekomen was bleek dat er téveel gebeurd was om het zo kort en krachtig te verwoorden. Vandaar dat ik jullie nu uitgebreid (of eigenlijk nog steeds niet uitgebreid, want er is nog zoveel meer over te zeggen) vertel over zaterdag, zondag en maandag en in een later blogje over de laatste drie dagen. De collages heb ik eerst nog geprobeerd een beetje chronologisch op te bouwen maar het was eigenlijk al zo’n grote chaos (en ik was er al zo degelijk klaar mee, het kost namelijk extreem veel tijd) dat ik dat idee maar heb losgelaten. Mijn favoriete foto’s komen ooit waarschijnlijk nog wel in een los artikel voorbij, want ik vind dat die meer aandacht verdienen; dat vind ik eigenlijk bij meer foto’s, alleen ik heb gewoon geen ‘plek’ om ze allemaal 800 pixels breed in een artikel te zetten haha. Op deze manier krijgen jullie alsnog een goede sfeerimpressie!

Zaterdag

PicMonkey Collage

De dag begon om 3:45. Kapot vroeg, maar nadat mijn moeder mijn kamer even binnen was gelopen stond ik eigenlijk binnen no time naast m’n bed omdat ik er gewoon heel veel zin in had. De lopende band van het vliegveld daarentegen had er niet zoveel zin in, dus het inchecken duurde wel even, maar ik was allang blij dat mijn koffer er gewoon doorheen was gekomen qua gewicht. Na twee uur vliegen landden we om 9:00 op Fiumicino en toen we een uurtje later op de camping waren (er was gelukkig een touringcar afgehuurd die ons naar de camping bracht) hadden we het idee dat we er al een dag op hadden zitten. Even opfrissen in de huisjes zat er helaas niet bij, want die moesten nog schoongemaakt worden. Gelukkig was er al wel één huisje klaar waar we alle koffers instouwden, waarna we met de bus en de metro naar de stad gingen.

(meer…)

the new-experiences-from-last-week list

Het leuke van in een andere omgeving zijn vind ik dat er opeens zoveel nieuwe dingen zijn. Niet alleen het idee van edu, maar ook het land Italië was volledig nieuw voor mij en dus heb ik in 5,5 dagen heel veel nieuwe dingen meegemaakt. Ik word er altijd heel blij van, niet alleen omdat ik dan drie uur lang verhalen op kan hangen tegen mensen over al deze dingen omdat ik zo gefascineerd ben, maar ook omdat ervaringen zo lekker bijdragen aan je levenservaring en algehele kennis. Voor ik met diary’s en foto’s begin te strooien, vond ik het dus eerst tijd voor een lijstje met wijsheden en ervaringen. 

Joe (800x529)

– Italianen zijn zo vol van hun eigen taal dat ze ‘m niet zomaar opgeven voor een (gebrekkig) woordje Engels. Zelfs als ze je in de bus aanspreken met ‘Germany?’ en je met ‘Holland(e)’ antwoordt, het vermoeden dat je buitenlands bent bevestigend, hangen ze gewoon een heel verhaal tegen je op in het Italiaans. En ik kan er NIETS van maken.

– Nieuwe, zwarte Nikes zijn iets minder fan van de klassieke oudheid, iets in mij moest heel hard huilen toen ik zag hoe stoffig en niet-zwart ze waren na een dagje op het Forum. Ze lopen gelukkig wel als slofjes en daarom had ik het er voor over, want ik had me écht geen beter schoeisel voor kunnen stellen. Ik ben de week volledig blaarloos doorgekomen!

– Jongenstruien zitten fabuleus, vooral na een dagje strand als je haar toch al alle kanten op zit en super stug is van het zoute water. Broek en hemdje over je klamme bikini, Nikes eronder en opeens neemt niemand het je meer kwalijk dat je er slordig uitziet. (En ze ruiken lekker)

(meer…)

Rome: dit was dé reis

Afgelopen zaterdag ging mijn wekker op het onchristelijke tijdstip van 03:45. Zes dagen later, op donderdag, snoozde ik mijn wekker voor het eerst om 05:45 en ik moet zeggen dat opstaan voor een vlucht náár Rome toch een stuk makkelijker ging dan voor een vlucht terug naar Rotterdam The Hague Airport. Ongetwijfeld omdat het de avond ervoor tegen tweeën liep (want sleep is for the weak) (en ik moest mijn koffer nog inpakken) en we er vijf best vermoeiende dagen op hadden zitten, maar niet in de laatste plaats omdat ik eigenlijk helemaal niet weg wilde uit Rome. Ik wilde niet weg van de zon die elke dag vanaf het moment dat ik op opstond voor een strakblauwe lucht zorgde, ik wilde nog veel meer verschillende pasta’s en pizza’s uitproberen, ik wilde ’s avonds gewoon nog een rondje over de camping kunnen wandelen met iemand of rustig voor een huisje zitten te praten met mensen. Ik wilde zelfs nog langer met een extreem volle rugzak rondlopen, maar ook dat zat er niet in. Gisteren landde ik weer in Nederland en kwam er officieel een einde aan mijn edureis naar Rome. Dé reis.

Dat was wat ik van veel mensen te horen kreeg die al een (paar) jaar eerder mee waren gegaan: dat het het hoogtepunt van mijn middelbareschoolcarrière en de reis van mijn leven zou worden. Tot en met de derde klas was ik daar zelf nog niet echt van overtuigd. Bijna een week weg van huis zijn, zonder ouders en super ver weg, moeten vliegen (vliegangst heb ik nooit gehad, maar zelfstandig in een vliegtuig stappen vond ik toch iets engs hebben), jezelf moeten redden in een vreemde stad en continu met klasgenoten omringd worden zonder tijd om je even terug te trekken in je vertrouwde omgeving of achter je computer klonk echt als een verschrikking.

Naamloos 1

(meer…)

Photography: Germany’s gemstones, roads & nature

Ruim een week na terugkomst is het toch echt wel de hoogste tijd om de foto’s te delen, bedacht ik me. Het editten en uitzoeken van grijze luchten en besneeuwde bermen is alleen wat minder aantrekkelijk als je beneden zit met de achterdeur op een kiertje omdat het simpelweg zúlk lekker weer is, maar goed, haha. Mijn camera heb ik maar niet meegenomen naar het zwembad of naar de sauna (ja, daar ben ik ook nog in geweest! Heel chill) en verstandiger wijs ook op tafel laten liggen als we allemaal onderuitgezakt op de bank een film keken, maar toen we langs de Moezel reden en Idar-Oberstein (de edelstenenstad) bezochten stond ‘ie constant aan. We hebben wel meer van de omgeving gezien (bijvoorbeeld Luxemburg), maar ehhh als de zon niet schijnt is dat gewoon allemaal net een stukje minder fotogeniek helaas. Ik heb wel ontdekt dat ik de bijrijdersstoel (nog) vaker ga opeisen want ‘wegfoto’s’ zijn echt onwijs leuk om te maken, iets met een instant wanderlustgevoel. Verder ben ik toch echt blij dat ik niet in zo’n gat woon, ik heb me op zo’n uitzichtpunt meerdere malen afgevraagd hoe slecht je bereik daar wel niet moet zijn en hoeveel jaar de mode achter zou lopen. Denk dat ik toch echt een stadsmeisje ben – of in elk geval een Nederlander. Maar goed, op naar de foto’s! Dat zijn er veel, maar ik vind ze niet bijzonder genoeg voor twee artikelen en het is toch zondag, dus als het goed is hebben jullie alle tijd. En anders niet.

Een sfeerimpressie van mijn voorjaarsvakantie in Duitsland, here we go!

(meer…)

25/02/2015: een dagje Luxemburg

Duitsland is leuk, maar als je dichtbij een ander land zit, waarom zou je daar dan niet een dagje heengaan? Afgelopen woensdag begaven we ons dan ook in Luxemburg, een uurtje rijden vanaf Oberhambach. Fun fact: mijn ouders hebben elkaar eigenlijk in Luxemburg leren kennen, toen ze daar allebei op motorvakantie waren. Ze waren allebei alleen nog nooit echt in de stad zelf geweest en ik vond het ook wel mooi op mijn hoofdstedenlijstje staan (Amsterdam, Londen, Parijs, Barcelona, Kopenhagen, nu ook Luxemburg en dit jaar ook nog Rome en Brussel), dus zodoende zaten we om 9:00 in de auto. Veel te vroeg voor op een vakantiedag als je het mij vraagt maar hé, iets met compromissen en een lange dag. En een lange dag betekent bij mij ook automatisch veel foto’s (met korte toelichting tussendoor uiteraard). Let’s godyooo!

(meer…)