Tags
Tags vul ik eigenlijk alleen nog in bij hoge gratie. Bij het beantwoorden van voorgeschreven vragen die ook al heel veel anderen hebben beantwoord voel ik me namelijk altijd een beetje van m’n authenticiteit en schrijversvrijheid beroofd en daarom doe ik er alleen nog eentje als ik ‘m gewoon wél heel leuk vind (en zeker weet dat ik veel kan schrijven wat nog niet door anderen is geschreven). Hoewel ik eigenlijk helemaal niet per se een plannings- en lijstjesmeisje ben, vond ik de life improvement tag wel een mooie en toen Lisa me ook nog tagde kon ik er natuurlijk al helemaal niet meer onderuit. Zondagochtend, life improvement!
Wat is je droom: wat wil je bereiken in je leven?
Over gelukkig zijn heb ik de laatste tijd genoeg geschreven, dus dat ga ik hier even niet aandragen. Ik weet nog niet precies waar mijn leven heen gaat, maar het lijkt me gewoon heel erg vet als ik een studie doe waarbij ik echt het gevoel heb dat ik me kan ontwikkelen en dat ik er wat mee kan, zeg maar. Voor nu zou ik ook zeggen dat ik een leuke studententijd wil hebben, aangezien dat de eerstvolgende periode is in mijn leven. Uiteindelijk vind ik het wel belangrijk dat ik een leuke baan heb, omdat ik mezelf gewoon niet het type vind om ‘stil te zitten’ zeg maar. Ik wil minstens één keer in m’n leven een hond hebben en als ik een leuke man tegenkom lijkt het me ook best leuk om een gezinnetje te stichten. Ik wil vooral blijven leren en mezelf blijven ontwikkelen, stiekem ook wel gewoon gelukkig zijn, wat voor anderen kunnen betekenen, met God leven en ook veel investeren in vriendschappen en leuke dingen (en reizen). Stiekem zou ik een mooi huis of een fijne auto op den duur ook niet vervelend vinden maar dat zouden meer extra’s zijn, geen hoofddoelen.
Soms vergeet ik even hoeveel leuke dingen er zijn om te weten te komen van iemand naast de standaard dingen die opvallen in het dagelijks leven. Het komt dan ook niet zo vaak voor dat ik opeens vragen over kleine feitjes richting m’n loved ones gooi, maar ik word er altijd wel heel enthousiast van als ik ze tegenkom en deze keer was dat uit het awesome Flowboekje met allemaal(/1000(!)) vragen die ik helaas niet heb, maar Des en Linda wel. Officieel heet ‘ie ‘vragen aan jezelf’, dus ik heb de vragen ook gewoon lekker aan mezelf gesteld en zelf beantwoord. This is what I’ve never been asked before.
Kun je bevriend zijn met iemand van het andere geslacht?
Ja, ik ben er van overtuigd dat dat kan. Ik ga zelf ook veel met jongens om omdat ze vaak gewoon een stukje chiller zijn dan meiden in de omgang en zij vinden het daarentegen vaak fijn om wat meer over gevoelige onderwerpen te kunnen praten ‘omdat ik een meisje ben’ (als ik mijn vrienden mag geloven doen jongens dat niet onderling). Natuurlijk is er soms wel een bepaalde spanning – zeker als je elkaar ‘nieuw’ leert kennen – die er niet is tussen mij en m’n vriendinnen, maar als je het erover eens bent dat je gewoon vrienden bent kun je net zo’n leuke vriendschap hebben als met iemand van hetzelfde geslacht. Het levert vaak genoeg juist leuke situaties op omdat je allebei toch nét iets anders in het leven staat en elkaar op die manier soms ook een beetje aanvult. Bij mij scheelt het ook dat ik van mezelf al geïnteresseerd ben in auto’s en fotografie (dat laatste is ook nog best een jongenshobby, want veel meiden haken af bij de technische kant), maar er zijn nog veel meer hobby’s die niet per se seksegevoelig zijn.
Hoe vaak schrijf je nog met de hand?
Super vaak! Nu school weer is begonnen vaak zes dagen per week, omdat al mijn aantekeningen en opdrachten gewoon nog met de hand moeten. Lijstjes en samenvattingen et cetera maak ik zelf wel allemaal digitaal, maar ik vind het op zich niet erg om overdag zoveel ‘gewoon’ te schrijven; als ik hele lappen tekst wil schrijven is het vervelend, maar bij wiskunde vind ik het bijvoorbeeld heerlijk en het heeft gewoon iets lekker schools. Daarnaast is het gewoon goed om niet de héle dag achter een beeldscherm te zitten (al is het alleen maar voor het gevoel) en een schriftje met een pen is ook een stuk minder afleidend dan een laptop of tablet.
Met stipt op nummer één in het rijtje van passies staat schrijven. Dat blijft daar ook nog wel even staan denk ik, want woorden en ik hebben gewoon een hechte band en of er nou een boek komt of een blog blijft, schrijven doe ik wel. Maar er is nog iets wat ik eigenlijk niet zou willen missen en dat is fotografie. ‘Ik bekijk de wereld het liefst door een zoeker’, roep ik weleens. Toen ik de Fotografie TAG voorbij zag komen bij bedenker Evelien, moest ik die dan ook wel invullen. Acht vragen over fotografie!
Wat was je eerste eigen camera?
Ik weet nog dat vriendinnetjes vroeger allemaal gingen sparen voor hun ‘eigen camera’ en dan zo’n heel simpele, platte Samsung compactcamera kochten (en daar super blij mee waren terwijl de kwaliteit niet bijzonder was), maar ik heb eigenlijk nooit een eigen camera gehad voor mijn spiegelreflex. We hadden gewoon één camera thuisliggen en als je die wilde gebruiken pakte je ‘m. Heel vroeger was het een Kodak, maar daar heb ik geen een scherpe foto mee gemaakt omdat dat echt nog zo’n zwaar, groot ding was en ik toen nog een heel klein meisje met heel kleine armpjes was, haha. Daarna hadden we een paar jaar een zilveren Panasonic Lumix en daarna een nieuw model, ook een Panasonic Lumix. Het waren alle twee compactcamera’s en de kwaliteit was eigenlijk helemaal niet zo goed als je het vergelijkt met mijn spiegelreflex nu, maar toen voelde het altijd al heel pro, haha. Mijn Canon 600D kocht ik in de zomer van 2013 zelf, dus eigenlijk is dat mijn eerste eigen camera.
Zijn er mensen die mij al volgen sinds 2013? Ik ben bang van wel en misschien herinnert een van jullie zich dan ook dit artikel nog. Exact, de Three Things TAG! Deze blijkt een comeback te hebben gemaakt in blogland en nu vult iedereen ‘m, weliswaar in enigszins gewijzigde vorm, vrolijk (opnieuw) in. Ik vind het idee nog steeds heel leuk en besloot ‘m dus ook in te vullen, maar dan wel ‘mijn eigen versie’ waarbij er dus een paar nieuwe dingen zijn en een paar geschrapt.
Drie dingen in mijn tas
– The Chosen van Chaim Potok, het boek dat ik voor Engels moet lezen. De toets blijkt heel makkelijk te zijn en dus meer dan prima te doen met alleen een samenvatting maar braaf als ik ben worstel ik me gewoon weer door 413 pagina’s heen. Grapje, ik vind het eigenlijk gewoon altijd wel leuk te kunnen zeggen dat je een ‘klassieker’ hebt kunnen lezen, het is makkelijk Engels en best een leuk boek en ik ben altijd blij als ik ‘moet’ lezen omdat ik er dan weer achter kom hoe fijn lezen is. No clue wanneer de toets is trouwens omdat we geen Engels docent hebben op het moment.
– Oortjes, die heb ik tegenwoordig altijd bij de hand omdat ik zeven tussenuren per week heb waarin ik meestal aan school werk met muziek op. En als ik naar huis fiets vind ik muziek ook heel fijn (’s morgens ben ik altijd te laat om nog muziek op te zoeken enzo voor ik op de fiets spring).
– Diele pastilles a.k.a. honingkeelsnoepjes. Die zitten er echt al eeuwen in omdat ik toen één dag toevallig last had van m’n keel en besloot dat het slim was keelverzachtende dingen mee te nemen. Nu gebruik ik ze eigenlijk nooit meer, het enige nut dat ze hebben is heel veel frustratie omdat het zo’n blikje is dat door het materiaal in een hoop gevallen een irritant geluid maakt.
overvolle taakbalk. Yes baby. Mijn vrijdagavond in een aantal pixels.
