April ain’t over yet maar ik besloot om dat eens geen reden te laten zijn om te wachten met het delen van mijn maandelijkse muzieklijstje. Ik schreef in mijn vorige blogpost (of bedacht tijdens het schrijven ervan) dat ik de maand in zou gaan zonder afgebakende verwachtingen en dat is tot nu toe eigenlijk nog steeds aan de hand: zodra de temperaturen af en toe de twintig aantikken en ik me begin te bekommeren over de staat van mijn favoriete bloesembomen ben ik niet meer bezig maanden af te tellen tot de lente, alles loopt gewoon in elkaar over. April zelf laat zich er ook niet door tegenhouden dat het officieel nog geen zomer is, als ik de weersvoorspellingen voor de aankomende dagen mag geloven, en ik volg haar voorbeeld. Over twee weken vinden jullie in dit embedde Spotifylijstje de rest van mijn aprilliedjes, nu wil ik gewoon heel graag even delen wat ik de afgelopen twee weken deed en wat ik daarbij op repeat had.
Sinds één van de vele Andreas Moe-sessies die ik afgelopen september twee dagen lang non-stop hield, hoef ik maar één keer de openingstune van Collecting Sunlight te horen of één van de twee woorden ergens tegen te komen en het nummer zit gegarandeerd in m’n hoofd. Heel veel problemen heb ik daar niet mee gelukkig (behalve dan dat mensen ‘zei je wat?’ vragen terwijl ik eigenlijk gewoon aan het neuriën was, bij gebrek aan zangtalent), want hoewel ik heel veel van zijn muziek fijn vind is dit een terechte favoriet en niet in de laatste plaats omdat het niet direct over de liefde gaat. Niet dat ik daar iets tegen heb, ik bedoel er zijn momenten geweest dat er geen dag voorbijging zonder dat ik The Script luisterde en dat was absoluut niet zonder reden, maar het is atm niet echt een hoofdonderwerp in mijn leven en dus word ik extra blij van originele teksten. Daar zit dan misschien nog steeds wel een ‘you’ in, maar ook een andere waarheid.
Het liefst drink ik een aantal glazen per dag cola. Uiteindelijk zijn dat er vaak niet eens meer dan drie of vier per week, omdat ik ook wel weet dat je met die paar slokken heel veel gram suiker naar binnen werkt en dat stiekem liever etend doe. Het effect van de cafeïne is heel fijn, maar eigenlijk ook helemaal niet natuurlijk en daardoor ook niet écht goed voor je lichaam. Meestal kies ik dus voor een glas water of een vruchtensapje, maar toch blijf ik me soms afvragen of er ook een alternatief is voor mijn favoriete drankje. Iets wat lekker is en een beetje opwekkend/verfrissend werkt, maar wél gezond is.
Op Annemerels blog las ik over de Astis vitality drinks die dat alternatief zouden moeten zijn. Op zich was zij best positief en dus besloot ik mee te doen aan de winactie voor een proefpakketje met drie blikjes erin. Het was alweer even geleden dat ik een winactie had gewonnen, maar deze keer ontving ik toch weer een leuk mailtje waarin ik gefeliciteerd werd (stiekem niet alleen met mijn ‘prijs’ maar ook met het feit dat ik al meer dan 1000 comments heb achtergelaten op Annemerel.com, uhhhh wow dat is veel!). Even later stonden de drie blikjes ook bij ons thuis in de koelkast en ik besloot ze aan een ‘grondige’ test te onderwerpen.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met www.onderdelenshop24.nl
Sinds ik serieus met fotografie bezig ben, belanden mijn foto’s niet meer onbewerkt op het internet. Wat aanpassingen aan de helderheid, het contrast, de schaduwen en highlights, de temperatuur en verzadiging zijn zó gedaan en kunnen je foto nog een heel stuk mooier maken. Sommige mensen vinden het manipulatie, maar een groot deel van de hedendaagse fotografen – die opgevoed zijn met fotobewerking – vinden het nog steeds bij fotografie horen. Wat ik normaal doe is namelijk nog maar peanuts in vergelijking met het hardcore bewerken. Hierbij heb ik het niet per se over modellen slanker fotoshoppen, maar meer over de ‘creatieve kant’ van bewerken. Ik had het hier pas al over op mijn blog en kreeg toen de tip van een bezoekster om Pixlr te gebruiken. De web editor is inderdaad fijn en vooral het spelen met curves vind ik heel leuk om te doen. In principe kun je die vooral bij RAW-bestanden goed gebruiken om je foto echt te verbeteren, maar ik vind het veel te leuk om mijn foto’s een (totaal andere) sfeer mee te geven.
Ik wil hier echt wel meer mee gaan oefenen zodat mijn foto’s niet alleen de werkelijkheid vastleggen, maar ook echt een bepaald beeld of gevoel bij mensen oproepen omdat het niet iets is wat je al heel vaak gezien hebt. Tijdens mijn vaders motorwisselactie kon ik het niet laten mijn camera even tevoorschijn te halen. Ik blijf het altijd interessant vinden, al die onderdelen die samen een auto kunnen laten rijden. Wist je trouwens dat zelfs dat tegenwoordig al online te vinden is op sites als OnderdelenShop 24? Anyway, dit leken me uiteindelijk best toffe beelden om wat mee te experimenteren. Niet per se alle foto’s zijn er beter op geworden, het is meer ‘anders’. Ik ben benieuwd wat jullie denken: voegt het iets toe of zie jij foto’s liever true to life?
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met www.besteonderdelen.nl
Als kind sleet ik mijn dagen het liefst op zolder, omringd door barbies die ik samen met mijn zus om het uur voorzag van een nieuwe outfit, en ook nu besteed ik nog graag tijd aan een full face make-uplook. Toch hoor je me waarschijnlijk ‘V-snaar!’ roepen als er een piepende auto langsrijdt en komt de geur van smeer en olie me bekend voor. Meisje-meisje of niet, totaal atechnisch blijf je niet lang als je in mijn gezin opgroeit. Als ik nu uit mijn raam kijk, zie ik mijn vader namelijk buiten in zijn overall – samen met een paar losse onderdelen – onder de auto liggen en op zaterdag had ik eigenlijk ook geen ander beeld verwacht.
Laat ik bij het begin beginnen… Mijn vader en moeder hebben elkaar ontmoet op een motorvakantie. Dan weet je eigenlijk al genoeg, haha. Hoewel mijn moeder nu eigenlijk niet meer rijdt en sinds kort ook geen motor meer heeft (dat is een lang verhaal dat nog regelmatig voorbijkomt op familiegelegenheden, maar voor dit artikel laat ik het even buiten beschouwing ;-)) is ook zij er dus zelf mee bekend en zelfs ook mee opgegroeid, omdat haar vader en broer ook motor reden. Van mijn vader weet ik dat hij op zijn zestiende al op een brommer over de Veluwe reed en ik ken hem niet anders dan motor- en autorijdend, maar volgens mij hoorde dat ook voor zijn rijbewijzen al bij hem. Doe er nog een vrij technisch beroep bij (hoe kan het ook anders) en je hebt de perfecte basis voor een… Technisch gezin.
