Ik heb eigenlijk totaal geen idee wat voor lijstje dit is, maar ik weet wel dat het vol staat met leuke dingen. Haven’t been updating that much last week en ik weet eigenlijk niet meer zo goed waarom niet, maar het was gewoon een prima week waarin ik ‘m een beetje gechilld heb en zelfs na school nog wat aan school heb gedaan. Dat zal de reden dan ook wel zijn. Verder waren er gewoon heel veel leuke losse dingen waar ik blij van werd en die deel ik graag!
– Mijn liefde voor tassen is groter dan ik soms zelf denk. Als ik weer eens een nieuw exemplaar heb gekocht (wat het geval is) neem ik die gelijk in gebruik en sleep ik ‘m het liefst overal mee naartoe; niet alleen omdat ‘ie fancy is en mijn outfit perfect matcht, maar ook vanwege het warme gevoel dat ik vanbinnen krijg als ik zie hoe alles er perfect inpast. Precies hetzelfde als ik bij caravans heb, eigenlijk. Ik kan er echt van genieten om alle geheime vakjes te ontdekken en vooral als het een vrij kleine tas is waar wel alles inpast. Het idee dat alles wat ik nodig heb in dat ding zit geeft me altijd een beetje een wereldreizigersgevoel en I love it.
De afgelopen week was een opeenstapeling van leuke dingen. Het enige ding met leuke dingen is dat ze zich maar sporadisch in mijn eigen kamer afspelen, en veel vaker in de tuin, op het strand, in een stad of bij iemand thuis, waardoor ik echt zero momenten heb gevonden om door de week heen te updaten over waar ik allemaal mee bezig was. Behalve dan om te melden dat ik jarig was – en hoe ik over mijn afgelopen levensjaar dacht -, want dat leek me toch wel belangrijk en bovendien is mijn verjaardag ook een groot onderdeel van de reden waarom mijn week zo retedruk maar vooral heel erg leuk was. Ik heb er dit jaar meer dan normaal aandacht aan besteed en ook op mijn blog zullen er dan ook nog wat 14 mei-gerelateerde blogjes online komen, maar ik denk niet dat die heel vervelend worden (want: foto’s van taart). Voor nu besloot ik mijn week te beschrijven in een ‘diary’, zodat jullie weten waar ik mee bezig was en en ik over een paar maanden nog met extra plezier op deze week terug kan kijken – want dat is ‘ie zeker waard!
Zaterdag
Ik werd een beetje voor gek verklaard, maar ik ging gewoon even in m’n uppie naar de stad. Het enige wat ik moest doen was namelijk iets terugbrengen bij de Bershka, een tas kopen bij de Pull&Bear (waar ze helaas nog maar één beschadigd exemplaar van hadden, dus die heb ik uiteindelijk alsnog online besteld) en moederdagcadeautjes scoren en zodoende zat ik om half één in de metro. Het overwinningsgevoel dat ik de winkels gewoon in één keer gevonden had nam een beetje af toen ik zelfs met Google Maps nog drie keer fout liep op weg naar The Body Shop, maar gelukkig kwam ik er tijdens poging 4 achter dat ‘ie gewoon in de Koopgoot zit. Ik kocht een handcrème en een scrub, nam de metro terug naar huis en was om half drie terug van mijn wereldreis. Niet veel later kwamen ook mijn ouders en nichtjes (die hier logeerden) terug van een ander winkelcentrum, met een nieuwe tv – die ander was plotseling stukgegaan – én een nieuwe cavia van 10 weken oud die nu ‘Moes’ heet. Na het avondeten bewerkte en verstuurde ik wat galafoto’s van m’n zus en haar vriendinnen en daarna fietste ik met een paar vrienden naar een andere vriend waar weer een klein feestje werd gegeven for no reason. Na een uurtje of drie fietsten we naar huis, waarna ik het zelfs compleet nuchter nog voor elkaar om half van m’n fiets te vallen omdat een vriend en ik opeens op elkaar in reden (niemand snapte het). In het halfuur daarna kreeg ik nog tien keer te horen dat ‘ie twee spaken miste en een slag in z’n wiel had, maar gelukkig konden we er wel om lachen en is het inmiddels zelfs al gemaakt. Om half één trok ik de deur achter me dicht, prima dagje.
Feest, slingers en confetti (maar vooral taart), want ik ben vandaag 16 geworden! Normaal gebruik ik geen uitroeptekens in mijn titels omdat het een beetje fake voelt bij mijn niet-zo-over-enthousiaste persoonlijkheid, maar dit vind ik de uitzondering wel waard. Op 14 mei 1999 sjeesde ik in een ambulance richting het ziekenhuis – vanwege de spits dan hè, ik heb mijn moeder geen verdere littekens bezorgd – en nu zijn we zestien jaar verder. Ik ben uitgegroeid tot een eigen persoon, met een karakter en een daarop gebaseerde persoonlijkheid vol dromen en ambities. Mijn leven is steeds meer ook daadwerkelijk dat van mij, omdat ik tegenwoordig veel meer zelf kan beslissen en veel zelfstandiger ben. Het zal nog twee jaar duren voor ik ‘echt’ volwassen ben (waar ik geen problemen mee heb, want ik zou mezelf nu ook echt nog niet onder het clubje volwassenen willen scharen), maar ik moet zeggen dat ik zestien toch al wel een redelijke noemenswaardige leeftijd vind. Ja, ondanks het feit dat echt bijna iedereen (zowel op school als in de blogwereld) ouder is dan ik.
Zestien klonk vroeger heel cool en hoewel dat nu een tikje minder het geval is – ik bedoel, ik ga nu echt niet opeens op een brommer/scooter rijden en de alcoholgrens is ook allang verhoogd -, vind ik het wel een mooie leeftijd. Eentje die bij me past. Het klinkt in elk geval minder puberaal en iets zelfstandiger dan vijftien. Misschien zijn associaties bij leeftijden ook maar domme dingen, vooral omdat mijn associaties vooral van mijn 10-jarige ik afstammen, maar ik vind het toch altijd leuk om bij stil te staan. 16 vind ik een mooie leeftijd die aan de ene kant nog lekker jong en tienerachtig is, maar ook de weg naar volwassenheid plaveit. Bij mindstyle-artikelen krijg ik vaak het complimentje dat ik zo ‘wijs’ ben, iets wat ik zelf ook inzie en waar ik best blij mee ben, maar aan de andere kant ben ik ook gewoon echt jong. En een beetje een eigenwijze spring-in-’t-veld. Ondernemend, ontdekkend.
omdat de wereld op mijn laatste avond als vijftienjarige één groot sprookjesverhaal was, mijn liefde voor zonsondergangen dit jaar is begonnen en ze zo’n lekker mijmerachtige sfeer afgeven
Geen zorgen: ik ben niet van plan mijn internetcontacten een jaar lang te laten voor wat het is (nee, zelfs niet na die radiostilte van de afgelopen drie dagen, geen grapjes over maken graag). Ondanks het gebrek aan ruimte op mijn iPhone blijven Twitter, Facebook, Instagram, WhatsApp, Messenger, Snapchat en WordPress er gewoon lekker op staan, want ik zou ze missen als ik ze niet even aan kon klikken in een vrij minuutje waarin ik moet wachten. Of als ik een foto wil delen, iets wil vragen aan iemand of gewoon een gezellig gesprek wil voeren. Het internet is behoorlijk ingeburgerd in mijn leven (want ook al hoor ik misschien wel een beetje bij de ‘nieuwe generatie’, ook ik ben gewoon opgevoed met Freddy Fish en de Lion King als enige bezigheid op de computer) en juist daarom was ik zo benieuwd naar dit boek toen ik het in de bibliotheek zag staan. Een ‘uniek journalistiek project’, zoals hij het zelf noemt, waarbij Bram van Montfoort een jaar lang volledig offline gaat. For real?
The good life continues, of nouja, in mijn Rome diary dan. Woensdag konden jullie mijn verslagjes over de eerste drie dagen lezen en nu worden dinsdag, woensdag en donderdag tot in detail aan jullie beschreven. Ik denk dat dinsdag en woensdag misschien wel mijn favoriete dagen waren, zelfs met het hoge gehalte musea, so let’s go!
Dinsdag
Oké. Skip the line tickets zijn echt heilig, want no way dat ik nog vrolijk de Vaticaanse musea binnen was gelopen als ik twee uur in die rij had moeten staan. Nu was dat wel het geval en liep ik met drie vriendinnen die net iets cultuurgeïnteresseerder zijn dan ik de lange route, en dat is handig want zelf was ik overal waarschijnlijk veel sneller doorheen gelopen terwijl we nu écht alles hebben gezien. De beelden zijn imponerend, maar de gouden plafonds, levensgrote landkaarten en wandtapijten en mozaïeken vloeren net zo goed. En natuurlijk de Laocoöngroep: naast dat het gewoon een fantastisch beeld is, is het ook het beeld dat ik al het langste ‘ken’ omdat ik in de tweede klas het verhaal van de Laocoönpriesters heb vertaald vanuit het (versimpeld) Latijn. Er stond toen ook een foto van dat beeld in het boek en het idee dat ik dat beeld ooit in het echt zou gaan zien vond ik erg exciting. Nou, dat was het ook, haha.
