Omdat ik het zo sneu vind voor weeknummers en bijbehorende sites als welkeweekishet.nl (of weeknummer.nl, weeknummer.info of dezeweeknummer.nl – ik ben blijkbaar niet de enige die moeite heeft met dat soort dingen), vond ik het wel eens tijd voor een weekverslagje. Goed, dat is natuurlijk niet waar, maar ik wilde wel gewoon graag over week 23 schrijven omdat ik ‘m als heel prettig heb ervaren. En dat ik geen Picture its meer schrijf, betekent niet dat weken totaal geen aandacht meer krijgen. Ik moet toegeven dat dinsdag te laat is om over de afgelopen week te lezen – maandag is namelijk ook gewoon iets te laat om er nog over te schrijven -, maar ik heb dit weekend letterlijk maar twee uur met mijn laptop doorgebracht en dat was toen ook nog eens voor een Engels presentatie, dus ik maak gewoon een uitzondering voor week 23.
Grappig is dat dat weekend niet eens het hoogtepunt van mijn week was, behalve qua drukte dan. Maandag tot en met vrijdag waren eigenlijk heel rustige dagen en vooral het aantal uren school dat ik had was beschamend weinig: woensdag begon ik om 13:00 (tot 16:20), donderdag zou ik vier uur en een pauze op gym moeten wachten totdat mijn roostermaker besloot dat dat de moeite absoluut niet waard was (great minds think alike) en ik het huis om 12:30 alweer binnenstapte en vrijdag kon ik het weekend ook al inluiden om 13:50. De tijd die ik overhield kon ik eindelijk weer eens in mijn blog stoppen en dat voelde héel erg lekker, om aan het einde van je dag gewoon nog tijd over te hebben om iets te schrijven en ’s morgens blij te worden van een nieuw artikel met fijne foto’s op je homepage. Als lezer merk je er misschien niet heel erg veel van, behalve dat er een misschien een artikeltje meer online komt voor je gevoel, maar voor mij verschilt het heel erg of ik mijn blog op een dag gewoon nul keer check of helemaal niet open heb staan op mijn laptop of dat ik er wél mee bezig ben. Op de dagen dat ik meer tijd thuis doorbreng is dat laatste vaak het geval en dan realiseer ik me ook opeens weer hoeveel ik eigenlijk nog wil schrijven, wat ik wil verbeteren en hoe fijn mijn blog eigenlijk is als uitlaatklep. Waar mijn echte ambities liggen.
Ik heb eigenlijk totaal geen idee wat voor lijstje dit is, maar ik weet wel dat het vol staat met leuke dingen. Haven’t been updating that much last week en ik weet eigenlijk niet meer zo goed waarom niet, maar het was gewoon een prima week waarin ik ‘m een beetje gechilld heb en zelfs na school nog wat aan school heb gedaan. Dat zal de reden dan ook wel zijn. Verder waren er gewoon heel veel leuke losse dingen waar ik blij van werd en die deel ik graag!
– Mijn liefde voor tassen is groter dan ik soms zelf denk. Als ik weer eens een nieuw exemplaar heb gekocht (wat het geval is) neem ik die gelijk in gebruik en sleep ik ‘m het liefst overal mee naartoe; niet alleen omdat ‘ie fancy is en mijn outfit perfect matcht, maar ook vanwege het warme gevoel dat ik vanbinnen krijg als ik zie hoe alles er perfect inpast. Precies hetzelfde als ik bij caravans heb, eigenlijk. Ik kan er echt van genieten om alle geheime vakjes te ontdekken en vooral als het een vrij kleine tas is waar wel alles inpast. Het idee dat alles wat ik nodig heb in dat ding zit geeft me altijd een beetje een wereldreizigersgevoel en I love it.
De afgelopen week was een opeenstapeling van leuke dingen. Het enige ding met leuke dingen is dat ze zich maar sporadisch in mijn eigen kamer afspelen, en veel vaker in de tuin, op het strand, in een stad of bij iemand thuis, waardoor ik echt zero momenten heb gevonden om door de week heen te updaten over waar ik allemaal mee bezig was. Behalve dan om te melden dat ik jarig was – en hoe ik over mijn afgelopen levensjaar dacht -, want dat leek me toch wel belangrijk en bovendien is mijn verjaardag ook een groot onderdeel van de reden waarom mijn week zo retedruk maar vooral heel erg leuk was. Ik heb er dit jaar meer dan normaal aandacht aan besteed en ook op mijn blog zullen er dan ook nog wat 14 mei-gerelateerde blogjes online komen, maar ik denk niet dat die heel vervelend worden (want: foto’s van taart). Voor nu besloot ik mijn week te beschrijven in een ‘diary’, zodat jullie weten waar ik mee bezig was en en ik over een paar maanden nog met extra plezier op deze week terug kan kijken – want dat is ‘ie zeker waard!
Zaterdag
Ik werd een beetje voor gek verklaard, maar ik ging gewoon even in m’n uppie naar de stad. Het enige wat ik moest doen was namelijk iets terugbrengen bij de Bershka, een tas kopen bij de Pull&Bear (waar ze helaas nog maar één beschadigd exemplaar van hadden, dus die heb ik uiteindelijk alsnog online besteld) en moederdagcadeautjes scoren en zodoende zat ik om half één in de metro. Het overwinningsgevoel dat ik de winkels gewoon in één keer gevonden had nam een beetje af toen ik zelfs met Google Maps nog drie keer fout liep op weg naar The Body Shop, maar gelukkig kwam ik er tijdens poging 4 achter dat ‘ie gewoon in de Koopgoot zit. Ik kocht een handcrème en een scrub, nam de metro terug naar huis en was om half drie terug van mijn wereldreis. Niet veel later kwamen ook mijn ouders en nichtjes (die hier logeerden) terug van een ander winkelcentrum, met een nieuwe tv – die ander was plotseling stukgegaan – én een nieuwe cavia van 10 weken oud die nu ‘Moes’ heet. Na het avondeten bewerkte en verstuurde ik wat galafoto’s van m’n zus en haar vriendinnen en daarna fietste ik met een paar vrienden naar een andere vriend waar weer een klein feestje werd gegeven for no reason. Na een uurtje of drie fietsten we naar huis, waarna ik het zelfs compleet nuchter nog voor elkaar om half van m’n fiets te vallen omdat een vriend en ik opeens op elkaar in reden (niemand snapte het). In het halfuur daarna kreeg ik nog tien keer te horen dat ‘ie twee spaken miste en een slag in z’n wiel had, maar gelukkig konden we er wel om lachen en is het inmiddels zelfs al gemaakt. Om half één trok ik de deur achter me dicht, prima dagje.
The good life continues, of nouja, in mijn Rome diary dan. Woensdag konden jullie mijn verslagjes over de eerste drie dagen lezen en nu worden dinsdag, woensdag en donderdag tot in detail aan jullie beschreven. Ik denk dat dinsdag en woensdag misschien wel mijn favoriete dagen waren, zelfs met het hoge gehalte musea, so let’s go!
Dinsdag
Oké. Skip the line tickets zijn echt heilig, want no way dat ik nog vrolijk de Vaticaanse musea binnen was gelopen als ik twee uur in die rij had moeten staan. Nu was dat wel het geval en liep ik met drie vriendinnen die net iets cultuurgeïnteresseerder zijn dan ik de lange route, en dat is handig want zelf was ik overal waarschijnlijk veel sneller doorheen gelopen terwijl we nu écht alles hebben gezien. De beelden zijn imponerend, maar de gouden plafonds, levensgrote landkaarten en wandtapijten en mozaïeken vloeren net zo goed. En natuurlijk de Laocoöngroep: naast dat het gewoon een fantastisch beeld is, is het ook het beeld dat ik al het langste ‘ken’ omdat ik in de tweede klas het verhaal van de Laocoönpriesters heb vertaald vanuit het (versimpeld) Latijn. Er stond toen ook een foto van dat beeld in het boek en het idee dat ik dat beeld ooit in het echt zou gaan zien vond ik erg exciting. Nou, dat was het ook, haha.
