Music, Media & Movies – Pagina 2

Afspeellijst: mei

9 juni 2016 3 reacties

Iets met dagen die vliegen en even geen besef van tijd hebben. Op mijn werk schrijf ik tegenwoordig dagelijks een keer of honderd een datum op (en dat is absoluut niet overdreven) maar toch ontglipt het idee ervan me een beetje, ik denk omdat ik eigenlijk helemaal niet zoveel ijkpunten heb. Deze maand sta ik op, ga ik naar mijn werk, werk ik, kom ik thuis, chill ik een beetje en ga ik slapen en dat is eigenlijk best leuk, alleen het onderscheid tussen 31 mei en 1 juni maar ook 2 en 3 juni vervaagt dan wel. Vandaar dan ook dat ik pittig laat ben met mijn mei-afspeellijstje. En hoewel ik normaal met alle liefde nog even de maand doorneem, moet ik nu zeggen dat ik helemaal niet meer zo met mei bezig ben. Dat komt misschien maar goed uit ook, want deze maand was de muziek juist retegoed en daar valt dan ook genoeg over te zeggen. Niet teveel natuurlijk voor iedereen die roept dat je gewoon moet luisteren naar muziek maar wel iets wat in verhouding staat tot mijn obsessie voor fijne deuntjes.

Starting off with Beyoncé. Het is eigenlijk vrij toevallig dat zij voorbijkomt in mijn maandelijkse Spotify-playlist want ik heb niet zo heel veel met d’r, vergeet d’r muziek altijd een beetje, weet niet precies wat ik er mee aanmoet, dat soort dingen. Countdown vind ik ook nog altijd niet easy listening, maar deze keer dus wel op een goede manier en bovendien vond ik het een perfect openingsnummer voor de maand waarin ik eindexamen deed. There’s a whole lotta energy in it en dat was af en toe wel even gewenst. Datzelfde geldt voor Don’t Let Me Down – The Chainsmokers, Daya. Daya is wel vaker voorbijgekomen bij mij, niet omdat ik haar muziek altijd even hoogstaand vind, wel omdat ik haar stem heel lekker vind. Deze samenwerking viel in bijzonder goede aarde bij mij en ik heb ‘m nu al bijna te vaak geluisterd, maar gelukkig zijn er dan ook nog remixes van (zoals die van W&W).

(meer…)

Vrijheidskiekjes

27 mei 2016 3 reacties

Examens leren komt niet in mijn lijstje van favoriete bezigheden. No hard feelings, want het moest nou eenmaal een keer gebeuren en daarom heb ik het ook best braaf gedaan, maar na week één van mijn meivakantie/studieverlof kon ik echt even niet geloven hoe ongelooflijk saai je leven ervan wordt. Gelukkig brak er precies toen een opeenvolging van dagen aan die bijna niets met school te maken hadden, misschien zelfs een beetje te weinig, en toch was het het waard. De zon scheen en alles wat gepland was, werd aangevuld met spontane acties. In de week van 5 mei vierde ik de vrijheid in Rotterdam en Utrecht met festivals, Franse dinertjes, ondergaande zonnen en barbecues en ik denk dat het de moeite waard is de kiekjes op mijn telefoon te delen.

IMG_5647b

(meer…)

Aprils liedjes

7 mei 2016 3 reacties

April oh april. De maand ligt alweer een dag of zes achter ons maar ik kon het toch niet over mijn hart verkrijgen er geen stukje over te schrijven, niet alleen omdat de muziek fijn was, vooral ook omdat de maand noemenswaardig was. Over het algemeen verheug ik me altijd op maart (de eerste lentedagen) en maakt mijn hart een sprongetje bij de eerste dag van mei (‘mijn’ maand) terwijl april nooit echt tot mijn verbeelding spreekt, maar aan die verhouding is in 2016 goed gewerkt. Dat is een proces waar ik vorig jaar ook al ongeveer aan begonnen was, aangezien ik toen een week op edureis ging in april. Er is een aantal ochtenden geweest waarop ik na het uitzetten van mijn wekker mijn Timehop checkte en even hoopte dat ik ook weer gewoon een paar dagen in Rome rond mocht slenteren, maar aan de andere kant is een middelbareschoolcarrière afsluiten ook niet iets wat je elk jaar doet – en het was wel heel erg leuk.

(meer…)

IMAGINE DRAGONS

8 februari 2016 16 reacties

Naamloos 2

(meer…)

basically january

31 januari 2016 5 reacties

Mijn zus wees me vrijdagvond aan de eettafel tussen pannenkoek nummer één en nummer twee in vriendelijk op het feit dat het de een na laatste dag van januari was. Of nou ja, zo expliciet was het niet (dan zou er namelijk zo’n gezinsbreed momentje zijn ontstaan waarop iedereen verzucht dat de tijd zo snel gaat en daar heb ik niet echt iets op tegen, maar het is wel gewoon heel burgerlijk), maar ik bedacht het me wel. In diezelfde minuut zette mijn moeder echter een verse spekpannenkoek voor mijn neus neer, deed ik op de ene helft chocoladepasta en werd ik bijzonder vreemd aangekeken, waardoor ik al snel meer bezig was met het verdedigen van mijn smaakcombinatie – totdat ik daarna mijn Spotify opende en er alweer mee geconfronteerd werd dat de februariafspeellijstjes ondertussen ook al goed vertegenwoordigd zijn. In tegenstelling tot de artikelen op mijn blog, overigens, en kwaliteit gaat ver boven kwantiteit, maar als januari dan toch bijna afgelopen is wil ik er prima nog een blogpostje tegenaan gooien.

Allereerst: ik hou meer van januari dan dat ik er een hekel aan heb. Na al dat uit je panty knappen terwijl je in eerste instantie al liever een broek aan had gehad dan voor de vierde keer op rij een net jurkje houd ik het eigenlijk altijd wel weer een beetje voor gezien met de feestdagen en ben ik vooral blij als het een januari of vier, vijf, zes is. In dit geval zat er nog een leuk nieuwjaarsfeestje tussen, maar alsnog heb ik er oprecht van genoten toen het een paar dagen later was en alles weer ‘normaal’ was. Januari is mijn basismaand, eentje waarin er wel leuke dingen gebeuren maar die dingen eigenlijk vooral optioneel zijn en niet van tevoren al vaststaan. Ik moet zeggen dat ik dat sowieso wel meer heb met de eerste maanden van het jaar omdat er qua feestdagen, verjaardagen of tradities gewoon niets plaatsvindt, maar januari heeft zélfs geen toetsweek of vakantie zoals februari dat nog wel heeft.

(meer…)

November fifteen’s music

5 december 2015 7 reacties

Joe! Ergens onder een stapel boeken in mijn vensterbank heb ik zojuist mijn agenda teruggevonden en erg opgelucht een krul gezet door de afgelopen dagen (raar ticje dat hier in huis verder wel heel common-sense is). Mijn toetsweek is afgelopen, het is inmiddels vier december en dat betekent dat ik allereerst iets ga vertellen over november 2015 aan de hand van bijbehorende playlist. Iets in mij vindt het best knap dat ik dat al tien maanden volgehouden heb en dus zet ik het ook gewoon nog even door. Bovendien was november de maand waar ik for some reason in oktober al naar uitkeek, en die verwachtingen zijn ook wel uitgekomen: ik heb een hoop leuke dingen gedaan. Aan de andere kant was het ook een maand die verschrikkelijk druk was met school, een aantal minder gelukkige dagen opleverde en ervoor zorgde dat ik minder dan ooit heb geblogd (11 blogposts in een maand van 30 dagen is wat teleurstellend, vind ik zelf). Highs and lows dus, vooral.

De eerste week van november was er zo eentje waarin ik dus niet bijzonder goed in m’n vel zat. Ik weet niet precies waarom, maar het wilde gewoon even allemaal niet zo en ik voelde me even vrij ongelukkig. Gelukkig bracht Adele een nieuw nummer – Hello – uit dat ik tot mijn powersong kon benoemen en ’s avonds stond New York Minute van Don Henley nogal regelmatig aan. Van twintig tot dertig seconden doet ‘ie me bizar veel denken aan de sound van Nederlandse nummers van artiesten als Ronnie Flex, maar uiteindelijk is het gewoon een fijn onbekend nummer dat zo heerlijk oud (1989) klinkt en een mix van country-rock-jazz is. In de winter heb ik daar een beetje een zwak voor. Compleet anders is dan weer Drake – Hotling Bling, die ik eigenlijk vaker skipte dan luisterde maar me wel deed denken aan de gymles met Hannah waarin we onze stress eruit badmintonden en ik ondertussen mijn leven nog een beetje overdacht.

(meer…)

OH WONDER @ Paradiso

14 november 2015 6 reacties

(meer…)

October fifteen’s music

1 november 2015 4 reacties

Ik ben al drie minuten aan het nadenken wat ik van oktober moet zeggen. Ik geloof dat ik er de eerste vier dagen heel veel zin in had en toen ergens heb besloten dat ik veel meer zin had in november en dat oktober eigenlijk een beetje saai was – wat niet per se heel erg terecht was, maar als ik iets eenmaal als niet-zo-exciting bestempel dan kom ik daar vaak niet zo snel op terug. Aan de andere kant is een maand eigenlijk ook een veel te groot tijdsbestek om een eenduidige mening over te hebben en is het vooral het belangrijkst dat ik gewoon van alle afzonderlijke dingen heb genoten en, in het kader van deze blogpost, een beetje goede muziek heb geluisterd. Luckily that did happen! Mijn oktoberplaylist bevat 29 nummers die toevallig allemaal redelijk related zijn aan de afgelopen weken, dus in plaats van alles in één alinea te stoppen kan ik mooi aan de hand van een selectie favoriete nummers oktober recappen.

De eerste dagen luisterde ik vooral nieuwe nummers als How Deep Is Your Love – Calvin Harris & Disciples (nadat ‘ie een hele wiskundeles in m’n hoofd had gezeten) en Otherwise – MOKS ft. James Arthur (nadat ik ermee wakker was geworden, klinkt gelukkig een stuk beter door mijn boxjes dan door mijn radiowekker). James Arthur duikt tegenwoordig wel vaker op in nummers met andere artiesten en ik vind zijn stem sinds ik Impossible en Recovery grijs draaide in 2014 al heel fijn, dus dat is bijna altijd goed. Ellie Goulding kwam met On My Mind en ik moest er een beetje aan wennen, maar eigenlijk ben ik sowieso nooit een diehard fan geweest dus zo heel veel maakte het me niet uit of ik het wat vond. Het was in elk geval wel een prima powersong voor in de toetsweek, die in de eerste week van oktober plaatsvond.

(meer…)

Vijfhonderd pagina’s

29 oktober 2015 18 reacties

Ik lees tegenwoordig amper boeken. Dat staat in schril contrast met een jaar of drie (en meer) terug, toen ik gemiddeld makkelijk een boek per week las, maar toen zwom ik dan ook zo’n beetje in de rust en de vrije tijd en bovendien hoefde ik toen misschien één boek per jaar te lezen voor school (die ik dan ook nog eens zelf uit mocht kiezen). Als ik nu begin in een boek mag ik allang blij zijn als ik ‘m uit heb voor de boete bij m’n bibliotheek echt onacceptabel hoog is geworden, maar meestal ben ik ergens op pagina 100 gestrand als ik me realiseer dat dit eigenlijk het moment is om te beginnen aan een verplicht boek. Er zijn weinig dingen die ik meer haat dan twee of meer boeken door elkaar heen lezen (principieel dingetje) en vaak begin ik er dus al niet eens meer aan om puur op eigen initiatief te lezen. In plaats daarvan lees ik wél altijd netjes de vijf boeken per jaar van Nederlands voor ik een leesverslag in elkaar flans en zelfs voor die drie Engelse boeken per jaar maak ik uitgebreid tijd voor ik de toets maak. Want eerlijk? Ik vind lezen nog steeds fantastisch.

Eén van de hoofdredenen waarom ik er tegenwoordig ook geen extra tijd meer voor maak, is dat ik het idee heb dat lezen niet echt in mijn levensstijl past. Dat klinkt misschien raar, maar lezen is nou eenmaal een van de meest afgezonderde en antisociale hobby’s die ik ken; ik kan bijvoorbeeld slecht lezen als de tv of de radio aanstaat in dezelfde ruimte en zelfs met mensen in dezelfde ruimte heb ik al moeite, aangezien die – als ze zelf niet aan het lezen zijn – vaak de neiging hebben om opeens te lachen, iets te laten vallen of een opmerking te maken en me daarbij weer volledig uit mijn concentratie halen. Beneden lezen zit er voor mij dan ook gewoon niet in: het liefst trek ik me terug op m’n kamer, gooi ik een paar kussens op m’n bed en leg ik m’n telefoon op niet storen op m’n bureau voor ik überhaupt aan de eerste bladzijde van een boek begin, omdat ik weet dat het anders toch niet werkt.

Vijfhonderd pagina's (2)

(meer…)