Lijstje – hesterly

Notes du Paris

28 december 2015 8 reacties

Kerst is voorbij (en ik weigerde om een simpele ‘fijne kerst’-blogpost online te zetten maar ik hoop uiteraard wel dat jullie het naar je zin hebben gehad), mijn tweede vakantieweek is alweer ingegaan en dat betekent in mijn ogen dat het hoog tijd is voor wat Parijs-sharings. Aangezien ik het gevoel had een beetje met de deur in huis te vallen als ik na drie dagen opeens met een verslagje van dag één zou komen besloot ik dat ik allereerst wel even een blogpost kon wijden aan zogenaamde notes du Paris: gedachtes en dingen die ik ook wel zou kunnen verwerken in de drie blogposts die nog online komen, maar die eigenlijk veel leuker zijn om even ‘los’ te delen (wat ik waarschijnlijk sowieso ook op Twitter had gedaan, als ik niet in het buitenland had gezeten zonder 3G). En bovendien voorkomt dit ook een beetje dat mijn volgende blogposts hele boeken op zich zijn, want dat gevaar loop ik alleen al met mijn inleidingen. Here you are: Parijs in algemeenheden en anekdotes.

IMG_1469b

– Ik kreeg het voor elkaar om al in het eerste uur in Parijs, tijdens de tocht van Gare du Nord naar het huis waar we sliepen, een bijnaam over me af te roepen en wel die van een nat patatje. Het zat zeg maar zo dat ik een heel fijne rolkoffer van mijn opa mocht lenen waar alleen het handvat net iets te kort van was, waardoor ‘ie nogal eens tegen mijn voet aankwam en volledig uit balans raakte. Op een gegeven moment had ik een houding gevonden waarin het op de oneffen stukjes na best goed ging, maar ik kreeg het toch nog voor elkaar om m’n koffer twee keer gewoon volledig te laten vallen op een zebrapad midden in een druk Parijs. Dat was dus vooral omdat ik ‘m zo ver mogelijk van me af wilde houden, maar het werd vooral geïnterpreteerd als een teken van slapte. Net zoals een nat patatje. Love you guys.

– 15 graden in de laatste dagen van december is niet helemaal normaal, maar dat betekent niet dat we er niet van konden genieten. Mijn winterjas was in sommige gevallen bijna te warm en dus kon ik gewoon de deur uit met alleen een shirtje eronder en een sjaal om, zelfs als het ’s avonds wat afkoelde. Op dinsdag scheen de zon zelfs zo heftig dat ik met een open jas liep en we een fotosessie zonder jas hielden bij de kerstbomen op Place Vendôme.

(meer…)

What life taught me

18 september 2015 5 reacties

Het was afgelopen zomer toen ik me realiseerde dat ik al een tijd niet meer degene was met ‘een probleem’, degene die zich in gesprekken net iets te vaak verontschuldigt omdat ze eigenlijk zelf ook niet precies weet wat ze met d’r gevoelens aan moet en anderen daar niet in mee wil trekken. Ik heb er sowieso een beetje een hekel aan om me zo kwetsbaar op te stellen en ik doe – op een paar goede gesprekken als uitzondering na – dus liever alsof het wél gewoon goed met me gaat, maar de laatste tijd was dat ook oprecht zo. Als ik met mensen praatte die minder goed in hun vel zaten hielp ik ze graag, maar kon ik bijna altijd concluderen dat ik zelf op dat moment veel minder met dat soort dingen strugglede. Natuurlijk betekent dat niet dat ik me nu voor altijd goed voel, maar periodes waarin ik meer het idee heb dat ik mijn leven gewoon op orde heb – in elk geval qua gevoelens – gebruik ik wel graag om na te denken over wat ik heb geleerd van (het) leven. Je weet nooit wanneer je die levenslessen weer in de praktijk moet brengen, right?

What life taught me (1)

What life taught me (2)

(meer…)

While in V5C…

8 juli 2015 19 reacties

Ik weet dat het totaal niet de tijd is om over school te praten als je vijf avonden achter elkaar niet eens thuis bent geweest en je dus overduidelijk vakantie hebt, maar ik wil graag even een uitzondering maken. Vorig jaar schreef ik namelijk ook zo’n mooi recap-lijstje van mijn jaar vwo 4 en omdat het veel te leuk is om terug te lezen en mijn jaar in V5c ook minstens net zoveel aandacht verdient, besloot ik de highlights alsnog even met jullie te delen (en prepare: dat zijn er veel). Bij gebrek aan boeken om op de foto te zetten zien jullie hieronder bovendien een sneak peek van een Frans boekje over geluk dat ik van mijn ex-Frans docente en PWS-begeleidster kreeg, samen met een leeg blikje Coca Cola, dat net zoals het boekje afkomstig is uit Lille. (Kijk mam, het is dus écht wel nuttig om dat soort dingen te bewaren, hoe saai was die foto anders geweest?) Leggo!

V5C

– Als je al meer dan vier jaar op een school rondloopt worden docenten meer een soort goede bekenden. Het leeftijdsverschil wordt kleiner, de fase waarin het cool is om volledig op leraren te haten is allang voorbij en eerlijk is eerlijk, je hebt gewoon teveel van ze nodig om een extreem slechte band te hebben. Op een gegeven moment – zeker na de edureis – werd het dan ook een soort van normaal om leraren en leraressen gewoon bij hun voornaam te noemen, in elk geval onder ons als leerlingen zelf. WhatsApp en Twitter bleken ook opeens valide communicatiemiddelen en ik heb vaak genoeg een opmerking over mijn blog te horen gekregen, omdat docenten niet meer echt verhulden dat ze er van wisten en er soms wel eens op keken.

– Er zijn een aantal lessen geweest waarin mijn slaaptekort zo on point was (en de les zo verschrikkelijk saai en niet-interactief) dat ik heel veel moeite moest doen om wakker te blijven. Hoewel toegeven aan mijn moeheid op dat moment echt heerlijk zou zijn, vocht ik toch altijd tegen de slaap omdat wat er gezegd werd vaak nog wel van enige waarde was en het toch een soort van onrespectvol is om in slaap te vallen tijdens iemands verhaal. Helaas word je van die strijd om wakker te blijven alleen maar nóg moeier en ik was elke keer weer extreem opgelucht als de bel ging en ik even kon lopen, lachen, eten en praten – daarna was ik namelijk altijd gewoon weer wide awake. Zo flauw.

(meer…)

the little-sparks-of-happiness list

24 mei 2015 2 reacties

Ik heb eigenlijk totaal geen idee wat voor lijstje dit is, maar ik weet wel dat het vol staat met leuke dingen. Haven’t been updating that much last week en ik weet eigenlijk niet meer zo goed waarom niet, maar het was gewoon een prima week waarin ik ‘m een beetje gechilld heb en zelfs na school nog wat aan school heb gedaan. Dat zal de reden dan ook wel zijn. Verder waren er gewoon heel veel leuke losse dingen waar ik blij van werd en die deel ik graag!

Happiness

– Mijn liefde voor tassen is groter dan ik soms zelf denk. Als ik weer eens een nieuw exemplaar heb gekocht (wat het geval is) neem ik die gelijk in gebruik en sleep ik ‘m het liefst overal mee naartoe; niet alleen omdat ‘ie fancy is en mijn outfit perfect matcht, maar ook vanwege het warme gevoel dat ik vanbinnen krijg als ik zie hoe alles er perfect inpast. Precies hetzelfde als ik bij caravans heb, eigenlijk. Ik kan er echt van genieten om alle geheime vakjes te ontdekken en vooral als het een vrij kleine tas is waar wel alles inpast. Het idee dat alles wat ik nodig heb in dat ding zit geeft me altijd een beetje een wereldreizigersgevoel en I love it.

(meer…)

the new-experiences-from-last-week list

25 april 2015 10 reacties

Het leuke van in een andere omgeving zijn vind ik dat er opeens zoveel nieuwe dingen zijn. Niet alleen het idee van edu, maar ook het land Italië was volledig nieuw voor mij en dus heb ik in 5,5 dagen heel veel nieuwe dingen meegemaakt. Ik word er altijd heel blij van, niet alleen omdat ik dan drie uur lang verhalen op kan hangen tegen mensen over al deze dingen omdat ik zo gefascineerd ben, maar ook omdat ervaringen zo lekker bijdragen aan je levenservaring en algehele kennis. Voor ik met diary’s en foto’s begin te strooien, vond ik het dus eerst tijd voor een lijstje met wijsheden en ervaringen.

Joe (800x529)

– Italianen zijn zo vol van hun eigen taal dat ze ‘m niet zomaar opgeven voor een (gebrekkig) woordje Engels. Zelfs als ze je in de bus aanspreken met ‘Germany?’ en je met ‘Holland(e)’ antwoordt, het vermoeden dat je buitenlands bent bevestigend, hangen ze gewoon een heel verhaal tegen je op in het Italiaans. En ik kan er NIETS van maken.

– Nieuwe, zwarte Nikes zijn iets minder fan van de klassieke oudheid, iets in mij moest heel hard huilen toen ik zag hoe stoffig en niet-zwart ze waren na een dagje op het Forum. Ze lopen gelukkig wel als slofjes en daarom had ik het er voor over, want ik had me écht geen beter schoeisel voor kunnen stellen. Ik ben de week volledig blaarloos doorgekomen!

– Jongenstruien zitten fabuleus, vooral na een dagje strand als je haar toch al alle kanten op zit en super stug is van het zoute water. Broek en hemdje over je klamme bikini, Nikes eronder en opeens neemt niemand het je meer kwalijk dat je er slordig uitziet. (En ze ruiken lekker)

(meer…)

Which Blue Monday are you talking about?

19 januari 2015 9 reacties

In de regel is januari niet mijn favoriete maand. De kerstbomen zijn uit huis en de kerstliedjes van de radio, terwijl het in principe nog net zo donker en koud is als in december. Maar ja, het is een nieuw jaar, dus in plaats van gezellige diners en shopdates staat iedereen zich massaal uit te sloven in de sportschool om vervolgens een kopje kruidenthee te drinken en vroeg naar bed te gaan. Of dat is het plan, en terwijl iedereen op Facebook suggereert dat 2015 nú al een goed jaar is vinden we het stiekem eigenlijk helemaal niets want ugh.

Zoals ik in mijn vorige artikel al zei was dat een kleeeein beetje het geval bij mij en vandaag zou het volgens een (commerciële) formule dan officieel de meest depressieve dag van het jaar moeten zijn, oftewel Blue Monday. Daar heeft natuurlijk niemand zin in en dus een lijstje met dingen om je blauwe maandag iets minder blauw te maken!

Besteed je avond aan een bepaald onderwerp. Op school en op je werk leer je waarschijnlijk al genoeg, vrijwillig of niet, maar er zijn nog veel meer interessante, bijzondere of leuke dingen om je in te verdiepen! En als je net zo leergierig bent als ik vermaak je je waarschijnlijk prima met een avondje docu’s kijken en rondjes kijken. Of het nou psychische stoornissen, vliegrampen, vreemde talen of ’the making of’s van films zijn, je weet in elk geval weer wat meer als je ’s avonds je laptop dichtdoet én je hebt morgen weer iets te vertellen!

Schrijf een analyseverslag over je goede voornemens. I know this sounds pretty dull, maar in het kader van ‘het probleem aanpakken door naar de oorzaak te kijken’ kan het helpen om er gewoon nog eens goed voor te gaan zitten en te kijken wat er goed en niet goed ging in de eerste weken van 2015. Misschien had je helemaal niet zulke strakke voornemens, maar dan kan het alsnog zijn dat je een beetje in de put zit (want het is nou eenmaal januari) en het gevoel hebt dat je leven een zooitje is. Ik zou zeggen: installeer jezelf achter je laptop, brand een geurkaarsje en open een leeg Worddocument. Zelf vind ik het altijd heerlijk van me af te schrijven en hoewel het misschien onnuttig voelt (ik bedoel: een uitgebreid verslag over je leven), denk ik wel dat het een goede manier is om alles op een rijtje te krijgen. In welke patronen viel je terug, waarom, en wat ga je eraan doen?

(meer…)

the pre-Christmas-holiday list

21 december 2014 11 reacties

Ik kwam er vorige week pas achter dat ik echt al heel bijna vakantie had, en toen bedacht ik me gelijk dat ik er eigenlijk helemaal niet zo’n zin in had. Natuurlijk ben ik wel een beetje heel erg aan rust toe omdat ik de afgelopen weken nou niet echt aan m’n sleep targets kwam door alle drukte, maar dat ik niet aftel naar de vakantie is vaak juist een teken dat ik het eigenlijk wel heel erg naar m’n zin heb op school. Ondertussen heb ik vakantie en dat vind ik uiteraard ook niet erg, maar toch vond ik alle leuke dingen van de afgelopen week het wel waard nog even op een rijtje gezet te worden!

– Afgelopen week kreeg ik het laatste cijfer van de tweede toetsweek van vwo 5 terug, gelukkig net zoals alle andere tien toetsen gewoon (ruim) voldoende. In een loos momentje besloot ik mijn gemiddelde toetsweekcijfer te berekenen en dat bleek een 8,3 te zijn. De toetsweek voelt alweer heel ver weg (is ‘ie ergens ook wel), maar ik vond dit toch nog wel even het delen waard want ik was zelf eigenlijk wel heel erg tevreden. Dan kan ik tenminste ook écht relaxed vakantie houden, haha.

– Mijn galajurkje bestelde ik uiteindelijk pas maandagavond, terwijl mijn gala donderdag was. Uiteindelijk kwam ‘ie woensdagavond om 19:00 binnen, dus ik kan niet ontkennen dat daar wat stress bij kwam kijken, haha. Hij paste gelukkig wel en ondanks dat bijna alle meiden een lange jurk droegen, was ik er toch heel blij mee. Een super chique, lange jurk is – ondanks dat ik ook doordeweeks op hakken loop en graag make-up draag – (nog) niet helemaal mijn ding en dit jurkje was juist een beetje apart, wat ik altijd wel kan waarderen. Mijn galajurkje van vorig jaar heb ik bovendien nooit meer gedragen en ik vind dat ik deze ook nog wel prima op feestjes/feestdagen/andere gelegenheden aankan, dus dan brengt ‘ie z’n geld ook nog een beetje op!

(meer…)

the things-that-happen-at-the-swimming pool list

11 november 2014 13 reacties

Als je mijn Picture its regelmatig leest, kom je heel vaak op donderdag het woord ‘zwembad’ tegen. Ik ben geen fanatieke wedstrijd- of – nog leuker – synchroomzwemster, maar sinds ik wat andere oefeningen moest gaan doen voor het revalidatieproces van mijn toen gebroken arm lig ik bijna wekelijks in het water. Eerst was ik absoluut geen fan van zwemmen en zwembaden, ondertussen ben ik er zo aan gewend dat ik eigenlijk wel leuk vind en ook deels gewoon voor de lol ga (die arm is immers al wel weer even geleden en dus wat minder prioriteit). Doordat het toch elke keer weer iets anders is dan waar ik mijn vrije tijd normaal mee vul, valt er ook genoeg over te vertellen. Deze keer weer eens in de vorm van een lijstje!

– Als je van baan wil verwisselen liever het zwembad uitklimmen (bij 1 meter 10 hoef ik gelukkig niet op zoek naar een trapje), een meter lopen en vervolgens opnieuw het water inglijden, dan onderwater onder het touw met ballen door zwemmen. Hoe ik ooit dat A-diploma heb gehaald, ik heb geen idee, maar onderwater zwemmen doe ik nu alleen maar als het écht nodig is. Al dat water in mijn neus en in mijn ogen en niet kunnen ademen en niet kunnen kijken en dan op goed geluk weer ergens naar boven komen en nee. Ik vind het vet om te zien bij anderen en zou er zelf eigenlijk best graag goed in willen zijn, maar het is echt niet aan mij besteed haha.

– Je stiekem heel erg ergeren aan de mensen die heel breed aan de kant hangen. Ik vind het prima als je even pauze houdt, maar ik begin mijn baantjes graag door me af te zetten tegen de kant en dat gaat niet als iemand de hele linker- of rechterhelft van de kant beslaat. Daar hoef je nog niet eens dik voor te zijn, er zijn ook genoeg mensen die denken dat je onder water toch niet ziet waar ze hun benen laten en dus in een Jumping Jack-positie gaan staan.

(meer…)

The art of living

7 november 2014 14 reacties

Bestaan is één ding, echt leven een tweede. Op sommige momenten is het allemaal teveel gevraagd en is je energie eigenlijk al op als je uit bed bent gekomen en jezelf hebt aangekleed. Overleven. Gelukkig hebben veel mensen wel de mogelijkheid om écht te leven, om te genieten, om tevreden en gelukkig te zijn. De mogelijkheid om inderdaad, want de inspiratie om echt te leven vind je 9 van de 10 keer buiten je comfortzone… En hoe vaak kom je daar nou eigenlijk? Welke kleine dingen die net even anders dan anders zijn, geven jou de energie en de motivatie om gelukkig te zijn?

The art of living is geen wekker zetten op zaterdag en dus geen idee hebben of je nou om 8:00, 9:00 of 10:00 wakker wordt (of om 9:36), maar er wel 90% zeker van zijn dat je uitgerust wakker wordt. The art of living is een discussie aangaan als je ergens een duidelijke mening over hebt, omdat je het belangrijk vindt om je standpunt duidelijk te maken voor anderen en weet dat je genoeg argumenten hebt om dat ook echt te doen. The art of living is als je alleen thuis bent meezingen met Kodaline’s All I Want, ook al roep je altijd dat je niet kan zingen en klinkt het waarschijnlijk ook inderdaad nergens naar. The art of living is een enorme spraakwaterval zijn als je voor het eerst die dag een uur les hebt met die ene vriendin en uitgebreid verslag doen van alle frustraties, grappige situaties en rare opmerkingen van de afgelopen dag waar zij nog niet over heeft gelezen op je Twitter. The art of living is een zak chips opentrekken om 23:00 en nog net dat beetje extra energie krijgen om extra van de vrijdagavond te genieten (want je ogen vielen eigenlijk al bijna dicht).

(meer…)