Notes du Paris
Kerst is voorbij (en ik weigerde om een simpele ‘fijne kerst’-blogpost online te zetten maar ik hoop uiteraard wel dat jullie het naar je zin hebben gehad), mijn tweede vakantieweek is alweer ingegaan en dat betekent in mijn ogen dat het hoog tijd is voor wat Parijs-sharings. Aangezien ik het gevoel had een beetje met de deur in huis te vallen als ik na drie dagen opeens met een verslagje van dag één zou komen besloot ik dat ik allereerst wel even een blogpost kon wijden aan zogenaamde notes du Paris: gedachtes en dingen die ik ook wel zou kunnen verwerken in de drie blogposts die nog online komen, maar die eigenlijk veel leuker zijn om even ‘los’ te delen (wat ik waarschijnlijk sowieso ook op Twitter had gedaan, als ik niet in het buitenland had gezeten zonder 3G). En bovendien voorkomt dit ook een beetje dat mijn volgende blogposts hele boeken op zich zijn, want dat gevaar loop ik alleen al met mijn inleidingen. Here you are: Parijs in algemeenheden en anekdotes.
– Ik kreeg het voor elkaar om al in het eerste uur in Parijs, tijdens de tocht van Gare du Nord naar het huis waar we sliepen, een bijnaam over me af te roepen en wel die van een nat patatje. Het zat zeg maar zo dat ik een heel fijne rolkoffer van mijn opa mocht lenen waar alleen het handvat net iets te kort van was, waardoor ‘ie nogal eens tegen mijn voet aankwam en volledig uit balans raakte. Op een gegeven moment had ik een houding gevonden waarin het op de oneffen stukjes na best goed ging, maar ik kreeg het toch nog voor elkaar om m’n koffer twee keer gewoon volledig te laten vallen op een zebrapad midden in een druk Parijs. Dat was dus vooral omdat ik ‘m zo ver mogelijk van me af wilde houden, maar het werd vooral geïnterpreteerd als een teken van slapte. Net zoals een nat patatje. Love you guys.
– 15 graden in de laatste dagen van december is niet helemaal normaal, maar dat betekent niet dat we er niet van konden genieten. Mijn winterjas was in sommige gevallen bijna te warm en dus kon ik gewoon de deur uit met alleen een shirtje eronder en een sjaal om, zelfs als het ’s avonds wat afkoelde. Op dinsdag scheen de zon zelfs zo heftig dat ik met een open jas liep en we een fotosessie zonder jas hielden bij de kerstbomen op Place Vendôme.
