What about week 23?

9 juni 2015 4 reacties

Omdat ik het zo sneu vind voor weeknummers en bijbehorende sites als welkeweekishet.nl (of weeknummer.nl, weeknummer.info of dezeweeknummer.nl – ik ben blijkbaar niet de enige die moeite heeft met dat soort dingen), vond ik het wel eens tijd voor een weekverslagje. Goed, dat is natuurlijk niet waar, maar ik wilde wel gewoon graag over week 23 schrijven omdat ik ‘m als heel prettig heb ervaren. En dat ik geen Picture its meer schrijf, betekent niet dat weken totaal geen aandacht meer krijgen. Ik moet toegeven dat dinsdag te laat is om over de afgelopen week te lezen – maandag is namelijk ook gewoon iets te laat om er nog over te schrijven -, maar ik heb dit weekend letterlijk maar twee uur met mijn laptop doorgebracht en dat was toen ook nog eens voor een Engels presentatie, dus ik maak gewoon een uitzondering voor week 23.

Grappig is dat dat weekend niet eens het hoogtepunt van mijn week was, behalve qua drukte dan. Maandag tot en met vrijdag waren eigenlijk heel rustige dagen en vooral het aantal uren school dat ik had was beschamend weinig: woensdag begon ik om 13:00 (tot 16:20), donderdag zou ik vier uur en een pauze op gym moeten wachten totdat mijn roostermaker besloot dat dat de moeite absoluut niet waard was (great minds think alike) en ik het huis om 12:30 alweer binnenstapte en vrijdag kon ik het weekend ook al inluiden om 13:50. De tijd die ik overhield kon ik eindelijk weer eens in mijn blog stoppen en dat voelde héel erg lekker, om aan het einde van je dag gewoon nog tijd over te hebben om iets te schrijven en ’s morgens blij te worden van een nieuw artikel met fijne foto’s op je homepage. Als lezer merk je er misschien niet heel erg veel van, behalve dat er een misschien een artikeltje meer online komt voor je gevoel, maar voor mij verschilt het heel erg of ik mijn blog op een dag gewoon nul keer check of helemaal niet open heb staan op mijn laptop of dat ik er wél mee bezig ben. Op de dagen dat ik meer tijd thuis doorbreng is dat laatste vaak het geval en dan realiseer ik me ook opeens weer hoeveel ik eigenlijk nog wil schrijven, wat ik wil verbeteren en hoe fijn mijn blog eigenlijk is als uitlaatklep. Waar mijn echte ambities liggen.

hmm

(meer…)

Un petit peu parisienne

5 juni 2015 16 reacties

Dat mijn gedachtes de afgelopen dagen weer flink afdwaalden is niets nieuws, dat doen ze namelijk altijd, maar het onderwerp was deze keer wel verrassend. Parijs. Naast dat dat gewoon de perfecte stad lijkt te zijn als je even wil ontsnappen aan je dagelijks leven (ik had vorige toetsweek namelijk ook erg sterk de neiging met mijn zus in de auto te stappen, dat is nu ook alweer bijna zover) waren er opeens nog heel veel meer dingen die ik associeerde met Parijs – vijf om precies te zijn!

Mais oui Paris (3)

(meer…)

Nee zeggen

4 juni 2015 10 reacties

Er was een tijd waarop mijn antwoord standaard ‘nee’ was. Niet omdat ik zo puberaal was dat ik me overal tegen wilde afzetten, maar meer omdat ik niet durfde, het ’teveel gedoe’ vond, er geen zin in had (mijn eigen planning was heilig in die tijd) of me bedacht dat het waarschijnlijk iets zou worden waarop iedereen het naar zijn of haar zin zou hebben, behalve ik. Ik vond nee zeggen en thuis blijven véél makkelijker dan ja zeggen, omdat ‘ja’ in de meeste gevallen de sleutel voor een onbekende situatie was en dat gewoon niet mijn ding was. Vandaar ook dat ik regelmatig assertief werd genoemd (dat is zo’n eigenschap die wel heel positief is, maar ook een soort keerzijde heeft – in mijn ogen in elk geval). Nee/ja zeggen is iets waar ik helemaal niet meer vaak bij stilsta, omdat het tegenwoordig veel minder problemen oplevert: ik zeg nu eigenlijk bijna altijd ja.

Dat heeft alles te maken met het feit dat ik nu liever spijt heb van dingen die ik heb gedaan, dan van dingen die ik niet heb gedaan. Het yolo-gehalte van die gedachte is vrij hoog en zo bedoel ik ‘m niet helemaal, maar het is wel zo dat ik liever tóch ja zeg op die uitnodiging voor een feestje ’s avonds terwijl ik het druk heb en er dan de volgende dagen achter kom dat dat eigenlijk gewoon teveel was, dan dat ik nog drie weken lang denk “had ik maar, had ik maar”. Hoe theoretisch ik ook ben, als het op levenslessen aankomt ben ik er toch echt van overtuigd dat je die uit de praktijk moet halen en dus is dat ook een kwestie van dingen maar ‘gewoon doen’. Dat is één van de redenen dat ik nu eigenlijk op bijna alle uitnodigingen ja zeg: als ik het niets vind, doe ik het gewoon niet nog een keer, maar over het algemeen zit ik nu in zo’n fijn milieu dat ik overal eigenlijk gewoon op in kan gaan, wetende dat het tóch wel leuk wordt. Als ik dan nee zeg heb ik al direct het idee dat ik iets mis en dat gevoel is heel vervelend.

IMG_3618b

(meer…)

Credits to Krezip

1 juni 2015 21 reacties

Ik ben bang dat er bij een aantal lezers geen belletje gaat rinkelen bij het begrip ‘Krezip’. Dat is best logisch, want stel dat je in 1998 bent geboren en op je elfde nog niet erg into muziek was (of alleen into foute top 40-nummers), dan is dit inderdaad volledig aan je voorbijgegaan. Gelukkig had ik een tweeënhalf jaar oudere zus die zich precies op het juiste moment voor muziek ging interesseren en onze barbiespeelsessies voorzag van fijne muziek van onder andere Krezip, de Nederlandse band die in 2009 – helaas – stopte. De leadzangeres Jacqueline Govaert is een aantal jaar later nog wel alleen verdergegaan, maar ik houd eigenlijk wat meer van bands en sowieso van de stijl van Krezip. Naast jeugdsentiment met ontzettend fijne herinneringen vind ik het nu dus ook nog gewoon écht goede muziek en het zou absoluut niet terecht zijn als hun albums compleet vergeten worden, alleen maar omdat de band uit elkaar is.

Krezip 2

(meer…)

Je mooiste blogjaar

27 mei 2015 11 reacties

Ik hoop voor je op nog vele mooie (blog)jaren te gaan. Maak er maar je mooiste van tot nu toe‘, citeer ik Nina’s comment op mijn blogpost over mijn verjaardag. Bij dit soort ‘bijzondere’ blogposts vind ik het altijd leuk even de tijd te nemen om de reacties nog een keer te lezen, maar dan allemaal achter elkaar in plaats van op mijn telefoon in de WordPress app zodra er eentje geplaatst wordt en ik daar een melding van krijg. Er reageren namelijk altijd wel een paar lezeressen die dat normaal nooit doen, maar nu de gelegenheid aangrijpen en me toch even feliciteren of gewoon laten weten wat zíj van mij/mijn blog vonden dit jaar. Naast dat ik dat hartstikke leuk vind, realiseer ik me vaak opeens ook dat er mensen meelezen. Aan de ene kant ben ik me daar heel bewust van – bijvoorbeeld als ik drie dagen niets online heb gezet, maar eigenlijk ook gewoon bij alles wat ik schrijf en publiceer -, maar ik vergeet soms dat mijn lezers ook echt unieke personen zijn.

Van de paar lezeressen die vaker reageren weet ik dat, bij de rest heb ik niet echt een ‘idee’. Rechts in mijn sidebar zie ik dan wel het getal 362 staan, maar mijn statistieken liggen daar qua unieke bezoekers vaak onder en zeker als je je bedenkt dat mijn blog nog heel vaak bezocht wordt via Google kun je wel concluderen dat écht niet al mijn volgers mijn blog dagelijks bezoeken/alles lezen. ‘Oh,’ denkt de pessimist/realist in mij dan, ‘zo betrokken zijn ze dus niet bij mijn blog.’ Dat is geen verwijt, maar het zorgt er wel voor dat ik me nog onafhankelijker opstel en niet snel aan jullie zou vragen ‘wat jullie nog zouden willen lezen’ of ‘hoe jullie dit het liefst zouden willen lezen’. Dat is overigens sowieso iets wat ik niet snel zou doen: ik blog gewoon voor mezelf en voor de lol en ik krijg het gewoon spontaan benauwd bij het idee dat iemand zich ertegenaan zou bemoeien, of dat ik compromissen zou moeten sluiten ‘om de ander tevreden te houden’. Ik verdien geen geld met mijn blog, ik ben niet afhankelijk van mijn statistieken en dus is hesterly.nl geen gevalletje “u vraagt, wij draaien”. Geloof me, daar ben ik veel te eigenwijs voor. Het enige is dat het het wel lastiger maakt om te bepalen wat nou precies een mooi blogjaar is.

IMG_3333b

(meer…)

the little-sparks-of-happiness list

24 mei 2015 2 reacties

Ik heb eigenlijk totaal geen idee wat voor lijstje dit is, maar ik weet wel dat het vol staat met leuke dingen. Haven’t been updating that much last week en ik weet eigenlijk niet meer zo goed waarom niet, maar het was gewoon een prima week waarin ik ‘m een beetje gechilld heb en zelfs na school nog wat aan school heb gedaan. Dat zal de reden dan ook wel zijn. Verder waren er gewoon heel veel leuke losse dingen waar ik blij van werd en die deel ik graag!

Happiness

– Mijn liefde voor tassen is groter dan ik soms zelf denk. Als ik weer eens een nieuw exemplaar heb gekocht (wat het geval is) neem ik die gelijk in gebruik en sleep ik ‘m het liefst overal mee naartoe; niet alleen omdat ‘ie fancy is en mijn outfit perfect matcht, maar ook vanwege het warme gevoel dat ik vanbinnen krijg als ik zie hoe alles er perfect inpast. Precies hetzelfde als ik bij caravans heb, eigenlijk. Ik kan er echt van genieten om alle geheime vakjes te ontdekken en vooral als het een vrij kleine tas is waar wel alles inpast. Het idee dat alles wat ik nodig heb in dat ding zit geeft me altijd een beetje een wereldreizigersgevoel en I love it.

(meer…)

hesterbrugman
hi@hesterly.nl
Hester Brugman
Hester

© hesterly.nl, 2012-2025