December outtakes

Heel veel tijd om een blogpost te schrijven heb ik eigenlijk niet, want het is vrijdagmiddag en ik kan het eerste kerstdiner al bijna ruiken, maar toen ik me bedacht dat de komende twee dagen gevuld worden met familie en eten en het daarna weer klaar is met de kerstpret voelde ik toch ook de behoefte om voor die tijd nog wat decemberplaatjes te delen. De decembermaand was niet groots of uitbundig dit jaar en kerst gaat dat ook niet zijn (ik vier het vanavond met mijn ouders en opa en oma en zaterdag met een kerstlunch met mijn ouders, zus en zwager en Tom en met een kerstdiner met Toms gezin; zondag zijn we al zo goed als klaar). Dat is wat mij betreft helemaal prima: sommige jaren heb ik veel zin in kerst en dan doe ik wat meer mijn best en geniet ik er ook meer van, maar ik vind het heel fijn als er in elk geval niet te veel druk op ligt.

Het kerstgevoel had ik deze maand op een koude vrijdagmiddag toen ik met Annegida door de binnenstad struinde en alle kerstige etalages van bloemisten me opvielen. We hadden zelfs het geluk langs een eetwinkel op de Oudegracht te lopen die precies die middag gratis oliebollen uitdeelde, net toen we enigszins honger kregen. Ik stond verder anderhalve dag op de kerstmarkt van het Arboretum Trompenburg in Rotterdam om mijn moeder te helpen: zij stond daar met een kraam van haar bedrijfje De Stipzolder (handgestipt porselein!). Bij vlagen een beetje koud, maar met het kerstkoortje op de achtergrond en de houtkachel tegenover ons ook heel knus.

Jip, de kat van mijn schoonouders, ontdekte dat het goed toeven is onder de kerstboom: wat mij betreft ook het ultieme kerstplaatje. Doordeweeks werkte ik gewoon weer (thuis), waar ik ’s middags soms getrakteerd werd op een weerspiegeling van de zon die mijn kamer op die manier opnieuw in scheen (en voor de betrokken kijker: ja, ik ben ook gezwicht voor de blackfridaysale bij wat posterwebshops). Ik heb ultiem genoten van de twee zonnige maar ijskoude en heldere dagen afgelopen week en ik had stiekem heel hard gehoopt dat dat weer zou aanhouden tot kerst, want het is mijn favoriete winterweer, maar helaas.

Alles ging weer dicht en om toch nog een beetje aan prikkels te komen liepen Tom en ik maar weer een rondje door Gouda. Met Niels zou ik dinsdag House of Gucci zien in Pathé Tuschinski, week naar uitgekeken, maar goed, ook dat plan werd omgezet in een dagje Randstadhoppen en kerstinkopen doen. Zodoende liep ik toch weer even door Amsterdam, Den Haag en Rotterdam en bedacht ik me hoe leuk al die steden zijn, hoe ik overal wel een leven op zou willen bouwen.

De laatste week van december heb ik ook eindelijk weer eens veel uren lezend doorgebracht. Met het boekenbudget van mijn werk (toch even humble braggen met het feit dat ik bij een uitgeverij werk) bestelde ik onder andere Een klein leven / Little life van Hanya Yanagihara, een nogal aangrijpend, maar mooi boek. Om echt van het 750 pagina’s durende verhaal te kunnen genieten moet je echter wel een beetje door blijven lezen, het boek niet te vaak of te lang wegleggen; ik merkte dat ik dan telkens opnieuw aan de personages moest wennen. In plaats van een serie of een film aan te zetten heb ik dus een paar avonden op de bank of in bed gelezen, met een zacht kerstmuziekje op de achtergrond en mijn voor Sinterklaas gekregen zoutlamp waxinelichthouders aan. Hoe vaker je dat doet, hoe lager de drempel wordt, hoe vaker je het doet. Het leven is soms ook geen echt hogere wiskunde.

Dat was mijn aanloop naar kerst in een notendop. Ik ga nog even de laatste kledingstukken die liggen te drogen in mijn tas stoppen en dan richting Rotterdam rijden, hopelijk zonder al te erg in de file te belanden. Ik wens jullie ook heel fijne dagen!

X,
Hester