Tijdelijk afscheid in snapshots

De eerste maand van het nieuwe jaar voelde voor mij, zoals verwacht, eerder als een laatste maand. Vanuit de universiteit is het sowieso wel normaal dat de eerste weken van januari in het teken staan van je vakken van het tweede blok afronden, maar in mijn geval was ik al het hele semester met dezelfde vakken bezig, dus het voelde extra goed om de mapjes van die langetermijnprojecten nu eindelijk uit de navigatiekolom van Finder te kunnen verwijderen. Daarnaast was het meer een maand van oogsten dan van zaaien: met mijn vertrek in zicht heb ik met heel veel mensen onze vriendschap of anderszins aanwezige band kunnen vieren, iets wat er normaal nogal vaak bij inschiet. Het begin van januari voelt als een leven geleden en daar ga ik dan ook niet meer teveel aandacht aan besteden (behalve aan het feit dat ik op schaatsen heb gestaan sinds minstens een jaar of vijf, ook dat voelde als een leven geleden), maar voor ik schrijf over Boedapest wil ik nog even stilstaan bij al die goede (en fotogenieke) momenten.

Eerder in januari dronk ik al koffie met Maartje, maakte Lisa tomatensoep terwijl we onze reizen bespraken en was ik op het Focusweekend (ff geen zin om uit te leggen, zoeken op mijn blog will do the job) met een groot gedeelte van mijn dispuut. Ik luisterde naar Smoorverliefd omdat ik de clip zo lief vond en veel naar Trijntje Oosterhuis omdat er een cd van haar in Toms auto ligt en verder herontdekte ik mijn ‘Vind ik leuk’-bibliotheek op Spotify ook weer eens; die bevat inmiddels de meest verscheidene nummers verspreid over heel veel jaar, dus dat is eigenlijk altijd een prima optie.

Op Zuid, donderdag 23 januari

Ik ging met Fred en Naomi naar Op Zuid, de hotspot dicht bij ons huis in Rivierenwijk waar ik met Tom best regelmatig kom maar nu al een tijdje niet meer geweest was. Fred en ik begonnen rustig met een cappuccino en daarna volgden er vanzelf speciaalbier en bitterballen, tot het opeens al redelijk laat was en ik snel naar huis moest voor mijn laatste dispuutsavond. Het moet ook even gezegd worden dat Fred eigenlijk de inspiratie achter deze blogpost was, want toen ik door mijn fotogallerij scrollde om te zien of de foto’s die ik gemaakt had het delen waard waren kwam ik deze tegen en hoorde ik Freds opmerking in mijn hoofd dat ik wel een foto van m’n koffie moest maken, omdat ze op mijn blog wilde komen. Here you are! 

The Streetfood Club, vrijdag 24 januari

Na mijn laatste borrel fietste ik moe maar voldaan naar huis met het nieuwe Nederlandstalige nummer van Racoon dat daar perfect bij paste. Niet per se qua inhoud, wel omdat hij in het refrein in alle variaties op ‘het is al laat toch’, ‘wat doen we hier nog’ en ‘wil jij je bier nog’ direct het beeld in mijn hoofd oproept van alle keren dat ik in de Sociëteit aan de bar zat op dinsdag- of donderdagavonden en met gesprekspartners opeens tot dezelfde conclusie kwam. Anyhow: deze avond had ik het heel netjes gehouden omdat ik vrijdag al om 12:00 met Maaike had afgesproken. Alsnog een heel leuke borrel gehad met elk half uur een afscheid van iemand die naar huis ging. Ik was nog nooit in The Streetfood Club geweest voor eten, het leek me toch eigenlijk een beetje teveel een Instagram hotspot, maar ik vond dat heel erg wel meevallen en het was oprecht een leuke beleving door de hele inrichting. En door het eten en door Maaike, uiteraard.

Soif, vrijdag 24 januari

Daarna ging ik even naar huis en toen door naar Rotterdam voor een etentje met mijn zus in Delfshaven. Geen foto’s van, wel een heel goede avond.

DoDo, maandag 27 januari

Next up: Dodo met Niels. We waren hier al een keer snel geweest maar toen zaten we buiten, terwijl het binnen juist heel mooi ingericht is. We deelden voorgerechtjes – een viskoekje, gefrituurde spiering, ravioli met pompoen en bleekselderij en een salade met peer, kaas, granaatappelpitjes -, daarna had ik kip in gele curry met kokos met zoeteaardappelfrietjes en chilimayonaise en als toetje wisselden we een chocoladecakeje en gegrilde ananas met popcorn, kokosijs en kokosgel met knettersuiker uit. We zaten er de hele avond dus ik dronk ook nog een espresso martini en en deze cocktail met gin, allemaal even lekker. Absoluut een aanrader als je goed uit eten wil in Rotterdam! Om de ervaring compleet te maken (en omdat ik geen parkeergeld wilde betalen maar Niels nog wel gratis minuten had) parkeerden we op de Parklaan en namen we vanaf daar een Lev, zo’n mini elektrisch autootje. Een soort Felyx voor als het regent (wat het deed).

Osteria Vicini, dinsdag 28 januari

Dinsdag at ik met Tom bij Vicini, inmiddels ook een favoriet (want: maar een kwartiertje rijden vanaf m’n ouders, gratis parkeren, geschikt voor alle budgetten en gezelschappen en uiteraard goed eten). Je wordt hier wel zo razendsnel bediend dat je zelfs met een extra glas wijn, taart en koffie met anderhalf uur buiten kan staan, maar ik ben er nog niet over uit of ik dat iets negatiefs of iets positiefs vind. Het eten is er wel elke keer fantastisch: ik had deze pasta met kreeftsaus, garnalen en pistache en Tom had de pasta van de dag, een ravioli met salami. Ik ben bij pasta altijd – meer dan bij pizza – bang dat het tegenvalt maar deze heeft me in alle opzichten positief verrast. Na hadden we taart van Koekela en ik dacht al twee dagen aan een citroenmerenguetaart dus ook dat kwam goed uit. Superfijne avond, vind het ook nog steeds leuk om te merken dat Tom en ik inmiddels veel meer op elkaar ingespeeld zijn, alleen al in dingen als uit eten gaan.

Capelle aan den IJssel, woensdag 29 januari

Daarna kon het grote inpakfeest beginnen! Mijn moeder is extreem georganiseerd en dedicated in dit soort dingen, dus ik begon om half tien met haar hulp met pakken en voor de lunch had ik al mijn kleding – uiteindelijk toch wel het belangrijkste – gepakt. Eigenlijk helemaal geen stress over gehad, vond het relaxter dan inpakken voor een vakantie.

Deggendorf, donderdag 30 januari

Donderdagochtend reden mijn ouders, Tom en ik weg en ’s avonds kwamen we aan in een Duits dorpje. Gelijk ook de eerste sneeuw van deze winter gezien. Ik ging voor de klassieke Wiener schnitzel voor de echte Duitslandvibes, toch knap hoe dat direct overal op de kaart staat bij het oversteken van de grens. Vraag me af of buitenlanders in Nederland ook zo enthousiast worden van kipsaté of spareribs, hoewel dat ondertussen volgens mij (gelukkig) al een stuk minder vaak op de kaart staat dan vijf jaar geleden.

Wenen, vrijdag 31 januari

Vrijdag vertrokken we opnieuw, dit keer voor de laatste paar honderd kilometers. Toen ik zag dat we langs Wenen zouden rijden ontstond het idee om daar onze benen te strekken en zodoende zagen we in een uurtje ook nog even wat van de stad. Al mijn kleinemeisjesdromen leefden weer op toen ik opeens paard rook en we daarna langs de stallen van de Spaanse rijschool liepen. Heel mooie stad en ik denk dat dat ik er nog wel een keer ga komen in de komende tijd voor een langer, misschien wat zonniger bezoek (hoewel een beetje grijs Wenen niet misstaat). Kleine spoiler: ’s middags doorkruisten we een deel van Hongarije en diezelfde nacht sliep ik al in mijn nieuwe appartement middenin hartje (Boeda)pest.

Ik zal proberen snel weer iets te publiceren, maar het Erasmusleven blijkt een van de meest onvoorspelbare en spontane versies van het leven. Voor nu dus vooral heel veel lieve groetjes vanuit Boedapest!

X,
Hester