Schloss Seefeld

Seefeld, 14 juli 2018

Ik blijf qua foto’s gewoon nog even in het goudgeelgroene thema want daar is Duitsland blijkbaar goed in, net zoals in imposante gebouwen. Dit slot stond niet per se op ons mustvisitlijstje maar aangezien we er al een paar dagen tegenaan keken vanaf de camping werd het toch tijd voor een avondwandeling omhoog. Het hoofdgebouw is overdag volgens mij wel te bezoeken, maar verder was alles vooral heel erg in gebruik: we hoorden een mannenkoor een concert geven en troffen op het binnenplein onder andere een restaurantje, bioscoop, kledingwinkel, goudsmid en kunstgalerij aan. Erg veel hadden we er niet te zoeken behalve dat de zon heerlijk onder ging en het geheel gewoon zo lekker fotografeerde dat ik het zonde vond om over te slaan.

Prima gelegenheid om even over het heden te praten dus. Er staan nog zes vakantieblogposts in de planning, in vergelijking met andere jaren een heel bescheiden aantal, ik moet alleen nog naar tijd zoeken om ze te maken. Vierentwintig uur nadat ik thuiskwam uit Duitsland bevond ik me weer op de snelweg, deze keer onderweg naar Frankrijk met mijn dispuut. Daarna heb ik mezelf drie dagen vrij gegund voor ik m’n hoofd eindelijk weer eens op kantoor liet zien. Vakanties moeten ook terugverdiend worden (of mijn spaarrekening aangevuld, net hoe je het wil zien) en daarom prop ik drie van mijn vier laatste vakantieweken nog even vol met bijna-fulltime werken.

Die andere week spendeer ik nog deels in de buurt van Genève én het universum besloot mee te werken door het subtropische zomerweer te verruilen voor grijze wolken die niet direct uitnodigen om het kantoorpand te verlaten, dus ik mag absoluut niet klagen, behalve dat ik gewoon een klein beetje moe ben. Ik faal er elke avond namelijk meesterlijk in om op tijd te gaan slapen maar sta de volgende ochtend vervolgens wel weer om half acht op de metro te wachten. Je zou over de afgelopen week kunnen zeggen dat ik mijn talent voor slapen tussen elke metrohalte weer terug heb en mijn gemiddelde aantal kopjes koffie per dag iets omhoog help (hoewel ik het eigenlijk altijd bij een cappuccino first thing in the morning en een zwarte koffie in de middag houd) en ondanks dat dat niet altijd even ideaal is, is het eigenlijk ook wel even prima zo. Mijn werk is namelijk wel gewoon leuk, het is een goede manier om geen geld uit te geven op een dag en ik herontdek mijn gehele muziekbibliotheek. Bovendien voelen mijn weekenden opeens weer als weekenden en hoef ik niets te plannen omdat mijn dagen toch al gevuld zijn.

Het enige is dat ik mezelf vanochtend beloofde om 21:00 echt mijn bed in te duiken zodat ik morgen ook daadwerkelijk van een feestje in Utrecht tijdens de UIT kan genieten zonder na één biertje al niet meer op m’n benen te kunnen staan. Het is 21:26, de straatlantaarns zijn net aangesprongen en ik ga een keer verstandig zijn aka niet profiteren van het feit dat ik in een huis slaap waar standaard twee auto’s op de oprit staan. Het campingritme dat ik me in Seefeld eigen wist te maken was misschien zo gek nog niet.

X,
Hester

5 reacties

  1. Oh wat mooi weer! Ik ben benieuwd naar je andere vakantieartikelen nog!
    Ik wil ook nog van alles vertellen over mijn vakantie, maar ik heb eens niet een gebrek aan tijd maar een gebrek aan motivatie, oeps! :’)

  2. Ik verwonder me altijd weer over hoe mooi jouw foto’s passen bij jouw schrijfstijl. Kan niet helemaal goed onder woorden brengen wat ik precies bedoel, maar ik bedoel het als een groot compliment (: Heel veel succes met al die benodigde kopjes koffie en het bijna fulltime werken. Gelukkig heb je het wel naar je zin, dat helpt vast al een hoop. Good luck en veel plezier tijdens de UIT. Liefs!

Laat een antwoord achter aan Stella Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *