Nooitgedagt

26 november 2017, Harlingen

Het concept van een kringweekend berust op het doel de vier à vijf mensen binnen je dispuut, waar je ongeveer de helft van alle dispuutsavonden bijbelstudie mee doet, op een wat persoonlijker niveau te leren kennen. Eén van de effectiefste manieren om dat te doen is door iedereen z’n lifeline aka levensverhaal te laten vertellen en om dat geheel een beetje aan te kleden wordt er over het algemeen een (zo goedkoop mogelijk) weekendje weg van gemaakt. Vorig jaar was ik met drie vrouwen bij iemand thuis in Katwijk waar we voornamelijk slechte films keken, strandwandelingen maakten, chocolademelk dronken, tapas aten en poolden in een kroeg en ook deze keer zag ik de zee, maar dan in Friesland.

In Friesland ben ik maar heel zelden en ik moet bekennen dat mijn eerste gedachte toen ik Maps opende dan ook vooral jeetje wat ver weg was. Gelukkig betekende dat ook een twee uur durende autorit in het donker en ik was even vergeten hoe leuk ik dat vind. Vroeger zat ik regelmatig anderhalfuur in de auto naar familie maar dat komt nu wat minder vaak voor, waardoor ik eigenlijk heel veel autoritjes misloop. Ik vind het heerlijk hoe je gewoon even niets anders kunt doen dan muziek luisteren, nadenken of met je medepassagiers praten terwijl je je op de weg begeeft. Als het donker is heb je bovendien geen idee waar je je eigenlijk bevindt en voelt de auto zelf alleen maar nog meer als een klein universum.

Deze keer was het bovendien een klein universum met kerstmuziek, want blijkbaar is het eind november al sociaal geaccepteerd voor radiostations om de helft van de normale hitjes af te wisselen met kerstliedjes. Het was voor mij niet de eerste keer dat jaar dat ik kerstmuziek hoorde (met andere woorden, ik had het zelf ook al opgezet) dus ik was niet bepaald anti. Ook de Jumbo waar we om tegen achten arriveerden was volop in Sinterklaas-/Kerststemming en pas toen we om 21:00 aan ons avondeten begonnen waanden we ons niet meer in de kerstsfeer.

De rest van het weekend was net zo zonder haast of tijdsbesef want na een mega afterdinnerdip die tot middernacht duurde hervonden we gezamenlijk onze energie tijdens beerpong tot het opeens half zes was. Er volgde een semi-brakke voornamelijk veel te vroege brunch, koffie en taart in Leeuwarden en een klein sight-see rondje Leeuwarden. Na het diner herhaalde de vrijdagavond zich maar dan in een iets korter, veel eerder eindigend program en bovendien met hitjes uit de tijd van je ouders. Heb eindelijk mensen gevonden die inzien dat Het Is Altijd Lente In De Ogen Van De Tandartsassistente (1995) en het repertoire van Doe Maar sfeerverhogend werken.

Op zondag gingen we na de auto propvol te hebben gegooid met bagage even Harlingen in maar dat mocht niet lang duren want het regende keihard. Gelukkig leidde de Harlingenkenner van het gezelschap ons naar een heel fijne zaak waar we opnieuw koffie, taart en limonade bestelden. Pas daar kwam ik erachter dat we bij Nooitgedagt zaten en dat vond ik sowieso al leuk omdat het Middelnederlands is maar nog leuker omdat ik jarenlang ‘never thought’ in mijn kamer had staan. Ondertussen vind ik die woordencombinatie veel mooier in het Nederlands, maar de betekenis blijf ik ongeacht de taal ook nog steeds fijn vinden. Daarnaast: mocht je ooit in Harlingen zijn, breng hier dan even een bezoekje, want alles klopt tot in de details (en is heel erg lekker).

We eindigden ons weekendje Friesland met een zonsondergang bij de zee en reden vier levensverhalen later met regen maar een minstens zo fijne terugreis weer terug naar Utrecht. Er is eigenlijk het minimale nodig voor een gezellig weekend en dat zijn m’n favorieten.

X,
Hester

Eén reactie

  1. Ohhh autorijden in het donker is ook mijn lievelingsding. Als ik naar mijn mening te snel thuis ben, rijd ik altijd nog een rondje om het dorp omdat ik dat gewoon zo lekker vind ’s avonds. Fijn geschreven! :)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *