In aanloop naar kerst

img_e76c67e20fca-1-2

Iedereen die zichzelf het liefste voorhield dat de kerstdagen zich niet binnen afzienbare tijd zouden aandienen heeft zich de afgelopen maand waarschijnlijk prima vermaakt op mijn blog, ik heb het hele fenomeen namelijk schaamteloos (maar onbewust) geskipt. Dat zit ongeveer zo: van 2009 tot 2013 had ik een enorme kerstliedjesfetisj en begon ik het liefste begin november al, iets wat stopte in 2014 toen ik een beetje klaar was met de kersthype. Desondanks was dat wel de eerste kerst in mijn hele leven dat we een kerstboom in huis hadden (op mijn wens), iets wat we het jaar daarna ook nog volhielden, hoewel ik toen de kerstsfeer vooral ervoer toen ik de laatste dagen voor kerst in Parijs doorbracht (goood memories) en de kerstdagen zelf niet zo spectaculair waren. Dit jaar ging alles vervolgens in zo’n stroomversnelling dat ik kerst niet helemaal aan had zien komen, ook omdat er in huis niet echt een extraordinaire kerstvibe hing aangezien niemand van ons gezin enthousiast genoeg was voor een kerstboom of ook maar enige kerstversiering en ik twee weken voor kerst ook geen zin meer had om in m’n eentje een hele boom van zolder te slepen en op te tuigen. Die dingen gebeuren maar ik heb in de aanloop naar kerst wel heel erg leuke dingen gedaan die in elk geval nog een beetje recht doen aan de kerstgedachte so it seems to be time to share some of that.

img_8738

picmonkey-collage-12-2

Vrijdagavond 16 december, Schiedam. Voor wie Schiedam niet kent: het is een stad ten westen van Rotterdam waar ik eigenlijk ook nooit kom maar ik ben wel zwaar gecharmeerd door het oude centrum, zeker in contrast met de andere buurten waar ik doorheen loop vanaf de metro. Super klein maar ook super pretty en gezellig, dus misschien moet ik er een keer overdag heen of in elk geval vaker dan vijf minuten per jaar. Anyhow: het orkest van mijn zus gaf hun jaarlijkse kerstconcert in de Grote Kerk van Schiedam die ik minstens zo mooi vind, en ondanks de enorme oplage aan 60+ers en een iets minder kerstig repertoire dit jaar vond ik het eigenlijk wel weer leuk.

De volgende avond paste ik een paar uurtjes op en stond Niels erop dat hij daarna nog even langskwam omdat ‘ie toch al in de buurt was, zoals ik twee artikelen terug ook al even vermeldde. Ik heb pas ons hele WhatsAppbestand een keer gedownload en kan dat nu dus doorzoeken op m’n MacBook wat een soort vriendschapreview opleverde, iets wat zowel ontzettend hilarisch als nuttig is. In drie jaar verander je ongemerkt meer dan je denkt en dan vooral in de manier waarop je met elkaar en je eigen principes/overtuigingen omgaat. Zo hadden wij vaak een aantal main issues waar we standaard een discussie over konden krijgen maar nu hadden we eigenlijk al geen idee meer wat die onderwerpen waren en ik ontdekte dat ik me nu een stuk minder (maar dan ook echt) bedreigd voel in zo’n discussie. Verder vooral heel hard gelachen.

picmonkey-collage-10

img_429ee2d0ab1e-1-2

Zondag werkte ik tussen twee kerkdiensten door aan twee artikelen en ’s avonds belandde ik – opnieuw met Niels – op de bank bij twee vrienden die tijdelijk een heel goed gestyled appartement in Rotterdam bewonen mét uitzicht. Ik was eigenlijk nog nooit rond middernacht op metrostation Beurs geweest op een zondagavond maar voor alles is een eerste keer, hoewel deze eerste keer wel een beetje in de hand werkte dat ik voor het eerst ooit een college skipte. Ik had even geen tijd voor een onproductieve pauze van twee uur tussen m’n colleges, bovendien is die man nog beter verstaanbaar op de opnames dan in de collegezaal en was het ’s middags absurd veel beter weer dan toen ik net wakker was. Instant happiness. Mijn planning was niet zo goed dat ik kon vermijden dat ik alsnog de hele avond aan opdrachten zat, overigens.

Op dinsdag was ik van 7:45 tot 00:45 van huis en vulde ik mijn dag met twee colleges, de docu ‘Wit is ook een kleur’ met een paddenstoelensoepje in de UB, een middagje met Marolise en af en toe een van haar huisgenootjes, spaghetti for dinner met een paar dispuutsgenootjes en daarna de kerstviering van mijn vereniging vol nieuwe en bekende worshipnummers, super fijn. Ik sloot de avond af op de borrel, in de trein, op de fiets en uiteindelijk in bed.

img_8739

picmonkey-collage-11

Op woensdag was ik vrij en studeerde ik even maar hield ik me vooral bezig met de 2016 recap voor hesterly.nl want dat mag ondertussen ook weer en is het enige waar ik echt allesbehalve een deadlineklus van maak (althans, dat zeg ik nu, hij is nog niet af) omdat ik het elke keer zo leuk vind. Donderdagochtend genoot ik een college, werkte ik verder aan de recap met een opdringere kat op schoot en was ik ’s avonds weer in Utrecht met m’n dispuut. Het was dit keer geen officiële avond wat het ook wel weer eens heel chill maakte én ervoor zorgde dat ik vrijdag behoorlijk moe in college zat. De blijdschap met kerstvakantie en de mogelijkheid om super regelmatig uit te slapen was groot, moet ik zeggen. Zaterdag scoorde ik nog twee simpele (kerst)jurkjes bij de H&M in Rotterdam stad maar ’s avonds krulde ik me gezamenlijk met de ouders op op de bank met de Nederlandse decemberfilm Pak van m’n Hart, ik voelde me namelijk al niet helemaal top.

img_aebe7801cd02-1-2

Zondag ging alles overdag nog goed en had ik na een fijne kerkdienst en een zwaar vermoeiende anderhalf uur autorijden (als in, ik reed zelf, en dat gaat prima maar kost nog wel bergen met moed om daarna niet heel even een dutje op de achterbank te doen) een gezellige namiddag en avond met familie. We waren compleet met ons gezin, mijn oom en tante, mijn drie nichten en hun partners en mijn twee achterneefjes en dat vind ik altijd een goede hoeveelheid en samenstelling mensen om kerst mee te vieren. Van tevoren gingen we nog even langs bij mijn oma in het verzorgingstehuis die ik al een tijdje niet had gezien dus het was in veel opzichten een fijne dag, maar ik had het ’s avonds weer heel veel extreem warm en extreem koud en was maandag dan ook niet in staat om uit bed te komen. Na een dag met heel veel slaap was mijn algehele gevoel van duizeligheid/zwakheid, hoofdpijn, enorme keelpijn en temperatuurstruggles gelukkig al een stuk minder en heb ik zelfs nog iets van het kerstdiner meegekregen. Ik ben nog nooit ziek geweest met kerst eigenlijk, wel een fijne manier om in te zien dat je eigenlijk helemaal niets hoeft met kerst maar dat je vooral dingen doet/zou moeten doen omdat je vrij hebt met je familie en het leuk is. Lekker lesje voor mijn ego uit 2014.

En de beste manier om jezelf weer beter te verklaren is uiteraard om onder de douche te springen, je make-up te doen, jezelf in een winterjas en sjaal te wikkelen, je camera om je schouder te hangen en naar de dichtstbijzijnde mooie kerstboom te fietsen. Helemaal niet ongemakkelijk als die bij de drukke uitgang van het winkelcentrum staat waar ongeveer iedereen die je kent boodschappen doet en er ook nog een parkeerplaats aan grenst, want je hebt toch een camera voor je neus en je houdt er leuke plaatjes aan over. Ik hoop dat jullie ook een leuke ongedwongen kerst hebben gehad en bovenal net zoveel zin hebben in de resterende anderhalve week kerstvakantie, als je net zo’n gezegend mens bent als ik en vakantie hebt tenminste. Mega chill. Kusjes!

xxx

3 reacties

  1. Jaaa vakantie <3 Voordeel van in het onderwijs werken hahaha.
    Je jurkje is heel leuk, staat je goed! Geniet van je vakantie en ik wens je alvast een hele fijne jaarwisseling én een tof 2017 :) Ik ben benieuwd naar de recap, altijd leuk!

  2. De foto’s zijn de moeite dubbel en dwars waard hoor! ;) Balen dat je ziek was met Kerst, maar gelukkig ben je weer beter. Heerlijk hè, die vakantie, geniet ervan! X

Laat een antwoord achter aan chucky1012 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *