Seventeenth
Ramvol maar dan nog net op een lekkere manier. Toen ik aan het begin van het schooljaar begon met inlezen voor mijn profielwerkstuk over geluk kwam al vrij snel aan de orde dat voldoening en flow onder andere superbelangrijk is, sterker nog: je kan zelfs average gelukkig zijn als je weinig positieve emoties, maar wel heel veel voldoening ervaart. Gelukkig heb ik altijd wel dingen te doen en ik voel me dan ook op elke willekeurige dag sowieso wel een moment voldaan, al is het alleen maar omdat ik naar school ben geweest of een mailtje heb verstuurd dat al even in m’n hoofd spookte. Voor rasechte voldoening heb ik echter deadlines nodig. Het zit namelijk zo dat dingen zonder deadline gewoon minder ruimte innemen in m’n hoofd en dus ook minder opluchting veroorzaken als ze af zijn. Ik vind het bijvoorbeeld ook fijn als ik de laatste regel van een blogpost typ, maar daarbij geldt niet dat ik een bepaalde deadline gehaald heb en uiteindelijk had ik het ook eerder kunnen doen, of later, dus het hele ‘you made it‘-aspect is daarbij vrijwel afwezig. Het is niet per se een moeilijke of uitdagende taak boven m’n niveau en daarom is voldoening niet de hoofdemotie.
