Koffie en een beetje geluk

IMG_2597b

IMG_2599b

Eén van de dingen die nog ontbreekt in mijn weg naar volwassenheid (naast een heleboel andere basale dingen uiteraard, maar ik ga me nou eenmaal niet actief met de was bezighouden zolang ik nog thuis woon) is per definitie koffie. De keer dat ik om een uurtje of tien ’s ochtends in een veel te warme kriebeltrui op de universiteit Leiden een paar slokjes van een zwarte koffie nam staat me nog het meest bij, en dan vooral hoe het me aan niets anders deed denken dan vloeibaar karton dat door mijn keel gleed. Bij ons thuis heerst de opvatting dat koffie en thee nu eenmaal zonder toevoegingen hoort en daar ben ik het op zich prima mee eens (aangezien cafeïne met ook nog eens een berg suiker nog slechter is dan alleen cafeïne), maar het heeft me er wel altijd van weerhouden om koffie te leren drinken. Zo’n heel bitter bakkie pleur krijg ik waarschijnlijk met nog meer moeite naar binnen dan ik drie jaar geleden had met mijn bronchitismedicijnen, behalve dan dat ik van de smaak van koffie geen echte kotsneigingen krijg; ik vind het vooral gewoon uitermate goor en zonde om tegen m’n zin in te drinken.

Aan de andere kant voel ik wel weer bijzonder veel voor koffie drinken in de vorm van koffietentjes ontdekken en daar gewoon even gaan zitten, met iemand of in m’n eentje met m’n laptop of een (school)boek. Ze zullen er ongetwijfeld ook wel cola hebben, maar daar heb ik – zeker in de winter – eigenlijk gewoon niet de hele dag behoefte aan en bovendien is dat naar mijn idee geen gezelligheidsdrankje. Koffie daarentegen wordt als het goed is met zorgvuldigheid gezet waardoor het er gelijk een stuk fancier uitziet en het is te warm om in één keer naar binnen te gooien, waardoor het drinken ervan al een stuk minder functioneel en meer een activiteit wordt. Groot voordeel van de meeste koffietentjes is bovendien dat ze daar juist raar opkijken als je ‘m totaal zwart neemt en dus is het de ideale manier om de smaak van koffie in elk geval een beetje beter te leren waarderen.

Zo zat ik afgelopen vrijdagmiddag met Emma bij de Mockamore in Rotterdam, waar we een cheesecake deelden en ik een koffie met chocoladesiroop dronk. Vanaf 18:00 was het Open Huis van onze school en wij zouden er staan om de schoolkrant de vertegenwoordigen, maar aangezien we om half drie al niet meer zoveel voor te bereiden hadden besloten we nog gewoon even de stad in te gaan (waar ik de laatste tijd gemiddeld echt één keer per week kom trouwens en dat is best vaak als je er eigenlijk niets te zoeken hebt). We hadden een hele hoop te bepraten tijdens het drinken van onze koffies, maar net zo goed tijdens het scannen van de kledingrekken in de H&M en de Zara en de boektitels in de Urban Outfitters. Vond ik stiekem heel fijn omdat ik in winkels altijd een beetje doodgeknuppeld word met de oppervlakkigheid van kleding en de consumptiemaatschappij en dat gevoel dus volledig opgeheven wordt als je ondertussen je gedachtes over vriendschap laat gaan.

Verregend en al kwamen we uiteindelijk precies op tijd weer op school aan, die voor de komende drie uur gevuld was met aanstormende bruggertjes. Natuurlijk had ik wel spannendere bestedingen van mijn vrijdagavond kunnen bedenken, maar het is voornamelijk altijd hartstikke gezellig en bovendien vind ik het echt niet erg om mijn school en de groepachters op zo’n manier te helpen. Het is voor mij zes jaar geleden dat ik de overstap naar de middelbareschool maakte en hoewel ik er toen meer zin in had dan dat ik het echt spannend vond, is er wel een groot verschil tussen de Hester van toen en die van nu (eufemisme). Er is logischerwijs zoveel gebeurd en intussen heb ik bij elke plek in de school wel een herinnering, een gevoel, een klein stukje mij dat daar is ontwikkeld. Het heeft dan echt wel iets moois om kinderen van een jaar of elf, twaalf te vertellen dat de sfeer op school gewoon echt heel leuk en veilig is terwijl je in je achterhoofd houdt dat zij dat ook allemaal gaan meemaken, alsof ik toch nog iets kan doorgeven.

Feit wil namelijk dat mijn laatste schooldag over een maand of drie is, mijn een na laatste toetsweek volgende week plaatsvindt en één van mijn schoolexamenvakken al is afgerond (klassieke culturele vorming). Er zijn een hele hoop dingen waar ik over zou moeten en kunnen stressen, want we hebben bijvoorbeeld een hele periode amper geschiedenislessen gehad door ziekte van de docent en dus heb ik eigenlijk nog heel weinig aan dat vak gedaan terwijl de toets dinsdag al is, maar om de een of andere reden ben ik overal veel te rustig onder. Natuurlijk ga ik op het moment suprême wel gewoon heel hard leren, maar het is meer zo dat ik overal zo goed voor sta (rond de 8 gemiddeld) dat ik ondertussen wel weet dat ik het in elk geval gewoon kan.

Dan moet ik het alleen nog even doen, net zoals het afronden van mijn PWS. Ik ben uiteraard al een heel eind en elke keer als ik mensen erover vertel dat ik zoveel met geluk bezig ben krijg ik allemaal mooie ideeën en zin om het uit te werken maar uiteindelijk schiet het er net iets te vaak bij in of is spontaan alle creativiteit uit me weggestroomd als ik er even voor ga zitten. Heel handig is dat niet, maar zoals ik al zei kan ik me er eigenlijk gewoon niet extreem druk over maken omdat ik mezelf vooral in de afgelopen twee jaar heb bewezen tot een hele hoop in staat te zijn. Misschien dat dat klinkt alsof ik er veel te makkelijk over doe en mezelf overschat, maar ik zou willen zeggen dat het meevalt; ik ben gewoon optimistisch en als het erop aankomt wél altijd bereid om veel werk te verzetten. Ik laat het er dus alleen redelijk vaak op aankomen omdat ik in de tussentijd naar mijn idee nog veel te druk was met andere (nuttige) dingen.

Eén van die dingen is autorijden. Ik stapte zaterdagochtend om 9:00 weer in mijn lesauto, reed anderhalf uur door Rotterdam stad en wat stukjes over de snelweg en maakte daarna bovenstaande latte. De rest van mijn weekend heb ik echt zéér weinig productiefs meer uitgevoerd en datzelfde gold voor maandag toen ik vooral moe was (vraag me niet hoe, had gewoon m’n dag niet zo). Ondertussen is het dinsdagavond, heb ik mezelf eindelijk weer eens een doel gesteld (na school en cath één hoofdstuk maw samenvatten en twee Latijnteksten doornemen) omdat dat uiteindelijk toch het beste werkt en dat doel ook nog eens gehaald dankzij de motivatie van een 9 voor de simpele Engels presentatie die ik vandaag hield. Koffie en een beetje geluk.

xxx

PS: Ik beloofde Niels vanmorgen dat ik ‘m mee uit eten zou nemen als ik een 8 voor m’n PWS haal en wil dat bij deze even vastleggen. Zeer benieuwd.

11 reacties

  1. Ik zal volgende keer een echte lekkere café crème, wat hier in Frankrijk zo “in” is, voor je maken :) die moet je dan toch ook geproefd hebben he?😊😘

  2. Koffie is heerlijk, maar het liefst in de vorm van een caramel macchiato met slagroom natuurlijk. ;) Fijn artikeltje dit, op mijn school hebben ze het PWS al afgerond inclusief presentatie, maar jij moet dus nog even knallen. Ik geloof wel dat dat goed moet komen met die acht, jou kennende haha. Liefs!

  3. Ik hou van koffie <3 Liefst cappuccino of latte macchiato.. Niet teveel en te vaak maar tegenwoordig als ik stage loop drink ik iedere dag wel minimaal één kop koffie. Niet dat ik zonder niet kan functioneren, maar ik vind het gewoon lekker (net als thee, overigens, ben ik ook dol op).
    Ik vind trouwens één dingetje extra mooi uit dit artikel: 'en intussen heb ik bij elke plek in de school wel een herinnering, een gevoel, een klein stukje mij dat daar is ontwikkeld.' – Ik vind dit zo prachtig omdat het zó herkenbaar is. Ik ben inmiddels alweer bijna 6 jaar weg van mijn middelbare school, maar ik ervaar dit nog steeds zo als ik er af en toe (zelden, kan ik wel zeggen) kom. Het zal altijd een stukje van mijn leven blijven zeg maar. Klinkt dramatisch, maar je snapt wel wat ik bedoel denk ik.
    Ik vind het stukje erna trouwens ook erg mooi, goede gedachte denk ik: 'Het heeft dan echt wel iets moois om kinderen van een jaar of elf, twaalf te vertellen dat de sfeer op school gewoon echt heel leuk en veilig is terwijl je in je achterhoofd houdt dat zij dat ook allemaal gaan meemaken, alsof ik toch nog iets kan doorgeven.' – Ik heb altijd gezegd dat ik binnen kwam als brugger die niemand kende en dat ik niet na 6 jaar weg wilde gaan zonder dat iemand me had leren kennen en dat ik een indruk had achtergelaten. En dat gun ik iedereen, want je brengt toch een groot gedeelte van je leven (en je hele puberteit!) door op de middelbare school en het is zó belangrijk dat je gekend wordt en jezelf ontwikkelt.

    Oké. Dat was een lang verhaal :)

  4. Oooohhh koffie… ik ben er 3 jaar geleden mee begonnen in… Parijs! Al die leuke koffietentjes en mijn vriendinnetjes die lekker zaten te genieten, dat moest ik toch ook eens proberen. En eerst natuurlijk met heel veel melk, zoals dat mag in Parijs ;-) Langzaamaan naar gewone zwarte koffie gegaan en inmiddels staat er een next level koffieapparaat bij ons in de keuken. Echt een genietmomentje in de ochtend. Hoewel theeleuten natuurlijk ook gewoon hartstikke fijn is!

    PS. ben je die 8 gehaald?!

  5. Ik weet nog dat mijn vader vroeger, toen ik echt klein was, altijd tegen mij zei dat ik geen koffie moest gaan drinken omdat ik er rare haren van zou krijgen. Toen durfde ik heel lang geen koffie uit te proberen haha! Ik drink het inmiddels wel en zeker als ik vroeg college heb. Het liefst cappuccino of koffie met melk. Maar ik drink het niet veel omdat ik veel cafeïne gewoonweg niet fijn vind. Succes trouwens met de laatste loodjes, ben benieuwd naar het cijfer van PWS!

  6. Hey, je hebt ook rijles in een stad? Ik ook! Ik kom namelijk van het dorp en woon nu in de stad en heb er maar voor gekozen om het in de stad doen. Maar jeetje, wat moet je dan goed op letten, haha!

    1. Lessen in de stad is wel slim hoor, dan weet je zeker dat je ook in drukke situaties goed kunt autorijden! Ik woon zelf in een stad naast Rotterdam dus daar is het ook niet bepaald afgelegen, maar het is wel anders dan de binnenstad met smalle straatjes en trams. Afrijden in Gouda of Barendrecht kan ook wel geloof ik (bij andere rijscholen) maar nu zie ik tenminste ook nog eens wekelijks wat van Rotterdam haha, helemaal niet erg! Het is alleen wel heeel goed opletten inderdaad.

Laat een antwoord achter aan Hillene Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *