Jours à Paris III

22/12/2015 – Na een uitgebreid ontbijt met pannenkoeken liepen we rond een uurtje of elf, twaalf eindelijk in de stad. Het eerste bezoekje dat we brachten was aan Galleries LaFayette; het was niet de eerste keer dat ik er was en we zijn dan ook niet zo heel lang gebleven, maar ik vind de sfeer van dat warenhuis en vooral van de benedenverdieping met parfum en make-up wel heel fijn. Alles is er duur en van goede kwaliteit, maar ook alles – tassen, kleding, eten – wordt met heel veel ‘respect’ en waardering behandeld en dat zie je niet in de gemiddelde ZARA, maar hé, daar hebben ze ook geen enorme kerstboom van kerstballen en ook geen aquarium met de leukste vissen. We vervolgden onze weg door een dure winkelstraat waar ik per toeval Ladurée spotte en na die macarons maar gewoon gelijk (maar wel met heel kleine hapjes) opgegeten te hebben liepen we in de volle zon naar Place Vendôme. Het was lekker weer, de kerstbomen die er stonden waren echt heel awesome en dus besloten we over te gaan op een fotomomentje.

Marolise en ik aten wat bij de Starbucks (de Mac begon ons echt een beetje te vervelen) en verbaasden ons erover dat er maar één wc was voor het hele restaurantje, waar dus als vanzelf een rij van een halfuur stond. Even later stonden we toch weer buiten en slenterden we verder onder de ondergaande zon, waarna we de metro richting de Sacre Coeur pakten. Dat buurtje is echt een soort gezellig dorpje waar iedereen buiten zit in cafeetjes en ik kon mijn geluk al helemaal niet op toen we 1) eindelijk boven waren en 2) ik een roze ondergaande zon zag. We hadden enorm geluk met de zonsondergang, want hij was prachtig en de Sacre-Coeur leek officieel een sprookjespaleis. Ook aan de Eiffeltoren brachten we een bezoekje en we waren er precies om 19:00 voor de lichtjesshow (niet op de foto’s, eigenlijk ook niet heel bijzonder maar toch hé). Toen we honger kregen gingen we naar La Défense om daar bij een Mexicaans tentje te eten waar ze ook écht goede burrito’s hadden en we eindigden bij de Häagen-Dazs, hoewel ik zo vol zat dat ik echt niets meer hoefde.

23/12/2015 – Mijn wekker ging om kwart voor zes, ik snoozede een keer, maar opstaan om zes uur blijft zwaar. Gelukkig ging het me alsnog beter af dan Marolise die alleen maar een verward ‘neeee’ kreunde toen ik om 6:26 het licht aanknalde. We zaten voor het laatst met z’n allen aan de ontbijttafel, die gedekt was met onder andere pain au chocolats, we gooiden ons gewicht in de strijd om onze koffers dicht te krijgen, we namen afscheid en stapten in de auto naar het station. Ondanks de kruistocht op Gare du Nord die we voor de tweede keer in vijf dagen moesten maken waren we ruim op tijd, op tijd genoeg om nog even jelly beans te scoren bij de HEMA. Nadat we door de douanepoortjes op het station zijn gelopen, ploften we neer en allemaal lichtelijk moe maar nog steeds doorpratend zagen we de zon opkomen.

Paris, je was een fijn avontuurtje.