November fifteen’s music

Joe! Ergens onder een stapel boeken in mijn vensterbank heb ik zojuist mijn agenda teruggevonden en erg opgelucht een krul gezet door de afgelopen dagen (raar ticje dat hier in huis verder wel heel common-sense is). Mijn toetsweek is afgelopen, het is inmiddels vier december en dat betekent dat ik allereerst iets ga vertellen over november 2015 aan de hand van bijbehorende playlist. Iets in mij vindt het best knap dat ik dat al tien maanden volgehouden heb en dus zet ik het ook gewoon nog even door. Bovendien was november de maand waar ik for some reason in oktober al naar uitkeek, en die verwachtingen zijn ook wel uitgekomen: ik heb een hoop leuke dingen gedaan. Aan de andere kant was het ook een maand die verschrikkelijk druk was met school, een aantal minder gelukkige dagen opleverde en ervoor zorgde dat ik minder dan ooit heb geblogd (11 blogposts in een maand van 30 dagen is wat teleurstellend, vind ik zelf). Highs and lows dus, vooral.

De eerste week van november was er zo eentje waarin ik dus niet bijzonder goed in m’n vel zat. Ik weet niet precies waarom, maar het wilde gewoon even allemaal niet zo en ik voelde me even vrij ongelukkig. Gelukkig bracht Adele een nieuw nummer – Hello –  uit dat ik tot mijn powersong kon benoemen en ’s avonds stond New York Minute van Don Henley nogal regelmatig aan. Van twintig tot dertig seconden doet ‘ie me bizar veel denken aan de sound van Nederlandse nummers van artiesten als Ronnie Flex, maar uiteindelijk is het gewoon een fijn onbekend nummer dat zo heerlijk oud (1989) klinkt en een mix van country-rock-jazz is. In de winter heb ik daar een beetje een zwak voor. Compleet anders is dan weer Drake – Hotling Bling, die ik eigenlijk vaker skipte dan luisterde maar me wel deed denken aan de gymles met Hannah waarin we onze stress eruit badmintonden en ik ondertussen mijn leven nog een beetje overdacht.

(meer…)