L’été en France V

Surprise: sunny days are coming! Na een avond met de kaart op schoot en de weersverwachtingen ernaast waren we het er toch echt over eens dat we over zouden steken richting het oosten, ook al zaten we nu aan de westkust, maar eerst brachten we nog een dagje door op de camping. Dinsdag 21 juli hing ik voornamelijk in het zwembad; het was niet warm genoeg om echt in de zon te liggen, maar mijn moeder kwam op het idee om te gaan lummelen in het zwembad en als je zus niet zo’n snel reactievermogen heeft is dat nog een goed idee ook. Die mate van activiteit zetten we door met een uurtje waterfietsen ’s middags. Hoewel zo’n blauw, plastic bootje alles behalve fancy is en dat trappen ook nog serieus best zwaar (maar wel lachwekkend) is, valt het me altijd vooral op hoe heerlijk het leven is vanaf het water. Helemaal handig met varen ben ik zelf niet, maar als ik later een man kan strikken die er ook van houdt geef ik mijn geld graag uit aan een bootje. Eerst aan een kat natuurlijk, maar goed, ik dwaal af.

’s Avonds gebeurde er iets bijzonders: de wolken verdwenen en de zon brak door. Mijn zus en ik schaamden ons er allebei een beetje voor, maar we waren oprecht verrast hoe fijn blauwe lucht eigenlijk is, aangezien we dat al zo’n drie dagen hadden moeten missen. Wat begon met een blauwe lucht met wat wolkjes eindigde in een prachtige zonsondergang en dus sprongen we gelijk op en liepen we richting het meer voor een beter uitzicht. Ik moest eigenlijk net heel nodig naar de wc, maar ik weet hoe dat gaat met zonsondergangen, dat is minutenwerk en inderdaad. Niet veel later was de zon helemaal achter de bomen gezakt en bleef er een roze gloed achter in de lucht en in de wolken. Ondertussen waren we al op een derde van het rondje om het meer, dus we besloten het maar gewoon helemaal rond te lopen en terwijl we daarmee bezig waren kwamen we de Franse jongen die we al de hele dag bij het WiFi-punt hadden zien zitten tegen. Naast een Zweed en twee Engelsen waren we de enige niet-Fransen op de camping, dus een vloeiend Frans gesprek zat er niet in, maar alsnog was het gezellig en duurde onze avondwandeling opeens ruim een uur. Alleen ons antwoord op de vraag wanneer we weer weggingen was een beetje teleurstellend; dat was namelijk de volgende ochtend om 9:00. Sorry not sorry.

Na een paar uurtjes rijden – en mocht je het je afvragen, dat ziet er zo uit bij ons als op de foto, een GTI en Chateau die helaas niet perfect bij elkaar passen met dat beige en grijs – arriveerden we in Saint-Plantaire. Omdat mijn vader niet zo van zwemmen houdt en wel van vissen, zoeken we altijd een camping met zwembad én visvijver/riviertje, maar het bleek dat er bij deze camping een heel groot meer zat en het dus ook vooral een familie- en watersporterscamping was. Nogal een contrast met de klein-maar-fijne en rustige campings waar we meestal op staan, maar het was wél heel erg lekker weer. En dus was watermeloen ook ontzettend welkom. Na een uurtje in het zwembad knuffelde mijn zus met een hagedis die mijn moeder in de douche tegen was gekomen, aten we cassoulet, nam ik een douche (en dit was een douche waarbij je na zes seconden alweer op het knopje moest drukken voor nieuw water. Ik overdrijf niet, ik heb ze geteld, ZES seconden!!) en liepen mijn zus en ik richting het meer. Ook hier miste het water zijn rustgevende uitwerking niet en we lagen ruim een uurtje op het gras te praten en wolken te kijken, mooi leven. Bijzonder ook hoe je de ene dag nog op op de ene camping kan zitten en de volgende avond alweer ergens anders ingeburgerd bent, dat vind ik toch wel een groot voordeel aan een caravan/kamperen/niets reserveren.

Op de laatste foto is naast heel veel chocola inderdaad ook weer het ANWB-campingboek te zien, aangezien we erachter kwamen dat we tussen twee tentenkampen van Belgische gezinnen in stonden die telkens heen en weer liepen langs ons en muziek aan hadden staan. Vond ik op zich niet zo’n probleem, ik bedoel ik ben wel een beetje muziek gewend en ze draaiden Human van Christina Perri – één van mijn favoriete nummers -, maar mijn ouders gaan ook vooral voor de rust op vakantie en we hadden gewoon niet zo’n rustig plekje. We besloten dus om één volledige dag op de camping te blijven staan en daarna op weg te gaan naar de allerlaatste camping voor een nacht of vijf, om nog wat rust in te bouwen.

3 reacties

  1. Wat een heerlijke foto’s! En inderdaad fijn dat je van te voren niets reserveert maar gewoon op de bonnefooi ergens heen gaat! Het geeft zoveel flexibiliteit, mocht het je niet bevallen dan kan je gewoon weer doortrekken! En slechts 6 seconden douche.. niets zo irritant als je haar vol met shampoo zit en je 10x op die knop moet drukken lijkt me haha.. voor de rest klinkt dit weer als een super vakantie!

Laat een antwoord achter aan Linda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *