Ik heb niet stilgezeten

IMG_7166b

IMG_7167b

qewthjkj

yesh

GUYS! I’m back. Ik ben natuurlijk al in Nederland sinds 31 juli, maar iets in mij besloot dat het met mijn chaotische hoofd een beter idee zou zijn om eerst alle Frankrijkverslagjes online te knallen en niet tussendoor ook nog te vertellen waar ik op dat moment mee bezig zou zijn. Volgens mij heb ik daar goed aan gedaan, want het uitzoeken en bewerken van foto’s én het schrijven van bijbehorende (veel te lange) tekst nam elke keer toch weer best veel tijd in beslag en als ik tussendoor ook ‘normaal’ zou bloggen was er een grote kans dat ik nooit bij verslag IX aan was gekomen. Iets met uitstellen enzo. Misschien dat jullie op een gegeven moment geen Frankrijk meer konden zien, maar ik ben stiekem wel een beetje trots dat ik mijn vakantie zo goed heb gedocumenteerd (en niet zoals met Rome een hoop foto’s ben ‘vergeten’ te delen). Plus, ik kijk nu al uit naar de momenten in januari dat ik alles terug ga lezen en me niet voor kan stellen hoe je een hele dag in bikini rond kan lopen en het dan ook nog eens warm kan hebben. Yesh, january me, dat was zeker fijn. Daarnaast kwam het precies goed uit dat ik redelijk vroeg op vakantie was en dus alles over mijn vakantie gepubliceerd heb voordat ik weer naar school moet, want anders had ik er toch een stuk minder tijd voor en zin in.

Maar nu ligt er weer een wereld voor me open om over te bloggen en het lijkt me fijn om het eerst even te hebben over de afgelopen twee weken die ik thuis heb doorgebracht – of in elk geval gedeeltelijk thuis, want ik was ook heel veel weg en dat was heerlijk. In het eerste weekend waarin we weer thuis waren bijvoorbeeld werd de tuin op zondag overspoeld door familie en vrienden voor mamma’s verjaardag (die ze niet ging vieren ‘want iedereen was toch op vakantie’) en het mooie van zomer en vakantie is dat je dan ook gewoon echt tijd voor dat soort dingen hebt, omdat je geen andere verantwoordelijkheden hebt. Toen de laatste visite weg was om 21:00 pakte ik mijn fiets nog even om na drie weken eindelijk weer eens wat vrienden te zien die toevallig allemaal bij een vriend achter mijn huis zaten, en dat was eigenlijk een voorbode voor de dagen daarna.

Ik heb een hele maandag op een tuinkussen op het gras gelegen in mijn bikini om Divorce te kijken en mijn boek uit te lezen, totdat iedereen thuiskwam van hun werk en ik triomfantelijk kon zeggen dat ik al de hele dag niets deed. Ik heb sowieso héél veel Divorce gekeken met mijn ouders en zus op de logeerkamer, waar Jolie de eerste dagen opgesloten zat. Ik fietste naar het Kralings bos voor een fotoshoot met twee zusjes en ik droeg superfelle koraallipstick because I felt like it. Op de terugweg wist ik zeg maar niet precies waar ik was omdat ik anders terugfietste maar ik had zoveel tijd en de zon schoon weer zo fel na een ochtend regen dat ik me er niet druk over kon maken, en uiteindelijk herkende ik vanzelf weer waar ik was. Ik heb op een woensdag zowel een vriend als een vriendin gezien omdat ze allebei alleen die dag konden en het bleek eigenlijk vrij efficiënt om er gewoon voor te zorgen dat ze elkaar aflosten, en bovendien superfijn om eindelijk weer tijd te hebben om met Brenda buiten te zitten en te praten (we zijn allebei altijd nogal drukbezet).

Ik heb een strandhanddoek, bikini, kleding, toilettas en camera in mijn tas gegooid en twee dagen bij Hannah doorgebracht. ’s Middags hebben we wat door Dordrecht gelopen en een ijsje gegeten (mango-cheesecake + chocolade) en ’s avonds keken we Pitch Perfect 2 met haar broertje erbij. Ik kom helemaal niet vaak daar en Hannah en ik spreken überhaupt een beetje weinig af, omdat we 20 kilometer uit elkaar wonen, maar haar familie is zo warm en leuk dat ik me er wel altijd gelijk thuis voel als ik er ben. En het is zo fijn om me dan te bedenken dat wij thuis eigenlijk ook zo zijn en dat sommige mensen zich dan misschien ook zo voelen bij ons. ’s Nachts lagen we te praten tot ik op een gegeven moment antwoord ging geven maar niet meer wist waarop omdat ik al in slaap was gevallen, en de volgende dag ontbeten we in de tuin en gingen we naar het strand. Ik heb genoten van een live album van Coldplay in de auto, van in slaap vallen op het strand, van een strandwandelingetje en van de patat ’s avonds. Daarnaast van het feit dat Hannah en ik nooit uitgepraat zijn, dat we allebei niet zo van smalltalk houden en dus gewoon altijd goede gesprekken hebben die ergens over gaan (of niet, en dan is het ook niet erg). Nu we na vijf jaar vwo niet meer bij elkaar in de klas zitten moeten we misschien gewoon maar vaker dit soort dates plannen.

Ik heb gestuiterd van de energie toen ik thuiskwam van het strand omdat ik Jolie weer zag en er zoveel postiviteit en zon door mijn lijf stroomde en ben diezelfde avond met het zand nog in mijn haar naar een vriend gegaan die terug was van vakantie en ik na vier weken ein-de-lijk weer zag. Ik ben moe in slaap gevallen, ik heb een vriendin van mijn ouders en haar twee leuke dochters (en hond) eindelijk weer eens gezien na een jaar of vier, ik heb een hele dag in Maastricht doorgebracht met mijn zus als verjaardagscadeautje waar ik binnenkort nog foto’s van deel. Ik heb vijf uur in een trein gezeten, om 23:00 op Utrecht Centraal slokjes van mijn zus’ koffie gedronken en ben moe maar voldaan naar huis gefietst.

De volgende dag heb ik gekookt (en gelachen) met een vriend, maar z’n broer vond het lekker en wij ook. Ik heb met de twee vrienden en de vriendin die die avond en nacht ook nog kwamen op de bank gehangen tot 3:00 en een marathon van nutteloze afleveringen Geordie Shore gehouden met bittergarnituur. Ik ben om 5:00 ontzettend gelukkig (maar te moe om het te beseffen) in slaap gevallen en heb de volgende dag ontbeten met chocolademelk in bed.

Ik heb gezwommen met mijn oma en moeder en daarna taart gegeten, ik heb die avond patatjes naar binnen geschoven bij snackbar De Sporthoek (die naam verzinnen ze echt alleen in Hattem) met mijn ouders terwijl ik daar niet eens zin in had en ik heb mijn oma weer gezien na een half jaar (de situatie is een beetje raar). Ik heb op de zolder van een intens grote boerderij in Drenthe geslapen, door de weilanden gefietst en Oldtimers bekeken, maar ook daar heb ik nog aparte foto’s van. Ik ben gaar uit de auto gerold om 17:00 en heb daarna ook nog foto’s van mijn zus en twee vriendinnen gemaakt in de regen omdat ze foto’s nodig hadden voor een foto-agenda.

Ik ben vergeten te vertellen dat ik een ontzettend burgerlijk fietstochtje heb gemaakt met mijn ouders langs de dijk omdat het prachtig weer was en we alle drie afzonderlijk het idee hadden om te gaan fietsen. Vergeten te vertellen dat ik heb genoten en dat we daarna nog een ijsje hebben gegeten, dat ik op een maandag tot 12:00 in bed lag om m’n boek uit te lezen met de nieuwe Discover Weekly-playlist door m’n boxjes. Dat ik op een stormachtige avond alleen thuis was terwijl de flitsen door de lucht schoten en ik crispy chocoladechips emotie-at met twee katten in één huiskamer. Of dat ik eergisteravond tot 2:00 in m’n bed op m’n iPhone Aanmodderfakker heb gekeken met een van mijn favoriete Nederlandse acteurs. Dat ik recht voor z’n raap mooi ben genoemd, me mooi heb gevoeld en plannen heb gemaakt.

Dat ik in elk geval niet heb stilgezeten.

20 reacties

  1. Je Frankrijk-verhalen klonken fijn, de rest van je vakantie in Nederland klinkt ook zeker niet verkeerd!
    Is je school deze week alweer begonnen? Mijne wel, helaas. Dat ‘helaas’ is ook weer niet helemaal waar: ik heb vandaag zoveel en zo hard gelachen dat mijn keel en buik er pijn van deden ;)

    1. Nee, ik begin vanaf komende week weer! Maandagavond een openingsavond en dinsdag the real deal, het klinkt echt heel dichtbij nu ik het zo typ haha. Maar zoals je zegt, eigenlijk is het helemaal niet zo erg, want school is behalve vroeg opstaan en ritme en verplichtingen ook weer zoveel lol en nieuwe herinneringen. Veel succes/plezier weer morgen! Welk jaar doe je?

      1. VWO 5! Gek eigenlijk: we zijn allebei in mei jarig en dus bijna even oud, maar jij bent een jaar verder. Ik er niet aan zou moeten denken om mijn laatste jaar in te gaan; het middelbare schoolleven bevalt me nog wel! Al heb ik ook wel zin om de open dagen van de universiteiten te bezoeken en af en toe na te denken over wat ik na school ga doen.

        (Voor ik dit schreef heb ik even gegoogled en gezien dat je een klas overgeslagen hebt, maar snap je mijn ‘verwondering’?)

        1. Precies dat gevoel had ik ook vorig jaar, dus ik denk dat het niet zozeer leeftijds- als wel klas-/ontwikkelingsgebonden is. Je groeit er gewoon een beetje in, dat gevoel. Ik heb nog wel vrij ‘laat’ een klas overgeslagen (groep 7 en 8 in één jaar, maar dat had je misschien al wel gevonden, haha – knap trouwens) en na de kerstvakantie zat ik toen dus opeens in mijn laatste half jaartje van de basisschool, maar ik vond dat niet vervelend. Bijna al mijn vriendinnetjes zaten al in groep 8, mijn zus net in de eerste en ik had echt zero moeite met de stof, dus ik was wel toe aan wat nieuws, denk ik. Achteraf vind ik het ook best knap dat dat zo soepel ging – je hoort nog wel eens horrorverhalen over mensen die een klas over hebben geslagen, maar ik ben er wel echt van overtuigd dat het een goede beslissing was bij mij -, maar misschien dat de middelbare ook gewoon een minder grote stap is dan een vervolgopleiding.

          En nu is het eigenlijk weer zo: mijn zus begint aan een universitaire studie, ik ken steeds meer mensen die ook op de uni rondlopen en hoewel ik het een enórm onwennig idee vind dat ik mijn school moet gaan verlaten en examens moet gaan maken (maar for real) kijk ik ook echt al wel uit naar de uni. Je verwondering snap ik heel goed, maar ik denk ook dat je je als mens gewoon heel goed ‘aan kan passen’ aan een nieuwe omgeving en kan wennen aan een idee. Je gaat gewoon mee met de mensen om je heen. Best bijzonder :)

          1. Nu je dit zegt, snap ik helemaal hoe het voor jou voelt – en ik zou precies hetzelfde hebben denk ik! Mijn vrienden zitten allemaal nog op de middelbare (ééntje start een MBO-opleiding dit jaar) en mijn broer zit dit jaar in de zesde. De enige die ik ken die studeren zijn mijn oudere neven en nichten (en broers/zussen van vrienden maar daar hoor ik niet zo veel van). Het is bij mij dus nog echt een ver-van-mijn-bed-show, vandaar dat ik er waarschijnlijk nog niet aan moet denken, haha!

Laat een antwoord achter aan Hester Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *