V5: het einde (bijna)

Toen ik donderdag iets over drieën mijn fiets in de garage parkeerde, mijn tas in een hoek gooide en de tuin inliep, zaten mijn zus en moeder en even later ook mijn vader al in de tuin bij wijze van welkomstcomité. Zelfs mijn buren waren naarmate het tegen half vier liep nét iets meer in de tuin dan normaal en mijn moeder zette de taart al pontificaal op tafel. Niet voor mij uiteraard, maar voor mijn zus, die even later (toen ze allang in haar stukje taart bezig was, want ja, iets met honger en ongeduld enzo) eindelijk de huistelefoon, het notitieblokje en de pen die al een paar uur naast haar stoel lagen, kon gebruiken. Er was eigenlijk niemand die eraan twijfelde of ze zou slagen, maar toch was het telefoontje – en vooral bijbehorende cijfers – een hele opluchting en liepen we uitgelaten naar buiten om de vlag op te hangen en een typische ‘geslaagd!’-foto te maken (die eer was uiteraard aan mij) waarbij madame met haar benen over de dak van de garagerand bungelde. Zes soepele jaartjes vwo rondde ze af met vier zevens en vier achten als eindcijfers op haar diploma en ik voelde de blijheid en vooral vrijheid met haar mee. Ook al begint het echte leven nu – op de uni, en vooral daarna – misschien pas echt, het idee dat je in elk geval een middelbareschooldiploma in the pocket hebt, geen leerplicht meer hebt en volledig kan kiezen wat je leuk vindt lijkt me echt uitermate fijn.

Sowieso is het best confronterend om het examenjaar van je zus mee te maken als je zelf in vwo 5 zit. Was zij continu bezig met haar PWS, dan dacht ik ‘oh man, daar moet ik volgend jaar OOK nog tijd voor vrijmaken’ en leerde ik gewoon voor mijn toetsweken, dan moest zij er ook nog op letten dat haar cijfers meetelden voor haar examen. Op het moment dat ik meivakantie aan het vieren was, zat zij bovendien écht dagen met haar neus in de boeken en vroeg ik me af hoe ik die motivatie ooit op ging brengen over een jaar. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de twee weken waarin ze ook daadwerkelijk haar examens maakte… Als ik in de vierde had gezeten dacht ik er waarschijnlijk niet meer van dan ‘ah, spannend voor d’r, maar gelukkig duurt het nog twee jaar voor mij’, nu realiseerde ik me veel te goed dat het examen voor mij ook in rap tempo dichterbij komt en was ik op sommige momenten gewoon net zo zenuwachtig als mijn zus zelf, geloof ik.

Gelukkig weet ik dat ik me over dat examen eigenlijk geen zorgen hoef te maken; dit jaar zijn er op het vwo zelfs maar twee leerlingen gezakt en twee met een herkansing, dan ga ik – die meestal een 8 gemiddeld staat – het ook gewoon halen. Maar ik weet wel dat er nu, aan het einde van V5, al wat dingen gaan veranderen; alleen al omdat alle (ex-)examenklassers van school zijn. Ik had niet echt vrienden in havo 5 die ik nu ga missen, maar ik kende wel een hoop mensen uit vwo 6 (mijn zus, een paar vriendinnen van haar die ook wel regelmatig bij ons thuis waren, mijn ex, dat soort vage connecties) en het is gewoon best een raar idee dat die nu weg zijn. Dat was de afgelopen weken ook al zo, maar nu is het echt definitief en zijn wij officieel ‘de oudsten van de school’ (voor het gemak laten we even achterwege dat ik net 16 ben). Het is niet alsof dat een status is waar we al eeuwen naar uit hebben gekeken en ons nu ook direct enorm naar gedragen, maar soms realiseer ik me wel dat de mensen die altijd een jaar (of meer) boven ons zaten nu gewoon weg zijn en dat maakt toch wel een beetje uit, omdat je nu echt aan niemand meer (behalve leraren dan) ‘ondergeschikt’ bent. Want ja, of het nu terecht is of niet, middelbare scholen hebben wel gewoon hiërarchieën ja.

Verder tellen vanaf deze toetsweek bijna alle toetsen die ik nog ga maken op de middelbare school mee voor mijn examen en dat betekent dat ik dus niet kan denken ‘oh joh, ik ga toch makkelijk over’, maar gewoon nog wel steeds hard mijn best moet doen. Ik wil het mezelf volgend jaar eigenlijk zo makkelijk mogelijk maken en hoewel die paar cijfers uiteindelijk echt niet álles bepalen, zou het wel fijn zijn als ze van te voren al een goed gevoel geven. Het is sowieso wel een dingetje dat iedereen nu opeens serieus moet gaan zijn en niet meer onbeperkt vieren en vijven kan halen, maar dat is dan weer niet bepaald mijn probleem en dat scheelt.

Ik kan me eigenlijk beter met mijn PWS (profielwerkstuk) bezighouden, want voor 18 juni moet je een onderwerp en PWS-begeleider geregeld hebben. Oh, en eigenlijk ook een PWS-partner, maar 1) het vage idee dat ik in mijn hoofd had is lastig uitvoerbaar met z’n tweeën en 2) ik vind samenwerken leuk en fijn… Maar alleen met een heel bijzonder soort mensen. Jullie voelen ‘m al aan, ik ga het alleen doen. Ik moet mezelf nog even een schop onder m’n kont geven en alles zelf regelen en ik zal niet ontkennen dat dat nog veel vaker voor gaat komen, maar het project zelf – een soort geluksdossier met deels artikelen van mijn eigen hand en waarschijnlijk wat wetenschappelijke onderbouwing/onderzoek en deels foto’s en tekst over geluk in mijn eigen leven – komt volgens mij echt wel goed. Een vriend van me zei op de bewuste PWS-middag ‘het maakt niet uit wat jij doet, het wordt toch wel goed’ en met dat in mijn achterhoofd gedurende de 80 uur dat ik eraan moet werken denk ik dat ik het nog met plezier ga doen ook. Alleen nog even een begeleider regelen dus (maar hey, wie wil er nou geen voorbeeldige leerling begeleiden), en zo’n paars papiertje dat je in moet leveren want dat ben ik alweer kwijt (toch niet zo voorbeeldig).

Het einde van V5 is bepaald geen periode waarin je de vakantie alvast kunt inluiden, maar het is vooral wel een goede voorbereiding op je examenjaar. Dat ik na de zomer in vwo 6 start, dat dit de laatste mei was en juni is op mijn school als gewone leerling, dat ík volgend jaar in die tuinstoel naast de telefoon zit… Daar ga ik het echt nog maar even niet over hebben, want ik snap er niets van. (Maar wel meer dan van wiskunde atm.) In plaats daarvan kan ik nog wel even een korte toelichting geven bij bovenstaande foto’s/donderdagavond: we zaten buiten op het terras, ik at palingmousse met bietensalade, varkenshaas met roquefortsaus (zout en pizza-ish maar wel heel lekker) en crême brulée met vanilleijs en hees mezelf voor de gelegenheid zelfs weer eens in een jurkje including high heels. Omdat mijn zus en ik matchende jurkjes en schoenen hadden, vond ik dat er wel even een foto gemaakt mocht worden met de ondergaande zon en natuurlijk ook met mijn oma, die er samen met mijn opa ook was. Mooie avond.

18 reacties

  1. Leuk artikel Hester! Ik doe ook volgend jaar examen en behoor nu ook tot de oudsten van de school;) Ik zit ook in 5 VWO namelijk. Alleen stroom ik af naar havo 5. Bij ons moet je heel erg veel voor PWS al gedaan hebben. Dat jullie nu pas het onderwerp moeten bedenken, wij moesten dat anderhalve maand geleden al volgens mij. Ik doe het over de hippies^^ Met z’n 3en. Ik snap wel dat je het fijner vind om alleen te werken, kan je wel precies doen wat je zelf in je hoofd hebt! :)
    Liefs!

    1. Haha, nice! En ach, als je dan uiteindelijk als havo’er slaagt kun je toch zeggen dat je ooit de oudste van de school bent geweest ;) Bij ons waren sommige mensen zelf al wel eerder bezig met hun PWS-onderwerp, maar nu is het echt officieel en voor iedereen. Ik vind het wel heel prettig dat het voor de vakantie is, ook al heb ik er nu nog niet echt zin in om me er nog mee bezig te gaan houden als ik het jaar gewoon wil afsluiten, het is wel heel slim zodat je in V6 gewoon gelijk kan gaan beginnen en evt, ook al plannen of reizen uit kan voeren in de zomervakantie. De overheid heeft het eigenlijk echt vastgelegd als iets voor in je examenjaar, dus ik denk dat dat ook gedeeltelijk is waarom we er niet veel eerder mee begonnen :) Hippies is wel een heel tof onderwerp, een vriendin van me hield daar pas een spreekbeurt over en dat vond ik ook al vet interessant – er is zoveel over te vertellen! Wat gaan jullie doen, gewoon een werkstuk/scriptie schrijven? Met een bepaalde onderzoeksvraag?

      1. Ja dat is zo, hihi. Niet dat dat nu zo belangrijk is, maar het is gewoon een leuk idee: oudste van de school;) Ja dat is inderdaad zo, maar wij moesten alles al heel vroeg inleveren enzo. We hebben als hoofdvraag: Op welke manier is de hippiebeweging ontstaan en is hun invloed nog merkbaar in de samenleving van nu? Ik geloof dat onze geheel goed geformuleerde hoofdvraag mooier klinkt, maar die weet ik niet uit m’n hoofd. We gaan ook nog proberen Elly & Rikkert (ken je die? Voor mij echt jeugdsentiment hahaha) te interviewen. Liefs!

  2. Oh, wat goed van je zus, gefeliciteerd! Het PWS heb ik samen met een vriendinnetje geschreven en hoewel onze vriendschap soms onder spanning kwam te staan door (laat ik het diplomatiek zeggen) miscommunicatie, was het wel fijn om elkaar te motiveren dingen te doen. Het lijkt mij erg lastig om het werk in je eentje te doen, maar goed, communiceren gaat dan wel weer beter ;)
    Wat zien de foto’s er trouwens weer prachtig uit :)

    1. Ik heb ook wel gezien hoe leuk het uiteindelijk was met mijn zus dat ze het samen met iemand deed, omdat je samen trots kan zijn en ergens aan kan werken (en elkaar kan motiveren inderdaad); dat is wel een reden voor mij om het samen te doen. Het loopt inderdaad niet altijd zo soepel, en dan is het ook juist een heel goede manier om te leren samenwerken, dus ik vind dat er ook zeker voordelen zitten aan in duo’s werken. Ik wil het alleen niet ‘half’ doen en ik kan niet écht iemand vinden die 1) dezelfde interesses heeft, 2) dichtbij woont, 3) nog geen partner heeft en 4) een klik met mij heeft (en andersom) en een beetje aan mijn ‘samenwerkvoorwaarden’ voldoet. Dat laatste zou misschien niet te zwaar mogen wegen, maar ik wil die 80 uur niet tot een ware hel maken dus het woog eigenlijk wel zwaar mee voor mij, haha. En thanks!

  3. Gefeliciteerd met je zus, wat een prachtige lijst zeg! Dat PWS hoeft volgend jaar pas, maar ik denk wel dat ik het misschien alleen ga doen… Veel makkelijker haha. Dat eten ziet er heerlijk uit trouwens!
    X Emma

    1. Als je het samen kan doen zou ik dat wel gewoon doen hoor (zie mijn comment hierboven) maar waarschijnlijk heb je tegen de tijd dat je moet kiezen al uitgebreid kunnen lezen over mijn ervaringen, dat helpt misschien :)

  4. Leuk en lief artikel! En ik dacht precies hetzelfde eind V5, hoe gaaaa ik dit redden maar uiteindelijk kwam het toch allemaal goed :D

    X sis

  5. Haha, herkenbaar stuk! Ik zit ook in V5 waarin dat examen inderdaad snel dichterbij komt… (slik). En ook dat idee dat je de oudste bent van de school herken ik, ja. Waarop mijn altijd behulpzame vriendinnen me eraan herinneren dat ik ook pas over een maand zestien word (en dat ik dus strikt genomen niet echt verschil met de huidige derde- en vierdeklassers, ahem). ;-) Succes met je PWS, klinkt als een leuk idee en dan haal je die 80 uur makkelijk!

Laat een antwoord achter aan Nina Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *