I turned 16 today!

Feest, slingers en confetti (maar vooral taart), want ik ben vandaag 16 geworden! Normaal gebruik ik geen uitroeptekens in mijn titels omdat het een beetje fake voelt bij mijn niet-zo-over-enthousiaste persoonlijkheid, maar dit vind ik de uitzondering wel waard. Op 14 mei 1999 sjeesde ik in een ambulance richting het ziekenhuis – vanwege de spits dan hè, ik heb mijn moeder geen verdere littekens bezorgd – en nu zijn we zestien jaar verder. Ik ben uitgegroeid tot een eigen persoon, met een karakter en een daarop gebaseerde persoonlijkheid vol dromen en ambities. Mijn leven is steeds meer ook daadwerkelijk dat van mij, omdat ik tegenwoordig veel meer zelf kan beslissen en veel zelfstandiger ben. Het zal nog twee jaar duren voor ik ‘echt’ volwassen ben (waar ik geen problemen mee heb, want ik zou mezelf nu ook echt nog niet onder het clubje volwassenen willen scharen), maar ik moet zeggen dat ik zestien toch al wel een redelijke noemenswaardige leeftijd vind. Ja, ondanks het feit dat echt bijna iedereen (zowel op school als in de blogwereld) ouder is dan ik.

Zestien klonk vroeger heel cool en hoewel dat nu een tikje minder het geval is – ik bedoel, ik ga nu echt niet opeens op een brommer/scooter rijden en de alcoholgrens is ook allang verhoogd -, vind ik het wel een mooie leeftijd. Eentje die bij me past. Het klinkt in elk geval minder puberaal en iets zelfstandiger dan vijftien. Misschien zijn associaties bij leeftijden ook maar domme dingen, vooral omdat mijn associaties vooral van mijn 10-jarige ik afstammen, maar ik vind het toch altijd leuk om bij stil te staan. 16 vind ik een mooie leeftijd die aan de ene kant nog lekker jong en tienerachtig is, maar ook de weg naar volwassenheid plaveit. Bij mindstyle-artikelen krijg ik vaak het complimentje dat ik zo ‘wijs’ ben, iets wat ik zelf ook inzie en waar ik best blij mee ben, maar aan de andere kant ben ik ook gewoon echt jong. En een beetje een eigenwijze spring-in-’t-veld. Ondernemend, ontdekkend.

Processed with VSCOcam with f2 presetomdat de wereld op mijn laatste avond als vijftienjarige één groot sprookjesverhaal was, mijn liefde voor zonsondergangen dit jaar is begonnen en ze zo’n lekker mijmerachtige sfeer afgeven

Mijn zestiende levensjaar heeft daar vooral aan meegeholpen. Het was, in meerdere opzichten, een vormend jaar. Waar ik op m’n veertiende met veel nieuwe dingen in aanraking kwam, leerde ik op m’n vijftiende juist mezelf goed kennen – en dat bleek heel waardevol te zijn. De aanleiding hiervoor was de break-up twee weken na mijn vijftiende verjaardag (mannen en plannen…)(nee grapje) waar ik écht kapot van was. Als ik erop terugkijk, realiseer ik me dat dat niet per se om de jongen ging, maar meer om het feit dat ik toen inzag dat het soms gewoon (volkomen, om met Veldhuis en Kemper te spreken) kut is. Het leven dan. Alles was me best wel een beetje aan komen waaien tot die tijd en het ergste wat ik mee had gemaakt was de dood van mijn kat en mijn opa, maar ook daar was ik eigenlijk vrij snel overheen. Op het moment dat The Script de hoofdrol speelde in mijn leven omdat ik me zo goed met hun lyrics kon identificeren – en ik niet veel anders wilde horen – maakte ik pas voor het eerst echt mee dat je op sommige dingen geen invloed hebt en dat je ze maar gewoon moet accepteren, ook als je het zelf anders zou willen zien. Niet alles is zomaar over, niet alles is op te lossen met geld; soms is het leven gewoon hard. Niets aan te doen.

Hoewel dat niet bepaald positief klinkt, pakte het uiteindelijk wel zo uit. Omdat mijn leven even niet ‘vanzelf ging’ of op rolletjes liep moest ik me veel meer concentreren op de dingen die ik nou écht leuk vond en waar ik positieve energie uithaalde, om lekker in mijn vel te kunnen zitten. In plaats van gewoon achter mijn laptop zitten en bloggen ging ik er veel meer op uit. Ik merkte hoe fijn het kan zijn om eens iets anders te doen en uit je eigen omgeving te zijn, om afleiding te hebben en niet alleen met je eigen gedachtes te zijn opgescheept. En hoe geweldig het is om omringd te worden met toffe mensen. Op mijn vijftiende ben ik véél meer energie in vriendschappen gaan steken dan eerder, omdat ik er nu ook de waarde veel meer van inzag. Vrienden waar je altijd mee kan praten maar ook enorm mee kan lachen, waar je je gewoon comfortabel bij voelt en waar je ook echt op aankan zijn echt van het kaliber ‘één uit duizenden’ en ik ben heel erg blij en dankbaar dat ik veel van dat soort mensen – en ook gewoon mensen waar ik niet super close mee ben, maar waar ik het wel heel goed mee kan vinden – heb ontmoet afgelopen jaar. Jullie maken mijn leven nog 16 keer beter en ik zou echt niet weten wat ik zonder jullie moest. Super thanks.

Processed with VSCOcam with c1 preseten dit omdat het gisteren was en ik heel blij was en Maro(lise) en Ro(o)s(anne) altijd graag op m’n blog komen

Ik denk dat dat wel één van de belangrijkste dingen van afgelopen jaar is. Doordat ik meer met vrienden optrok, werd mijn leven ook vanzelf een stukje drukker (en leuker) omdat ik minder thuis zat. Daarnaast ontdekte ik fotografie volledig en startte ik met wat fotoshoots én begon ik als hoofdredactrice van onze schoolkrant met Fleur. Naast een weekendje Schoonhoven en Parijs, de Efteling, een weekje Denemarken, twee weken in onze eigen caravan in Zuid-Frankrijk, een voorjaarsvakantie Duitsland, mijn eerste concert – The Script, uiteraard – en een edureis naar Rome ging ik bovendien ook nog gewoon naar school, voor het grootste gedeelte VWO5. Behalve heel gezellig en leuk is het ook wel heel druk en mijn slaapritme en blog leden daar het meest onder; ik ben dan ook best een beetje jaloers als ik terugscroll naar mijn blogkalender van juni 2014 en geen enkele lege dag kan ontdekken. Dat ik minder met mijn blog bezig ben vind ik wel echt jammer, maar soms vind ik de tijd gewoon echt niet en dan vind ik het toch belangrijker dat ik een uur meer slaap heb dan dat er per se een artikel online komt. Oja, want op mijn vijftiende ben ik in veel opzichten ook een stukje relaxter geworden; ik ben een stuk minder perfectionistisch als het op cijfers, mijn blog en bijvoorbeeld mijn make-up/kleding aankomt. Ik doe voor al die dingen nog wel mijn best, maar ik weet ook dat het niet het belangrijkste in het leven is.

Het was een mooi en waardevol jaar, dat is één ding dat zeker is. Als je mijn zestiende levensjaar ‘ertussenuit zou knippen’ in mijn levensverhaal zou het totaal geen lopend verhaal meer zijn en dat vind ik best een prettige gedachte, dat het geen nietszeggende 365 dagen waren. En ondanks dat het de laatste paar maanden vooral hoogtepunten waren, was het per saldo wel een jaar van hoogte- én dieptepunten. Die laatste ben ik alweer een beetje vergeten, omdat het vooral meer dan een half jaar terug is en ik het alweer omgezet heb in iets positiefs, maar toch maakte het het voor mij een extra oprecht, kwetsbaar en vooral bijzonder jaar dat ik enorm kan waarderen.

Ik hoop dat ik als zestienjarige mijn leven misschien iets beter kan organiseren, want dit is de leeftijd waarop ik een PWS en examens ga doen en ik wil ook wel weer iets meer aan mijn blog gaan doen. Het zou dus leuk zijn als dat lukte en mijn slaapritme en kamer ook nog wat strakker zouden worden, maar verder hoop ik gewoon dat ik net zo’n mooi jaar mag hebben als afgelopen jaar en op mijn zeventiende weer kan zeggen dat ik mezelf ontwikkeld heb als persoon, of dat nou door moeilijke periodes (maar daar gaan we liever niet vanuit) of gewoon heel leuke dingen komt.

HAPPY BIRTHDAY TO ME!!

36 reacties

  1. Meh, nog een keer mijn reactie typen omdat WordPress stom doet met reageren :’)
    Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Geniet van je (vrije én zonnige!) dag! :) Ik heb je afgelopen jaar weer zien groeien, gaaf dat je dat ook kan zien door iemands blog. Was leuk om je ook eens te ontmoeten, we moeten nog maar eens een drankje doen :)

  2. Van harte gefeliciteerd!! (ja, ik ben wel een dergelijk enthousiaste persoonlijkheid die uitroeptekens in het wilde weg gebruik, zelfs twee in een blije bui) Je schrijfstijl, taalkundigheid en ‘wijsheid’ zijn juist de dingen die mij iedere keer naar je blog terug doen komen. Voor een 16-jarige ben je ontzettend ontwikkeld en je komt over als een sterke individu. Af en toe zou ik willen dat ik zo dapper en zelfverzekerd was geweest op jouw leeftijd. Geniet van alles dat op je pad komt!

    1. Haha, als je het echt meent (wat mij dus soms minder het geval is) zijn uitroeptekens ook gewoon prima gelukkig. Lief dat je het zegt, dankjewel Lenneke!

  3. Gefeliciteerd Hester! 16 is inderdaad een mooie leeftijd die net iets minder puberaal klinkt dan 15 haha. Soms heb ik ook het gevoel dat m’n leeftijd gewoon achterloopt, vooral met een bijbaantje is het heel irritant…
    Je had inderdaad een supermooie oudejaarsavond, liefde voor mooie luchten!
    Een heel fijne en gezellige dag en voor je 17e levensjaar het allerbeste toegewenst.<3
    X Emma

    1. Dankjewel! O ja, bijbaantje, daar kan ik nu natuurlijk niet meer met een ‘maar ik kan toch alleen nog maar vakken vullen’-excuus onderuit komen haha. Ik houd het voorlopig nog maar even bij een fotoshoot af en toe, maar de kans is wel groot dat ik in de komende jaren nog achter een kassa/in een winkel ergens beland. Dat lijkt me eigenlijk ook niet eens echt vervelend, dus dan is het wel mooi dat het nu ook gewoon ‘kan’ :)

  4. Gefeliciteerd! Hier een stille lezer, je schrijfstijl en mooie zelfreflecties zorgen ervoor dat ik steeds weer terug kom op je blog. Prachtig om te zien hoe authentiek jij bent en durft te zijn, en dat op je 16e. Ik wens je een mooi nieuw levensjaar vol met kansen en ontwikkelingen toe.

    Ps, volkomen kut is van Veldhuis en Kemper ;)

    1. Oh shit. Ik twijfelde al toen ik het typte, maar heb het daarna niet meer gecheckt. Heb het gelijk maar even aangepast, bedankt voor je kritiek ;) Daar moet ik dan nog maar iets meer naar luisteren dit jaar haha.
      Lief trouwens dat je ook als stille lezer reageert. Thanks voor je mooie compliment!

  5. Nog op het nippertje: Gefeliciteerd! Wat grappig dat je op dezelfde dag jarig bent als mijn zusje – zij is precies één jaar ouder :) Ik hoop voor je op nog vele mooie (blog)jaren te gaan. Maak er maar je mooiste van tot nu toe.

    1. Oh, leuk inderdaad! Ik kende vroeger echt heel weinig mensen die rond deze tijd jarig waren, nu kon ik er in één week acht bedenken (waarvan drie op mijn eigen verjaardag – maar die ken ik gelukkig niet allemaal persoonlijk, haha). Nog gefeliciteerd met je zusje!

  6. Nog van harte gefeliciteerd!! Het klinkt alsof je echt hele mooie en belangrijke dingen hebt geleerd afgelopen jaar! Ik moet ook zeggen dat je ouder overkomt dan 16 ;)
    Hopen dat je komend jaar nog meer over jezelf mag leren en zoveel positieve dingen mee mag maken!

Laat een antwoord achter aan Nina Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *