Meivakantie, maar dan officieel

Vijf dagen in Rome kan ik moeilijk níét als vakantie zien. Ik bedoel: ik vind school niet echt erg, maar ik moet wel toegeven dat ik op de camping toch echt met een hoop meer plezier naast mijn bed stond om half acht dan dat ik dat tijdens een normale schoolweek sta. Doe mij een portie zon, goed eten, lol en ongedwongenheid, middagje strand (in bikini nogal liefst) en een nieuwe omgeving en ik plak er eigenlijk al snel het etiket ‘vakantie’ op. Maar goed, alsnog moest er dus wel elke dag een wekker gezet worden, waren er regels en leraren (alleen die waren gewoon beide heel chill) en was er een vast programma waar je je wel gewoon aan moest houden. In feite heette onze citytrip dan ook een educatieve reis (dus als ik ooit het woord ‘edu’ laat vallen, dan bedoel ik dat) en heb ik pas écht vakantie sinds afgelopen vrijdag.

En dat is best raar, want ik heb helemaal niet naar de vakantie toegeleefd, omdat Rome toch wel een stukje bijzonderder was dan twee simpele weekjes vrij en dus iets meer aandacht verdiende. Dit weekend voelde dan ook nog meer als verlengde van een heel fijne reis dan een meivakantie. Toen ik donderdag thuiskwam heb ik de gehele inhoud van mijn tas in het bad gekieperd zodat mijn moeder gelijk aan de slag kon met de was, daarna heb ik wat internet check ups gedaan en toen ik tegen vieren concludeerde dat ik eigenlijk wel heel moe was en naar beneden liep voor een appel, viel ik uiteindelijk in slaap in de tuinstoel. Op m’n buik, met Coco bovenop m’n rug. Da’s nog eens thuiskomen.

En eh… Misschien moet ik toegeven dat ik de rest van de dagen ook niet veel actievers heb uitgevoerd. Vrijdag schreef ik een artikel en zocht ik wat foto’s uit in m’n pyjama, tot ik om half drie nog eens besloot een uitgebreide douche te nemen. ’s Avonds was ik met een vriend en zaterdag speelde ik vanaf 10:00 (want dat is de perfecte tijd om wakker te worden, vindt mijn lichaam) een beetje gastvrouw hier in huis. Er logeerde namelijk een vriendin van m’n zus, maar m’n zus was al vanaf 7:00 aan het werk en dus ontbeet ik samen met die vriendin met pannenkoek. Vervolgens kwam er ook nog een vriend van m’n ouders terwijl m’n ouders nog weg waren waar ik uiteraard even vrolijk mee heb gekletst. Ain’t no shame in my game dus ik liep gewoon opnieuw tot drie uur ’s middags in een joggingbroek met een truitje en ondertussen vet geworden haar. Na een douche gooide ik ook nog maar een aloë vera maskertje op m’n gezicht, mijn huid vond het vliegen namelijk iets minder plezierig dan ik, dus ik kon wel iets tegen onzuiverheden gebruiken. En zo heel veel boeiends had ik verder toch niet te doen, want ik leek na Rome in een soort van klein zwart gat te zijn gevallen: daarvoor was ik zó druk bezig geweest met de voorbereidingen en had ik er zo naartoe geleefd dat er eigenlijk ‘niets’ meer was erna. Wel de dagelijkse bezigheden uiteraard, maar eigenlijk wilde ik er ook gewoon nog niet aan toegeven dat ik alweer terug in Nederland was, haha.

Daarin was ik gelukkig niet de enige en dus was iemand alweer op het geniale idee gekomen een klein feestje te geven zaterdagavond for no specific reason. Een kleine reünie met Romegangers is altijd goed wat mij betreft (en iedereen zat inderdaad nog in hetzelfde dipje als ik) en dus fietste ik veertig minuten heen en had ik een gezellige avond (en er was een kat. Een rode kater. En hij liet zich optillen. Er werden uiteraard gelijk weer foto’s gemaakt want ik sta wel een beetje bekend als de catlover van de groep, en een van mijn beste vrienden is juist antikat) waarna ik weer op de fiets terug naar huis sprong. Goede/nuttige gesprekken tijdens een fietstochtje door een afgelegen en pikdonker gebied maakten mijn avond af, dus ik was best een blij meisje toen ik om 00:00 het huis weer binnen rolde en mijn ogen een uurtje later sloot.

Zondag was vervolgens weer een heel rustige dag. Ik liep weer tot ’s middags in m’n joggingbroek, las blogs, deed mijn make-up voor de tweede keer in drie dagen uitgebreid (ik was eigenlijk volledig afgekickt van oogschaduw, maar deze keer matchte het goed bij het vest dat ik aanhad en dus gaf ik het weer een kans) en ging naar een kerkdienst die erg fijn bleek te zijn. Ik kwam er helaas achter dat mijn 50mm wat Romeins zand heeft meegenomen in z’n focusring, heel ernstig is het niet, maar ik moet nog even kijken wat ik er mee ga doen en of ik er überhaupt wat mee ga doen. Oh en ik offerde mijn tijd op aan het schoonmaken van mijn Nikes, met een washandje en een tandenborstel indeed omdat die dingen meer bruin dan wit waren en ik het echt niet aan kon zien. Het bleek dat ik echt nergens meer zen van werd dan daarvan. We aten met z’n drieën, ik luisterde Krezip, ging ’s avonds naar vereniging en kwam om half twaalf thuis.

Mijn weekend was extreem fijn en gezellig, daar kan niets van gezegd worden, maar ik was vooral wel héél erg lui. Drie keer tot na de lunch (al was mijn lunch eigenlijk ook mijn ontbijt, ingewikkeld) in je pyjama lopen zegt volgens mij al wel genoeg en dan hebben we het nog niet eens gehad over de invulling van mijn dagen; veel verder dan slapen, schrijven, douchen, socializen, eten, fietsen en blogs lezen kwam ik volgens mij niet. Na zo’n relaxed weekend ben ik dus weer helemaal klaar voor twee weken vol fijne dingen. Hopelijk een zonnetje erbij (dan heb ik altijd meer energie en zin om dingen te ondernemen) en dan vooral veel dates met vriend(inn)en, een Koningsdag, bevrijdingsdag en fotoshoots als ik ze in plan. Het lekkere is dat ik eigenlijk nog niets ingepland heb en dus kan doen en laten wat ik wil, oh en jullie ervan op de hoogte te houden want bloggen is ook een ding om te doen deze vakantie. Ik heb er zin in!

Love, Hester