Dear diary @ Rome part one

Ik wilde eerst een kort verslagje van vijf dagen in één artikel zetten, maar toen ik bij dag vier aangekomen was bleek dat er téveel gebeurd was om het zo kort en krachtig te verwoorden. Vandaar dat ik jullie nu uitgebreid (of eigenlijk nog steeds niet uitgebreid, want er is nog zoveel meer over te zeggen) vertel over zaterdag, zondag en maandag en in een later blogje over de laatste drie dagen. De collages heb ik eerst nog geprobeerd een beetje chronologisch op te bouwen maar het was eigenlijk al zo’n grote chaos (en ik was er al zo degelijk klaar mee, het kost namelijk extreem veel tijd) dat ik dat idee maar heb losgelaten. Mijn favoriete foto’s komen ooit waarschijnlijk nog wel in een los artikel voorbij, want ik vind dat die meer aandacht verdienen; dat vind ik eigenlijk bij meer foto’s, alleen ik heb gewoon geen ‘plek’ om ze allemaal 800 pixels breed in een artikel te zetten haha. Op deze manier krijgen jullie alsnog een goede sfeerimpressie!

Zaterdag

De dag begon om 3:45. Kapot vroeg, maar nadat mijn moeder mijn kamer even binnen was gelopen stond ik eigenlijk binnen no time naast m’n bed omdat ik er gewoon heel veel zin in had. De lopende band van het vliegveld daarentegen had er niet zoveel zin in, dus het inchecken duurde wel even, maar ik was allang blij dat mijn koffer er gewoon doorheen was gekomen qua gewicht. Na twee uur vliegen landden we om 9:00 op Fiumicino en toen we een uurtje later op de camping waren (er was gelukkig een touringcar afgehuurd die ons naar de camping bracht) hadden we het idee dat we er al een dag op hadden zitten. Even opfrissen in de huisjes zat er helaas niet bij, want die moesten nog schoongemaakt worden. Gelukkig was er al wel één huisje klaar waar we alle koffers instouwden, waarna we met de bus en de metro naar de stad gingen.

We bezochten het Piazza del Popolo, liepen langs de Trevifontein die helaas vet in de steigers stond en gingen door naar de Spaanse Trappen. Ik heb ze niet beklommen, maar scoorde in de tussentijd wel een citroenijsje. €3,50, veel te duur, en dat was nog afgedingd ook… Maar wel precies wat ik nodig had. We waanden ons in het Pantheon en daarna in een kerk waar ik heel stiekem de naam alweer van vergeten ben. Het ging in elk geval om twee schilderijen die daar hingen. We eindigden de culturele business op het Piazza Navona, een supergezellig plein met overal kunstenaars. Hannah en ik liepen er een tijdje rond en daarna zijn we met z’n negenen een pizza (Caprese) wezen eten. Tijdens het eten had ik écht een inkakmomentje en voelde ik een vervelende hoofdpijn opkomen, maar dat zette gelukkig niet lang door. We waren om half tien terug op de camping, waarna ik een snelle douche nam en me volledig onfabuleus in een joggingbroek en zonder make-up op de avondsluiting vertoonde. Dat kon gewoon opeens. ’s Avonds liep ik nog wat rond op de camping en dat was dag één!

Zondag

Omdat de bus op zondag maar één keer in het uur komt en op een tijd waarop ‘ie zelf zin heeft, waren we onverwacht vroeg in de stad. De kerkdienst in de Methodistenkerk die elk jaar bezocht wordt door Romegangers begon pas om 10:30 en dus hadden we eerst nog even tijd voor een quick visit aan het plein van de Sint Pieter. Na een paar foto’s (het was nog lekker rustig) liepen we door naar de kerk. Dit is een internationale, maar wel vrij kleine gemeente waar de diensten in het Engels worden gehouden en wij zongen ook drie nummers. De mensen daar zijn elk jaar weer heel blij en dus kregen we na de kerkdienst allemaal cake en koek aangeboden in een zijzaaltje, super lief en lekker.

Een uurtje of twee later liepen we over de Engelenbrug/Ponte Sant’Angelo richting de Engelenburcht/Castel Sant’Angelo. Die laatste hebben we ook bezocht en het uitzicht was heerlijk. Het lunchpakket wat minder trouwens, dat we Nederlanders zijn betekent niet dat we gelijk een kilo kaas op een broodje hoeven. Anyway, we gingen door naar de Santa Maria della Vittoria en daarna naar Villa Borghese, een heel groot museum met beroemde beelden en schilderijen. Aangezien we er niet direct in konden chillden we eerst een uurtje in het park met eten, muziek en de zon. Van vijf tot zeven begaven we ons in het ontzettend indrukwekkende museum (met zo’n gids-oortje in waar onze leraar in sprak, best cool haha) en daarna begon het een heel klein beetje te miezeren en gingen we snel terug naar de camping. Daar aten we ook, wat niet echt een Italiaans cultureel hoogstandje was – een veel te simpele bruschetta met pasta met alleen tomatensaus, en wel een stukje chocoladetaart – maar echt honger had ik toch al niet meer.

Maandag

When in Rome… Precies, dan MOET je het Colosseum wel zien, volgens mij toch een beetje het boegbeeld van Rome. Drie stappen vanuit het metrostation en je loopt er al tegenaan. ’s Ochtends bekeken we hem eerst alleen van buitenaf, terwijl een lerares een groepsticket probeerde te regelen voor die dag (toen ze het van tevoren wilden bespreken zat het namelijk ‘vol’). Dat lukte gelukkig, maar we gingen eerst langs de San Pietro in Vincoli waar het Mozesbeeld in stond. Die was best mooi, al had ik er verder niet zo heel veel mee. Gelukkig vond ik de volgende bezienswaardigheid wel heel erg de moeite waard, dat was namelijk het Forum Romanum en ik vond het echt heel erg leuk om rond te lopen over wat vroeger het centrum was. Het is zo bizar om je voor te stellen dat dat toen gewoon was wat nu bijvoorbeeld Rotterdam-stad is en als we er langer rond hadden kunnen lopen was mijn fantasie waarschijnlijk goed op hol geslagen. We liepen er overigens op het heetst van de dag en alles is daar open en stoffig dus het was WARM en heel slopend, maar gelukkig had ik daarna een stuk heerlijk Italiaans (vet) brood dat ik daarvoor in een supermarktje had gescoord.

Vervolgens gingen we door naar het Colosseum, en nu gingen we er ook daadwerkelijk in. Iedereen had eigenlijk een platte vloer verwacht, maar in plaats daarvan zag je de gangen en kerkers gewoon nog zitten. Ik vond het niet per se het allerleukste van heel Rome, maar wel heel erg groot en indrukwekkend en opnieuw: vreemd om je te bedenken dat daar echt mensen zijn geweest, en vooral dat er daar zoveel zijn gesneuveld. 

Eén van de laatste stops was de San Clemente, een verdiepingenkerk waarbij ik ook nog naar beneden ben geweest naar de kerkers waar Mithras werd vereerd. Ik blijf het een beetje lastig vinden om iets met kerken te hebben en was er dan ook wel een beetje snel uit, maar in de tussentijd kon ik mooi een citroen-met-chocolade ijsje halen. Too good. Daarna gingen we naar de Scala Santa, de heilige trappen, die serieus door mensen – waaronder een paar klasgenoten – beklommen werden. Een blik op het Allerheiligste en daarna door naar de San Giovanni/Sint Jan (da’s maar net hoe spannend je het wil maken). Dit was wel echt een prachtige kerk, ik was een beetje moe en er was teveel te zien om het allemaal in je op te nemen, maar hij was zeker erg mooi.

Daarmee was het culturele gedeelte van de dag wel voorbij (het was inmiddels het eind van de middag) en ik ging met een groepje vriendinnen met de metro terug naar de Spaanse Trappen, het ‘centrum’. We liepen langs wat winkels, aten daarna in een heel fancy restaurantje waar je €5 voor een cola betaalde maar de pizza tonno wel érg goed was en waren om 21:00 weer terug bij het inmiddels verlichte Colosseum. Erg veel gezien.

Ik geniet nog even na. Ciao belle!